!!! Klik op de foto's voor vergrote foto's en op de links voor meer foto's !!!
|
|
| Al een paar jaar reizen we in deze periode naar Kroatië. Dit jaar wordt het Spanje. We plannen om van de Middellandse Zee naar de Atlantische Oceaan te trekken en een strandvakantie te combineren met een bezoek aan het binnenland waarbij we boven Madrid blijven. |
|
Vrijdag, 13 mei - Naar Clamecy We volgen onze gebruikelijke route langs alternatieve wegen en rijden via Luik, Charleville-Mézières, Reims, Troyes, Auxerre naar Clamecy. De camperplaats in Clamecy is meestal onze eerste overnachting op weg naar het zuiden.Het is geen aangename reisdag. Onderweg worden we getrakteerd op regen, hagel, gedonder en bliksem. We vrezen in Clamecy in een modderpoel terecht te komen maar het valt best mee. Blijkbaar is de camperplaats wat verhard. De serviceput is dichtgemaakt. Lozen kan niet meer. Dag 1: 568km |
|
Zaterdag, 14 mei - Van Clamecy naar Valras-Plage We volgen de D34 via Tannay naar Decize, verder langs Moulin en St.Pourcain sur Sioul tot de camperplaats in Le Cheix sur Morge waar we middagpauze houden. En dan ... weer op weg om in Clermont-Ferrand de A75 te volgen tot Millau. Net vóór de brug nemen we de afrit naar Millau Géant Casino om te tanken en voor weer een rustpauze.Van Millau bollen we naar Valras-Plage met de bedoeling op de camperplaats aan de Avenue du Casino te overnachten. Dat valt tegen. We hebben over het hoofd gezien dat deze camperplaats slechts open is van 1 juli tot 30 september. Op de koop toe is het vandaag net avondmarkt. Dit hadden we kunnen voorzien. Het is zaterdagavond in een lang weekend (Pinksteren). Parkeerplaatsen zijn ofwel volzet, ofwel verboden voor campers. Wat nu? We rijden rustig terug naar de hoofdweg met de bedoeling in Fleury-d'Aude onze kans te wagen. Onderweg, in een rustige straat, zien we een geschikt plaatsje om te parkeren. Hier storen we niemand dus planten we onze camper neer om er te overnachten. Dag 2: 566km |
 Palamós |
Zondag, 15 mei - Van Valras-Plage naar Palamós Van Valras-Plage trekken we via Perpignan naar Spanje en volgen de NII tot Figueres vanwaar we met de C31 naar Palamós bollen.12.00 u: Camping Internacional Palamós ligt golvend. De hele omgeving is trouwens heuvelachtig. Na de middag willen we op verkenning naar de stad. Er loopt een fietspad naar het centrum dat op ongeveer drie kilometer ligt. Met onze niet-elektrische fietsen wordt het af en toe flink duwen. Bij het naderen van de haven is de weg gescheiden van de zee door een rotspartij. We stallen ons stalen ros veilig langs de weg en klimmen naar boven waar we een prachtig uitzicht hebben op de haven en de zee. Eens we in het centrum op de promenade zijn, stellen we vast dat het niet de ideale dag is om Palamós te verkennen. Het is er druk, druk,... overal staan kraampjes en het ziet zwart van het volk. Het is Pinksteren en "fiësta!". We mengen ons (zonder fiets) tussen de menigte, kopen een ijsje en fietsen terug naar de camping. Dag 3: 222km |
 GR-92  Palamós: Longliner |
Maandag, 16 mei - Palamós 22°C en bewolkt14.00 u: We fietsen we nog eens naar Palamós en zien een heel ander beeld van de haven, het strand, de promenade, het centrum, ... We fietsen langs de met rotsen afgebakende vissershaven, langs de zeepromenade van Platja Gran tot het einde van de Platja de Calonge. Hier laten we onze fietsen beveiligd achter om een deel van de GR-92 te volgen. Deze mooie wandelweg loopt tussen de kust en de rotsen. Na een paar kilometer maken we rechtsomkeer. Eerst rusten we even uit op een terrasje met zicht op zee en dan zijn we klaar voor een bezoek aan het Visserijmuseum. In een film zien we de speciale vismethoden en vissersboten die in de streek gebruikt worden. De "Longliner" is één van die vissersboten. In de haven zagen we er twee liggen. Verwonderlijk hoeveel verschillende methoden er zijn om te vissen. In het voorjaar waren we in La Azohia. Daar wordt nog gevist met de Almadraba, een heel oude vismethode. Interessant! Vóór we terugfietsen naar de camping, klimmen we tot "Het Pedro district", het hoogste punt van de stad met overblijfselen van het Augustinus klooster. Dag 4 - Overnachting: Catalonië, Girona, Palamós, Camping Internacional |
 Fietspad naar Salou |
Dinsdag, 17 mei - Van Palamós naar Cambrils 23°C en zonnigWe zakken een paar honderd kilometer naar het zuiden. Om Barcelona te mijden, rijden we via Vic, Manrese, Villafranca de Penedès en Tarragona naar Cambrils. Onderweg zorgen we voor een volle tank en slaan een flinke voorraad in zodat we niet aangewezen zijn op de beperkte en dure supermarkt van de camping. 12.00 u: Geïnstalleerd en wel op de camping. Tijdens onze voorjaarsreis verbleven we hier ook en dat beviel ons enorm. Er zijn wandel- en fietspaden langs de zee richting Cambrils en richting Salou. Dat wordt een paar dagen chillen, genieten van de zon, ontspannen fietsen, ... niets doen. Dag 5, 6 en 7: 285km |
 Bij de haven in Alcossebre |
Vrijdag, 20 mei - Van Cambrils naar Alcossebre 29°C: Tegen de middag komen we aan in Camping Playa Tropicana. Het is een dure luxecamping die vlak aan zee ligt. Met Acsikaart betalen we 19 euro. Wifi kost 2 euro per uur!Ons interesseert vooral de mogelijkheid om te fietsen. Dat valt tegen. Naar de haven is 5 kilometer en daar houdt het op. De eerste 2 km zijn allesbehalve vlak. Op het einde, bij de haven, is een woonwijk waar vóór ieder huis een boot aangemeerd ligt. Het doet me denken aan Port Grimaud maar dan veel kleiner en minder chique. 's Avonds overleggen we wat we morgen willen doen. Nog eens naar de haven? Zwemmen in het kleine overdekte zwembad? Of ... ? We beslissen om niet langer te blijven en morgen te verkassen. Dag 8: 147km |
|
Zaterdag, 21 mei - Van Alcossebre naar Oropesa del Mar 26°C en koude wind: Om 12.00 uur staan we op een mooie plek in camping Didota. De camping ligt aan zee. Wifi is gratis en er zijn veel fietspaden.14.00 uur: We fietsen langs de zee tot bij het Marina d'Or Park. We planten onze fietsen bij de ingang want die mogen niet mee in het "wandelpark". Het park is prachtig aangelegd in Gaudiaanse stijl met banken in mozaïek, zuiderse planten, waterpartijen met koys en sierlijke vogels (o.a. mandarijneenden, Bahamapijlstaarteenden), ... Een paradijs om tot rust te komen. Dag 9: 25km |
 Mandarijneend mannetje met jong ens rechts een Carolina eend |
|
Zondag, 22 mei - Oropesa del Mar 26°C: Vandaag fietsen we naar Playa de la Concha. We volgen de zeepromenade tot het einde. Met een wandelpad over een rotspartij kom je bij de Playa. Fietsers moeten een paar straten het binnenland in om er te geraken. Willy vindt het interessanter om het wandelpad te volgen. We duwen onze fietsen het pad op (en dat in deze hitte!), rusten op het hoogste punt wat uit, genieten van het panorama en sjezen dan om laag naar de Playa de la Concha. Dit doe ik geen twee keer. Willy vergeet dat we geen twintig meer zijn. De terugweg volg ik het fietspad langs het binnenland.Dag 10 - Overnachting: Valencia, Castellón, Oropesa del Mar, Camping Didota (Acsi) |
 Naar Playa de la Concha |
|
Maandag, 23 mei - Oropesa del Mar naar Benicassim 23°C: Er loopt een Via Verde van Playa de la Concha naar Benicassim. Dat wordt onze uitstap. Het is een fiets-wandelweg aangelegd op een voormalige spoorlijn. We fietsen tussen een heuvelachtig landschap en de kustlijn, door een tunnel en tussen uitgehouwen rotsen. Het is een vlakke, fantastische route. In Benicassim peddelen we verder langs de zeepromenade. Eigenlijk mag dit niet maar in het laagseizoen en op een weekdag is de politie tolerant. In een riant gelegen restaurantje aan zee nestelen we ons op het terras, bestellen een hapje en genieten van de omgeving.18.00 u: Na 33 kilometer zijn we terug. Het was een superdag! Dag 11 - Overnachting: Valencia, Castellón, Oropesa del Mar, Camping Didota (Acsi) |
 Via Verde Oropesa del Mar naar Benicassim |
|
Dinsdag, 24 mei - Oropesa del Mar naar Torrenostra 24°C: We fietsen de andere kant uit naar Torreblanca en Torrenostra. De weg loopt door appelsien- en olijfgaarden en palmkwekerijen. Na een aantal kilometers vinden we het nogal eentonig vooral in vergelijking met onze tocht van gisteren.Torrenostra heeft een mooi zandstrand, enkele cafetaria's en de bekende appartementblokken die in dit seizoen allemaal leegstaan. Op één van de weinige terrasjes waar we terecht kunnen, zijn we de enige klanten. Ongeveer 17.00 uur zijn we bij ons camperke waar Willy voor een hartig etentje zorgt. Onze teller wijst 34 kilometer aan. Dag 12 - Overnachting: Valencia, Castellón, Oropesa del Mar, Camping Didota (Acsi) |
 Torrenostra |
|
Woensdag - zondag, 24 - 29 mei - Oropesa del Mar Het bevalt ons hier prima met een aangename temperatuur, de zee vlakbij, veel fietsmogelijkheden, de Mercadona op amper één kilometer, tweemaal per week Spaanse les, ...We houden het nog een paar dagen uit in Camping Didota in Oropesa del Mar. Dag 13 tot 17 Overnachting: Valencia, Castellón, Oropesa del Mar, Camping Didota (Acsi) |
 Olifantendouches aan het strand in Oropesa del Mar |
 Camperplaats Montanejos  Montanejos: Fuente de los Baños |
Maandag, 30 mei - Van Oropesa del Mar naar Montanejos Adios Mar Mediterráneo! We trekken het binnenland in. Onze eerste bestemming is Montanejos. Onderweg stoppen we bij de Carrefour in Ronda om vol te tanken en een voorraad in te slaan zodat we er een tijdje tegen kunnen. Van Onda volgen we de CV-20 door een mooi berglandschap naar de camperplaats in Montanejos die aan een zijweg van de CV-195 ligt (N 40.07319 W 0.52634).Montanejos is een klein bergdorpje waar slechts vierhonderd mensen wonen. Het is bekend om zijn prachtige natuur en zijn natuurlijke thermale baden. Montanejos ligt op een 90 kilometer van de kust wat in het hoogseizoen zorgt voor een massa dagtoeristen en behoorlijk wat drukte. We stallen onze camper op de parking bij de rivier Mijares. Er staan al twee Spaanse campers. Op de thermometer lezen we 29°C. Een wandelpad leidt ons langs de rivier tot bij de Fuente de Los Baños, de favoriete warmwaterbron die schilderachtig tussen bergkloven ligt. Het is amper 12.00 uur en geen weekend en toch zijn de Spanjaarden al goed vertegenwoordigd. Het water zou, bij de bron tussen de rotsen, heel het jaar door 25°C zijn. We hebben ons voorzien om een duik te nemen. Gelukkig brachten we ook waterschoeisel mee. Het is heerlijk zwemmen en het water is warmer dan verderop in de rivier. Naar mijn gevoel is het toch een pak minder warm dan 25 graden Celsius. Het water is glashelder. Op ondiepe plaatsen zien we grote scholen vissen. Het zal de vissers pijn doen want hier mag niet gevist worden. Honden moeten aan de lijn en mogen niet in het water. Aan de oever zitten vier jonge meisjes te musiceren en typisch Spaanse liederen te zingen. Er is een kleine cafetaria en mogelijkheid om je om te kleden. |
|
17.00 u: Weer bij de camper stellen we vast dat de parking al behoorlijk vol is. Oorspronkelijk wilden we hier overnachten maar het is nog vrij vroeg en morgen hebben we een lange rit voor de boeg. Na het eten snorren we dus 70 kilometer verder naar de ons bekende camperplaats in Teruel. We stellen TomTom in en volgen de aanwijzingen. Van de camperplaats rijden we de eerste 17 kilometer met de CV-195 en verder de CV-20 tot Olba. Tot zover gaat alles prima. Vanaf Olba wordt het een hachelijke, risicovolle toestand. We moeten zo'n een twaalftal kilometer via de TE-V-2001 naar de A23. De smalle, stijgende-dalende, kronkelende weg brokkelt langs beide kanten af. Je kan hier zelfs, op een paar plaatsen na, met twee normale auto's elkaar niet passeren. Je ziet de tegenligger in de bochten niet komen. Omkeren is geen optie. Het lijkt ons uren te duren. De huizen onderweg zijn ruines en de meeste onbewoond. Met schrik en veel geluk zijn we er zonder brokken door gekomen. Wat een opluchting als we de A-23 bereiken. De laatste dertig kilometer met de A-23 verloopt vlot. Om negentien uur staan we geparkeerd op de camperplaats in Teruel. In de toekomst zullen we, zeker in de bergen, wel dubbel checken voor we TomTom volgen. Hoewel op ons gedetailleerde wegenboek zie je die moeilijkheden niet. Als ik later op Maps de weg Montanejos naar Teruel ingeef, is de eerste mogelijkheid "rij met de CV-195 naar de A-23" dat is dan een eind terugrijden en twintig kilometer om, maar wel veiliger en sneller. Dag 18: 74km |
 Lanschap onderweg naar Buendia  Ruta de las Caras: El Chamán  Buendia |
Dinsdag, 31 mei - Van Teruel naar Buendia 26°C: Vandaag staat Buendia op het programma. We willen naar de Ruta de las Caras. Van Teruel komen we via Monreal del Campo (A23), Molina de Aragon (N210) en verder met de CM210 en de N320 in Buendia. Alles verloopt vlot ook op de CM210. Er zijn wel af en toe sterke dalingen zelfs tot 13% en dat in haarspeldbochten. Maar Willy weet alles in goede banen te houden. Het landschap onderweg is schitterend.Buendia: Volgens campercontact zou hier een gemeentelijke camperplaats zijn met service (Area de la Veguilla: N 40.36778, W 2.76222). Een overnachting kost vijf euro. We vinden de plaats achter een gesloten omheining. Op het hekken hangt een plaatje dat de sleutel af te halen is in het toeristenbureau. Waar is dat toeristenbureau? We vragen het aan een local die net voorbij wandelt. Hij kent alleen Spaans. Als hij "Oficina de turismo" hoort, begint hij te wijzen en geeft een hele uitleg waar we amper een woord van verstaan. We rijden het dorp in. De straten zijn nog al smal. Het is net een doolhof. Na een paar kilometer belanden we op het dorpspleintje. We parkeren en ik ga info vragen in "de enige bar" van het dorp. Het toeristenbureau blijkt gesloten omwille van bezuinigingen (?). Waar zullen we dan overnachten??? Dat zien we nog wel. We komen naar Buendia voor de Ruta de las Caras. Hoe geraken we er? Langs de door een markt versperde straat maar de markt doekt op kort na de middag. Dan wachten we maar zolang. We lunchen ter plaatse, op het pleintje. De tijd vliegt voorbij en ongeveer om één uur starten we richting La Ruta. We volgen de de wegwijzers. De vijf kilometer lange aarden weg ligt vol putten. Heel onze infrastructuur schudt door elkaar. Maar, het is de enige weg er naartoe. De Ruta de las Caras of de "Weg van de gezichten" ligt in een dennenbos aan het Embalse de Buendia. Het is eigenlijk een sculpturenmuseum in openlucht. In de zandstenen rotsen zijn achttien gezichten gebeeldhouwd door verschillende kunstenaars. Sommige zijn wel acht meter hoog. Bij de toegang is parkeergelegenheid. De infokiosk is gesloten. De toegang is gratis. Van een vriendelijke jongeman krijgen we een plannetje met het pad dat ons langs alle sculpturen leidt en de namen er van. Het wordt een flinke maar aangename wandeling in de natuur. We nemen onze tijd en schieten de gebruikelijke foto's daardoor zijn we langer onderweg dan normaal. Als we terug op de parking komen, zijn de meeste toeristen al weg. We overleggen en beslissen om ter plaatse te koken en te eten, hier in de natuur met alle vensters open. Heerlijk! Overnachten in dit afgelegen bos zien we niet zitten. We rijden naar Buendia en parkeren ons voor de nacht op het dorpspleintje. Dag 19: 245km |
 Landschap onderweg naar El Escorial  Binnenplein Monasterio de San Lorenzo |
Woensdag, 1 juni - Van Buendia naar El Escorial 9.00 u: Met alternatieve wegen trekken we via Gualajara en Madrid naar El Escorial, naar Camping Caravanning El Elscorial. Vanaf deze camping zouden we met de bus of met de trein naar Madrid kunnen. Dat zal niet voor deze reis zijn. We kozen deze camping omdat we het Monasterio de San Lorenzo willen bezoeken.14.00u: We fietsen tot de grote weg, laten onze fietsen beveiligd achter bij de bushalte en bussen naar San Lorenzo. Na zo'n tien minuten staan we in het centrum van El Escorial en vlakbij het Monasterio de San Lorenzo, het voormalig paleis van koning Fhilip II. We betalen 2,5 euro toegang (65 +), laten onze rugzakken achter in de lockers en beginnen onze rondgang. Het is een gigantisch complex, 200 meter breed en 161 meter lang met in het midden een basiliek. Alle kunstwerken van de koning zijn hier ondergebracht (schilderijen, wandtapijten, ...). Op de wanden, de plafonds, overal zijn fresco's aangebracht. Vooral de Artilleriekamer is indrukwekkend. De wanden zijn rondom beschilderd met veldslagen en taferelen. Onder de basiliek ligt het mausoleum met marmeren doodskisten van de vroegere heersers en hun echtgenotes (de Bourbons, de Habsburgers, ...). Na een paar uur en honderden trappen, rusten we uit in de prachtig aangelegde tuin. Het Monasterio de San Lorenzo is zowel een museum, als een klooster, een paleis, een basiliek, een mausoleum,... en een bezoek meer dan waard. Morgen trekken we naar Segovia Dag 20: 185km |
EINDE DEEL I
Groetjes van Willy en Andrea
Veel leesgenot !!!
DEEL II: Van El Escorial tot Saint Jean de Luz en via de Middellandse Zee terug naar huis
FOTOSITE REISVERHALEN Reacties welkom in ons GASTENBOEK
| P.S.: Alle gegevens die je hier vindt zoals adressen, prijzen, links naar andere sites, coördinaten, enz. zijn louter ter informatie. Ik ben niet verantwoordelijk voor gegevens die gewijzigd of fout zijn. |