!!! Klik op de foto's voor vergrote foto's en op de links voor meer foto's !!!
|
Kroatië - Montenegro - Bosnië en Herzegovina 2 mei - 14 juni 2015
|
 Montenegro is ons sterk aangeraden. Vooral de Baai van Kotor - de Boka Kotorska blijkt magnifiek te zijn. Voorbij de baai willen we de kust volgen tot Ulcinj bij de grens van Albanië. Reisroute 3: Van Mlini tot Ulcinj in Montenegro en terug |
Klik op de kaart voor vergroting |
|
Zaterdag, 16 mei - Van Mlini in Kroatië naar Bijela in Montenegro (Crna Gora) Het wordt 27°C. Mlini ligt op ongeveer 30 kilometer van de Montenegrijnse grens. Vandaar is het nog een tiental kilometer tot de Baai van Kotor. De E65 loopt de hele baai rond, van Herceg Novi tot Budva aan de kust en zelfs langs hele kustlijn tot Albanië. Bij de grens is het enorm druk. Er staan drie lange rijen aan te schuiven. Voor één keer kozen we de goede rij en zo duurt het maar een half uurtje voor we kunnen doorbollen.Heel eigenaardig, hoewel Montenegro niet tot de Europese Unie behoort, is de euro de officiële munt! |
|
|
|
Onze eerste verblijfplaats wordt Camping Zlokovic in Bijela-Kamenari. Het is een kleine gezinscamping die pal aan de baai ligt. Er is een ingang aan de E65 maar ook eentje langs de baai. Dat wegje is nogal smal en niet aan te raden voor campers. Tegen de middag komen we er aan. De camping ligt er verlaten bij. Behalve een zestal kleine tentjes die in een groepje samen staan en een aantal stacaravans is er niets of niemand te bespeuren. We installeren ons opeen plaatsje dicht bij het water. Op zoek naar de elektriciteitsaansluiting botsen we ineens op de eigenaar. Hij is bijzonder vriendelijk. Een verblijf kost in dit seizoen 15 euro per dag, alles inbegrepen (taks, Wifi, ...).
Het sanitair is beperkt maar net. Na de lunch haalt Willy de fietsen van stal. We vertrekken langs het water om zover mogelijk de baai te volgen. Pech, na ongeveer twee kilometer is de weg onderbroken. We moeten over keien, een eind wel, een eind niet. Na vijf kilometer zijn we het beu. Hier valt niet te fietsen en in het dorpje val niets te beleven. |
|
Op de camping is het ondertussen druk geworden. Er zijn 5 campers bijgekomen. Vlak naast ons staat een Belgische camper en de tentbewoners, een groepje motorrijders, zijn teruggekeerd van een uitstap. We hebben een lange babbel met de vrouw van de eigenaar. De vrouw is eigenlijk een wandelende reisgids. Terwijl zij ons trakteert op een eigengemaakte frisdrank, op basis van citroenen uit haar tuin, vertelt ze honderd uit. We krijgen alle info over de omgeving, vooral over Herceg Novi, de "Poort van de Baai van Kotor", de stad van duizend trappen die we absoluut moeten bezoeken. En zo besluiten we een dagje langer dan gepland op camping Zlokovic te blijven. Dag 15: 51 km |
 Bijela: Camping Zlokovic |
|
Zondag, 17 mei - Herceg Novi Het wordt een hete dag, 30°C. Samen met onze Belgische buren nemen we, dicht bij de camping, de bus naar Herceg Novi.Inderdaad de oude stad bezichtigen kan niet zonder veel trappen te doen. Wij starten op het centrale plein waar we een terrasje kiezen voor afkoeling en een fris biertje. Daarna "trappen" we door de oude stadspoort met de Turkse klokkentoren naar het gezellige Bellavistaplein met de St Michael kerk, een fontein en veel terrasjes. In de verte zien we het Fort Kanli Kuna. Met een honderdtal trappen zakken we af naar de kust. Ook hier wedijveren winkeltjes, resto's, ijssalons, ... om de aandacht van toeristen. Het is ondertussen 13 uur. We nestelen ons op een van de vele terrasjes voor een hapje om de honger te stillen en wat op adem te komen. Nu zijn we klaar voor een wandeling langs de zes kilometer lange zeeboulevard. Het is puur genieten met aan de ene kant het azuurblauwe water en de bootjes en aan de andere kant palmbomen, oleanders, camelia's, bougainvilles, magnolia's, ... die voor aangename schaduw zorgen. We stappen een paar kilometer richting Igalo en keren dan terug tot het fort. Vandaag hebben we onze beweging wel gehad. 17.00 u: Chef-kok Willy maakt een hartige hap. Nadien ben ik niet meer te houden en neem een duik in de baai aan de overkant van de straat. Zalig verfrissend! Dag 16 - Overnachting: Montenegro, Bijela, Camping Zlokovic |
 Oude stadspoort met Turkse Klokkentoren |
|
Maandag, 18 mei - Van Bijela via Perast naar Kotor en Lepetane 10.00 u: We verkassen naar de andere kant van de baai. Onderweg stoppen we in Perast. Vanaf mei tot en met oktober is het dorpje autovrij voor bezoekers. We parkeren bij de ingang van het dorp.Perast is een rustig, oud vissersdorp met veel barokke architectuur. Interessant zijn de St. Nicolaaskerk (Sveti Nikola) met zijn 55 meter hoge klokkentoren, het stadsmuseum en de twee kerkeilandjes St. Joris (Sveti Djorjde) en Onze Vrouwe van de Rots (Gospa od Skrpjela) die tegenover het dorp liggen. Het eiland Onze Vrouwe van de Rots is een kunstmatig eiland dat gebouwd is op een rots midden in de baai. Aan dit eilandje is een hele geschiedenis verbonden. In 1452 hebben twee zeevaarders een beeld van de heilige maagd Maria gevonden en zo ontstond het bedevaartsoord. De bewoners namen steeds een steen mee naar de rots en zo groeide het eiland. In 1630 is er uiteindelijk een kerk op gebouwd. Nog ieder jaar varen op 27 juli vissers met roeiboten naar het eiland en gooien er stenen tegenaan. Perast staat op de werelderfgoedlijst van Unesco. Het dorpje leeft tegenwoordig vooral van het toerisme. Kleine bootjes varen de hele dag af en aan met bezoekers naar het kerkeiland. We betaalden 5 euro voor de parking en daardoor betalen we 3 euro in plaats van 5 euro voor het bootje. Een stop in Perast is een "must" op toer rond de Baai van Kotor. |
 Perast: Eiland Onze Vrouwe van de Rots  Perast |
|
13.00 u en 30°C: We trekken naar Lepetane en komen door mooie dorpjes en door Kotor.
In Kotor maken we de fout om niet de E65/8 te volgen maar zoals onze GPS het aangeeft de weg langs de baai.
Pech, pech, ... De weg is zo smal dat het spannend wordt bij elke tegenligger. Dat zouden we 11 kilometer moeten volhouden.
Ik vraag aan de eerste de beste persoon die we tegenkomen hoe we van dit baantje geraken en naar Lepetane kunnen. De enige oplossing is terug te rijden naar Kotor om vandaar door de tunnel de weg naar Tivat te volgen. Op een kleine parking waar net geen auto's staan, kunnen we de camper draaien. Oef! Het is gelukt en we zijn weer op weg. Lepetane ligt een paar kilometer voorbij Tivat. Tussen Lepetane en Kamenari is de baai het smalst en varen ferryboten. Een honderdtal meter voor de overzet ligt Camping Verige. We rijden binnen en komen terecht bij een olijfgaard. Er staan oude caravans maar er is geen plaats voor een camper. In het grote huis bij ingang worden blijkbaar kamers verhuurd. Er is geen receptie en er is niemand te zien. Terwijl Willy bij de camper blijft, ga ik een kijkje nemen bij de buren. Dat blijkt Camping Lovcen te zijn. Ook hier staan vooral oude caravans die wachten op de eigenaar die vakantie neemt. Al vlug komt een jongedame vragen of ze kan helpen. We zoeken en vinden een plaats die groot genoeg is en waar we toch wat schaduw hebben. Ook hier echt Montenegrijnse toestanden maar een gedeelte van het sanitair is vernieuwd. Al bij al valt het nog mee. Voor 15 euro, alles inbegrepen, kunnen we hier logeren. Ons enige doel is om van hieruit met openbaar vervoer naar Kotor te gaan. We nemen de bus die bij de camping stopt en ons voor 1,70 euro naar Kotor brengt. Die bus rijdt wel langs de baai. Hoe die chauffeur zich langs andere auto's manoeuvreert is werkelijk een kunst. Regelmatig moeten auto's achteruit tot waar de weg iets breder is zodat ze elkaar met dichtgeklapte spiegels kunnen kruisen. Chapeau!!! De bus stopt aan de haven vlakbij de toegangspoort naar de oude stad. De omwalling van de stad is volledig te bewandelen. Ze is 4 kilometer lang en telt 1350 trappen met bastions, torens en helemaal boven een fortkasteel. Die wandeling in deze hitte laten Willy en ik over aan jonge sportievelingen. De oude stad is een doolhof van pleintjes, smalle straatjes, kerken, oude herenhuizen, voormalige paleizen, restaurants, ijssalons en toeristische winkeltjes. Zelfs met het stadsplan in de hand moeten we regelmatig de weg vragen. De temperatuur is wat afgenomen wat ons stadsbezoek een beetje aangenamer maakt. We zoeken rust en afkoeling op een van de vele terrassen. Wat een drukte! Overal zien we gidsen met een groep in hun gevolg. Niet verwonderlijk, voor de haven ligt weer zo'n mastodont cruiseschip, zoals in Dubrovnik, vanwaar bootjes passagiers naar de wal varen. 19.00u: We bussen naar Camping Lovcen. En wat zien we hier? Onze Belgische buren Lowie en Josée van Camping Zlokovic staan hier ook. Wat een treffen. Ze nodigen ons uit op een borrel. We zitten een hele tijd gezellig samen tot het ineens enorm begint te waaien. Er breekt een onweer los. We vluchten naar binnen. Grote hagelbollen tikken op ons dak. Dit was te verwachten na die zwoele hitte van de laatste dagen. Dag 17: 49 km |
 Lepetane  Kotor: Vestingmuur  Kotor - Cruiseboot in de baai voor de haven |
|
|
|
dinsdag, 19 mei - Van Lepetane naar Ulcinj Het wordt nog eens snikheet. De mooiste steden van de baai, Herceg Novi, Perast en Kotor, hebben we bezocht. Het was absoluut de moeite waard.Wij blijven in Montenegro. Van Lepetane rijden we door naar Ulcinj. Budva is de eerste grote stad die we passeren. We willen naar een camping in Petrovac. Dat lukt niet. De weg wordt geasfalteerd en er is een omleiding. Die omleiding loopt langs een smalle weg. Dat riskeren we niet met de camper. Dus bollen we verder. We rijden door Bar en eindigen in Ulcinj. Ulcinj is de laatste badstad in Montenegro en ligt ongeveer 30 kilometer van de Albanese grens. Zeventig procent van de inwoners zijn Albanezen. |
 Ulcinj: Camping Safari Beach |
15.00 u: We staan gesetteld op Camping Safari Beach. Dit kost 15 euro, alles inbegrepen. Safari Beach is een grote camping pal aan zee met een breed zandstrand. De reis naar hier was druk en heet. Voorlopig houden we het bij uitrusten en afkoelen. 's Avonds begint het weer te waaien. De lucht wordt donker en op de golven staan witte schuimkopjes. Iedereen is druk bezig met alles wat los staat, vaste te zetten. De luifels worden binnen gedraaid, stoelen en tafels binnen gehaald, de satelliet neergelaten, ... En dan breekt een hevig onweer los. Gelukkig duurt het niet lang. Een uur later is alles als voorheen. De zee is kalm en de wind geluwd. Dag 18: 96 km |
|
Woensdag, 20 mei - Ulcinj Het wordt 26°C, zwoel en drukkend. Camping Safari Beach valt mee. Ze ligt jammer genoeg vijf kilometer voorbij de stad. Er is geen bus en met de fiets is het niet te doen. Het wordt dus een strandverblijf. Willy en ik vinden het fijn vlakbij zee. We kunnen kilometers wandelen langs het water. De camping heeft alle accommodatie die een camperist nodig heeft. Iedereen heeft ruimte zat (in dit seizoen toch). Het restaurant is betaalbaar en heeft "take away" gerechten. De internetverbinding is goed en gratis.We beslissen om hier een paar dagen te blijven en gewoon vakantie te vieren. |
 Ulcinj: Lokale visnetten |
Twee kilometer van de camping is een mini-market waar we naartoe fietsen. Pech! Alle kleine markets in de buurt zijn enkel open in het hoogseizoen (juni, juli en augustus). Om groeten, fruit, melk, kaas, ... te kopen,
moeten we naar supermarkt Solaris in Ulcinj. Van een Nederlander krijgen we uitleg "hoe er te geraken". De Montenegrijnen zelf fietsen niet en ze houden ook geen rekening met fietsers op de weg. We riskeren het want de muizen vallen dood in onze koelkast. Onderweg zien we op een rivier "eigenaardige" visinstallaties. Dit blijkt een "Aziatische" manier van vissen te zijn die ze hier toepassen. Dag 19 - Overnachting: Montenegro, Ulcinj, Camping Safari Beach |
 Onderweg naar Sveti Stefan |
Zaterdag, 23 mei - Van Ulcinj via Sveti Stefan naar Becici (Budva) Stralende zon en 25°C: Van Ulcinj rijden we naar Budva. In Sveti Stefan stoppen we om foto's te schieten van dit historisch schiereiland. Één of andere miljonair heeft Sveti Stefan ooit gekocht en er een Privé Luxe Hotel Resort gebouwd compleet met casino. Het wordt ook wel het St.Tropez van de Adriatische kust genoemd. Een overnachting kost er slechts 1000 euro!!! Het Hotel heeft beroemde gasten gehad zoals Claudia Schiffer, Sylvester Stallone en Sophia Loren.Naar het schiereiland gaan is voor ons niet weggelegd. We houden het op een cappuccino drinken in een restaurant-café langs de weg. Van op het terras hebben we een select uitzicht op het beroemde schiereiland en kunnen ons uitleven in fotograferen. |
|
|
 Becici: Camping Avala  Budva: boottocht naar Eiland Sv.Nicola |
We bollen verder en zoeken een camping dichtbij Budva. Zo belanden we op Autocamp Avala in Becici.
Het kost 15 euro wat veel is voor wat er geboden wordt. Het sanitair is primitief.
Chemisch toilet ledigen kan maar is een zware klus. Je moet een betonplaat opheffen!
Maar op de hoek van de straat is een mini-market. Het grote voordeel van deze autocamp is dat we wandelend naar Budva kunnen. Trouwens uit internetinfo blijkt dat in de omgeving van Budva geen prima campings zijn. Ze zijn vuil, primitief en ze vragen evenveel plus je moet nog met een bus of taxi naar de oude stad. Samen met ons is nog een Oostenrijks koppel motards aangekomen. Ze zetten een tentje op en vertrekken met ons naar Budva. Langs de zee en door een tunnel komen we op de promenade met hotels, restaurants, toeristenkraampjes, ... Op, in en aan het water is er veel beweging van bootjes, watertrappers, zwemmer, ... . Halfweg laten we ons verleiden om een bootexcursie te maken met stop op het Eiland Sv Nicola. Na anderhalf uur zijn we weer aan wal. Het was een zalige uitstap. |
|
|
 In de Oude Stad Budva |
In restaurant La Bocca genieten we op het terras van een uitzonderlijk lekker etentje met weeral een mooi panoramisch zicht. Nadien stappen we uiteindelijk toch naar de oude stad. In en om de stad wordt gefeest. Wat er gevierd wordt weten we niet.br De oude stad is klein met uiterst smalle steegjes en hoge oude herenhuizen. Vlak bij elkaar liggen twee kerkjes, en katholieke en een Servisch Orthodoxe. Dit laatste heeft een typisch mooi interieur. Foto's nemen mag niet. Na een uurtje stappen we naar de camping wat een wandeling van 20 minuten is. Ondertussen zijn er nog drie campers bijgekomen (NL, DK en D). Al bij al was het een goed idee om hier te overnachten. Het werd een mooie afsluiter van ons Montenegro-avontuur. Dag 22: 65 km |
 Langs de Baai van Kotor naar Kroatië |
Zondag, 24 mei - Van Becici (Budva)in Montenegro naar Mlini in Kroatië Het is Pinksteren vandaag wat in België een officiële feestdag is maar in Montenegro een gewone dag. We verlaten Montenegro en reizen terug naar Kroatië. Dat wordt de Boka Kotorska, de Baai van Kotor, rondrijden en voor een laatste keer genieten van het prachtig landschap.In Risan willen we een pauze houden om er de fameuze mozaïeken te zien. Dit gaat niet door. In Risan wordt juist gefeest. Door al die drukte vinden we geen parkeerplaats. We snorren verder en zoeken een ander mooi plekje om koffiepauze te nemen wat ons pas lukt net vóór de Montenegrijnse grens. 12.00 u, 22°C en zon: We zijn gearriveerd in Mlini op Camping Kate waar we ook stonden vóór onze uitstap naar Montenegro. Op deze mini-camping houden we een tussenstop van een paar dagen om daarna naar Bosnië en Herzegovina door te reizen. Dag 23: 105 km |
|
|
EINDE DEEL II
Groetjes van Willy en Andrea
Veel leesgenot !!!
DEEL III: BOSNIË en HERZEGOVINA
FOTOSITE REISVERHALEN Reacties welkom in ons GASTENBOEK
Alles wat ik hier neerschrijf zoals adressen, prijzen, coördinaten, links naar andere sites, enz. zijn louter ter informatie.
Ik ben niet verantwoordelijk voor gegevens die gewijzigd of fout zijn. Niets mag worden gekopieerd zonder naamsvermelding.