!!! Klik op de foto's voor vergrote foto's en op de links voor meer foto's !!!
|
Kroatië - Montenegro - Bosnië en Herzegovina 2 mei - 14 juni 2015
|
  Klik op de kaart voor vergroting |
|
Reisroute 4: Van Mlini in Kroatië tot Sarajevo in Bosnië-Herzegovina en terug naar Crvavica in Kroatië
 Mlini: Camping Kate |
Maandag, 25 mei en dinsdag 26 mei - Mlini We blijven een paar dagen op Camping Kate om dan met nieuwe energie op verkenning te trekken in Bosnië en Herzegovina.Dag 24 en 25 - Overnachting: Kroatië, Dalmatië, Mlini, Camping Kate |
 Onderweg van Mlini naar Trebinj  Wegwijzer naar Orthodoxe kerk  Trebinje: Watermolens op de rivier Trebisnjica  Trebinje: Klooster Tvrdos |
Woensdag, 27 mei - Van Mlini naar Trebinje en Blagaj in Bosnië en Herzegovina Het wordt 23°C en 6 beaufort: Om te beginnen willen we naar Trebinje, de meest zuidelijke stad in Bosnië en Herzegovina. Trebinje ligt in de Republika Srpska wat een van de twee entiteiten is die samen de Republiek Bosnië en Herzegovina vormen. De andere entiteit is de Federatie van Bosnië en Herzegovina. Officieel is Sarajevo de hoofdstad van geheel de Republiek Bosnië en Herzegovina maar sinds 1998 wordt de Republika Srpska in praktijk bestuurd vanuit Banja Luka. In tegenstelling tot Kroatië en Montenegro kan je hier eerder terecht in het Russisch dan in het Engels.Van Mlini is het niet zo ver naar de grens van Bosnië en Herzegovina. Op onze GPS moeten we niet rekenen. Hij kent alleen een paar hoofdwegen. We moeten ons redden met een wegenkaart en de wegwijzers. Dat is niet zo simpel want in de Republika Srpska gebruikt men het Cyrillisch schrift met daaronder het Romeinse schrift. Bij het naderen van Trebinje herkennen we langs de weg een aanduiding voor Hercegovacka Gracanica. Daar willen we naartoe. Van in het centrum moeten we 2 kilometer met een sterk stijgend baantje de heuvel van Crkvina op. Net vóór het laatste klimmetje is een kleine parking waar we onze camper achterlaten. Op de top staat de prachtige Servisch Orthodoxe kerk, de Hercegovacka Gracanica, met een schitterend interieur. Bij de kerk hoort een klokkentoren en een restaurant met tuin. Van hierboven hebben we een buitengewoon zicht op de stad en de mooie Arslanagic brug. We lunchen op de parking en zakken af naar het centrum om nog wat van Trebinje te zien. Het Tvrdos Klooster ligt op de weg naar Mostar, de M6. Lange tijd rijden we evenwijdig aan de rivier Trebisnjica met de typische watermolens die het symbool zijn van de streek. Tvrdos is een 15e-eeuws Servisch-Orthodox klooster waar de originele Romeinse funderingen uit de 4de eeuw nog te zien zijn. Om het klooster te bezoeken moet je zedig gekleed zijn. Om blote armen of benen te bedekken hangt kleding klaar. Het klooster zelf bezoeken mag niet want er leven nog vijftien monniken. Een gids geeft ons een rondleiding in de kerk en nadien in de wijnkelders waar we ook mogen proeven. Het klooster heeft honderden jaren traditie in de wijnbouw en produceert onder andere excellente witte wijnen van inheemse druiven. We zijn op weg naar Mostar. In Stolac leiden bergwegen naar Mostar. We betrouwen het niet en volgen verder de M6 die naar de E73 loopt. Die weg staat ten minste op onze kaart. We doen liever een omweg dan ergens knel te raken. In Capljina komen we op de E73/M17, de grote weg naar Mostar. We willen naar Camping Mali Wimbledon in Blagaj wat op elf kilometer van Mostar ligt. Het was een zware dag, zeker voor Willy, want hoewel de wegen goed waren, vergt het toch een serieuze inspanning om zo lang met een camper door de bergen te snorren. Dag 26: 175 km |
|
|
|
Donderdag, 28 mei - Mostar Camping Mali Wimbledon is een familiecamping, kost 18 euro alles inbegrepen (taks, WiFi,...). De bus naar Mostar stopt in de buurt. Naar de Bunabron en het Derwisjhuis kunnen we met de fiets of eventueel te voet.De Bosnische Convertibele Mark is de munteenheid (BAM of KM). Volgens de campinguitbater kunnen we overal betalen in euro behalve op de bus of ander openbaar vervoer. Hij is zo vriendelijk om ons 20 euro om te wisselen in KM. Na de lunch bussen we naar Mostar en de bekende Stari Most, de Oude Brug. Stari Most is een stenen brug over de Neretva rivier. De oorspronkelijke brug werd gebouwd in de zestiende eeuw. Tijdens de Balkan oorlog werd de brug volledig verwoest. De huidige brug is een reconstructie van het originele exemplaar en is een naoorlogs symbool van verzoening. Vroeger woonden moslims, Kroaten en Serviërs in Mostar samen. Hoewel de kerktoren naast een minaret staat en er zowel gesluierde vrouwen als vrouwen in shorts te zien zijn, leven Moslims en Kroaten tegenwoordig gescheiden. De oude stad Mostar bulkt van de toeristen. Al direct worden we opgeslorpt door de massa en zitten middenin groepen die slaafs hun gidsen volgen. Om bij "De Brug" te geraken moeten we door een wirwar van straatjes. We passeren een paar moskeeën, huizen uit het Ottomaanse tijdperk, musea en souvenirwinkels die allemaal dezelfde kitsch verkopen. Hoewel, in een piepklein winkeltje zien we een oudere, in het wit geklede man met baard. Safet is een echte vakman en verkoopt voor vijf euro bewerkte koperen armbandjes. De straten zijn geplaveid met gladde kinderkopjes. Vooral de Stari Most is zo glad dat het een wonder is dat er geen ongelukken gebeuren. Zoals echte toeristen maken we honderduit foto's. Willy poseert zelfs met een meisje in traditionele klederdracht die klanten ronselt voor het restaurant. Onderweg naar de bus wandelen even buiten het kleine centrum en zijn ontdaan door de vele vernielde en beschoten gebouwen, restanten van de Bosnische oorlog. We zien ook enorm grote kerkhoven. Op de graven lezen we dat de meeste gesneuvelden geboren zijn in de jaren 1960 tot 1970. We verlaten Mostar met een wrang en bitter gevoel. Dag 27 - Overnachting: Bosnië en Herzegovina, Blagaj, Camping Mali Wimbledon |
 Één van de vele moskeeën in Mostar  Mostar: Oude vakman in zijn winkeltje  Mostar: Beschoten en vernielde gebouwen |
|
|
|
Vrijdag, 29 mei - Blagaj: Bunabron en Derwisjhuis Het is 26°C, snikheet en geen wind: Na de middag fietsen we naar het centrum van Blagaj. Om bij de bron van de rivier de Buna te geraken, moeten we door een straat van souvenirstalletjes zoals overal waar ook maar iets te beleven valt. De mensen leven grotendeels van het toerisme.De rivier ontspringt in Blagaj en mondt uit in de rivier de Neretva. De Bunabron is de grootste bron van een karstrivier in Europa. Het water van de rivier is extreem koud. Vlakbij, op een klif, is rond 1470 het Derwisjhuis gebouwd. Derwisjen zijn islamitische geestelijken die je kan vergelijken met de Christelijke bedelmonniken. Ze hebben een typische manier van mediteren die bestaat uit het draaien van rondjes tot ze in een soort van trance komen. Je wordt al draaierig als je ze bezig ziet. Op reis in Egypte zagen we een "opvoering" waarbij zo'n derwisj danst en het was indrukwekkend. Een bezoek aan het voormalige Derwisjhuis kost 1 euro (= 2 KM). In shorts of korte rok kom je niet binnen. Willy krijgt een soort wikkelrok om zijn blote benen te bedekken. Zelf moet ik een hoofddoek dragen. Onze schoenen moeten uit vóór we op het tapijt mogen. In het huis zijn gebedsruimten en liggen Korans. We zien zelfs een ruimte waarin twee "doodskisten?" stonden, dat dachten we toch. Het grootste deel van de toeristen zijn moslims, gesluierde vrouwen en vrouwen met burka's. Voor hen is dit blijkbaar een bedevaartsoord. We lopen de brug over naar de andere oever van de rivier waar een rits restaurants wedijveren om klanten. We kiezen eentje waar we het mooiste zicht hebben op de bron en het Derwisjhuis. Op het menu staan vooral visspecialiteiten. We bestellen gegrilde forel met limoensaus en pompoenpitten. Het smaakt enorm. We betalen amper 44 KM (± 22 euro) in totaal, drank inbegrepen. Normaal zouden we morgen terug naar Kroatië reizen. Maar, onze buren overtuigen ons om, nu we toch in Bosnië en Herzegovina zijn, ook Sarajevo te bezoeken. We krijgen het adres van de camping waar zij verbleven. Dat wordt dus "op naar Sarajevo, de hoofdstad van Bosnië en Herzegovina". Dag 28 - Overnachting: Bosnië en Herzegovina, Blagaj, Camping Mali Wimbledon |
 Derwisjhuis en Bunabron  Meisje in Traditionele klederdracht lokt klanten voor het restaurant |
 Onderweg van Mostar naar Sarajevo  Bascarsija:Winkeltjes, winkeltjes  Fontein bij de Gazi Husrev-Begmoskee |
Zaterdag, 30 mei - Van Blagaj naar Ilidza bij Sarajevo Van Blagaj naar Mostar en dan via de E73/M17 (de enige weg die onze TomTom kent) tot Ilidza, een buitenwijk van Sarajevo. Het landschap onderweg is op zich al een revelatie en loopt tot in Konjic tussen de bergen en langs de Neretva rivier. Het is pas in Ilidza, waar onze TomTom het laat afweten, dat we de weg naar de camping vragen. Als we op Camping Oaza aankomen, stellen we vast dat er pas een groep Nederlanders is neergestreken. De camping valt tegen. We betalen 22 euro wat veel is voor de accommodatie die er is. Het sanitair is vernieuwd, maar warm water is er niet. Het afwasplaatsje lijkt meer op een trog voor vee met het gevolg dat iedereen bij de camper afwast. WiFi is inclusief maar er is alleen bereik bij de receptie. Het grote voordeel van de camping is dat we met de tram naar Sarajevo kunnen.Het is ondertussen behoorlijk warm geworden. Toch willen we vandaag al naar Sarajevo. Na een twintig minuten stappen, waarvan een groot deel door een mooi park, bereiken we het tramstation. De oude trams lijken "uit de tijd van toen". Voor 1,60 KM trammen we naar Bascarsija, het hart van de oude stad Sarajevo. De tram stopt op het centrale plein waar de Sebilj staat, een kioskachtige fontein die het symbool van de stad is. Het plein is een ontmoetingsplaats voor de inwoners en voor de duiven. Het wemelt er ook van de zwerfhonden. We geloven niet wat we zien. Een massa mensen flaneert langs de straatjes met druk bezette terrasjes, eettentjes, koffiehuizen en vooral kleine winkeltjes die allemaal ongeveer hetzelfde verkopen (souvenirs, bewerkt koperwerk, kopjes, lepeltjes, van kogels gemaakte snuisterijen, ...). In de vele Turkse café's zitten mensen aan een waterpijp te lurken. Een biertje bestellen kan hier niet want er wordt geen alcohol geserveerd. We wurmen ons door de massa tot we een iets rustiger terras vinden waar we ons nestelen met een reuze coupe ijs. Dan wandelen we naar het imposante stadhuis in Pseudo-Moorse stijl. Het werd oorspronkelijk gebouwd in 1896 maar is in 1992 verwoest door bombardementen van de Serviërs. In mei 2014 werd het gerestaureerde gebouw heropend. Nadien zoeken we de Gazi Husrev-Begmoskee. Dit zou de grootste en oudste moskee van Bosnië-Herzegovina zijn. Ze is opgericht in 1531 door Gazi Husrev Bey, een Ottomaan die toen de stad regeerde. Later schonk hij de moskee aan de stad. Willy heeft stillekes aan genoeg van moskeeën. Zelf wil ik toch nog eens binnen rondkijken. Het kost 1 euro. Weer moet ik mijn haar en armen bedekken. Schoenen mogen deze keer aanblijven want er ligt plastiek over de tapijten omdat er net vóór ons bezoek een filmploeg actief was. Opnieuw ben ik onder de indruk van het hele gebeuren. Aan de voorgevel zijn links (voor de vrouwen) en rechts (voor de mannen) plaatsen om te bidden. Op het plein bij de voorgevel staat een prachtige fontein en in een bijgebouwtje is er wasgelegenheid om de voeten "spiritueel" te reinigen. |
|
|
|
18.00 u: We willen terug naar Ilidza. Om de vijf minuten zou er een tram rijden. Na een half uur is er nog geen enkele tram te bekennen. Na ongeveer een uur horen we dat trams en bussen niet rijden uit vrees voor hooliganisme omwille van een belangrijke voetbalmatch. Een massa politieagenten staat klaar om in te grijpen. Een jongeman, een 17 jarige student, die dezelfde richting uit moet, stelt voor om te voet naar de nieuwe stad te wandelen. Daar komt een tram uit een andere richting en die rijdt ook naar Ilidza. Onderweg zien we een dubbeldekker, met de spelers van Sarajevo en supporters, vóór en achter begeleid door politiecombi's. Ze toeren zingend en roepend, zwaaiend met vlaggen en sjaals door de straten. Ze hebben blijkbaar voor het eerst in lange tijd gewonnen. Ondertussen stappen we in sneltempo naar de andere tramhalte. De jongeman kent Sarajevo goed en als een echte gids geeft hij bij ieder belangrijk gebouw uitleg. Zo passeren we: de kathedraal waar volgende zondag de paus op bezoek komt, de Amerikaanse Ambassade waarbij, eigenaardig genoeg, het bord "niet fotograferen" staat, het Gouvernement van Bosnië-Herzegovina en enorm grote warenhuizen die tot heel laat open zijn. Met de tram komen we voorbij het vliegveld waaronder de "Tunnels van de Hoop" gebouwd zijn. Die tunnels waren tijdens de bezetting de enige verbinding met de buitenwereld. 10.00 u: Eindelijk thuis! Dankzij het voetbalfenomeen kregen we onvoorzien een gratis rondleiding door de nieuwe stad. Dag 29: 129 km |
 Bascarsija: Moslima poseren voor de Gazi Husrev Begova Medresa  Bascarsija: Latijnse Brug |
Zondag, 31 mei - Sarajevo 25°C: In de voormiddag genieten we van het zonnetje. Na onze lunch trekken we nog een keertje naar Bascarsija. De meeste mensen in Sarajevo zijn Moslim maar er worden ook veel andere religies gepraktiseerd. De stad herbergt buiten veel moskeeën ook de derde grootste synagoge van Europa, een Rooms Katholieke kathedraal en een 16de eeuwse Servisch-Orthodoxe kerk.Na een wandeling door de straatjes, die vandaag veel rustiger zijn, komen we bij de Orthodoxe kerk. Pech! De kerk is gesloten. We zijn tien minuten te laat. We flaneren verder en komen uit bij de Gazi Husrev Begova Medresa, een bibliotheek met alle uitleg over Gazi Husrev Bey en de gebouwen die Sarajevo van hem erfde. Op zoek naar een terras in de schaduw treffen we Nico en Jenny, onze Nederlandse buren van op de camping. Na een drankje en een gezellige babbel gaan we elk onze eigen weg. Zij bezochten net het museum over de gruwel in Srebrenica in 1995. Het museum is vlakbij. Dat willen we ook bezoeken. Na een aangrijpende film krijgen we een rondleiding met info bij de foto's die er hangen. Indrukwekkend! Als we buiten komen is het al 19.30 uur. Veel tijd om nog rond te schieten blijft er niet over. We zoeken de kortste weg naar de rivier want we willen absoluut de Latijnse brug zien. Op die brug is in juni 2014 de troonsopvolger van het Oostenrijks-Hongaarse rijk, aartshertog Franz Ferdinand, met zijn vrouw Sophie door een nationalistische extremist doodgeschoten. Die aanslag was mee de aanleiding voor de Eerste Wereldoorlog. Vlakbij is een tramhalte. Tram drie komt vrij vlug en na een half uurtje staan we in Ilidza. Vóór we de brug oversteken om door het park naar de camping te gaan, willen we nog een hapje eten. We ondervinden voor de zoveelste keer hoe goedkoop het leven in Bosnië en Herzegovina is. We betalen voor ons etentje, drank inbegrepen, 5 KM per persoon (± 2,5 euro). Het was een fantastische dag! Na een eerste indruk gisteren waren we een beetje ontgoocheld. Achteraf gezien beviel de stad bijzonder. Dag 30 - Overnachting: Bosnië en Herzegovina, Sarajevo, Ilidza, IV Viteske Brigade 4, Autocamp Oaza Sarajevo |
 Middeleeuwse nederzetting Pocitelj |
Maandag, 1 juni - Van Sarajevo via Pocitelj naar Krvavica Het wordt 28°C: Van Ilidza rijden we met de E73/M17 via Mostar tot Metcovic, de grens tussen Bosnië-Herzegovina en Kroatië. Onderweg stoppen we bij een warenhuis om voorraad in te slaan, om te tanken en het Middeleeuws dorp Pocitelj te bezoeken.Dan reizen we verder via Opuzen, Ploce en Makarska naar Krvavica. 16.00 u: We staan geïnstalleerd op Autocamp Krvavica. Het is een kleine privé camping waar we vriendelijk onthaald worden. Het kost 110 kuna (± 15 euro), alles inclusief ook WiFi met goed bereik. Willy en ik zijn nogal moe en willen voorlopig alleen uitrusten. Verkennen doen we morgen wel. Dag 31: 246 km |
|
|
EINDE DEEL III
Groetjes van Willy en Andrea
Veel leesgenot !!!
DEEL IV: KROATIË en TERUGREIS
FOTOSITE REISVERHALEN Reacties welkom in ons GASTENBOEK
Alles wat ik hier neerschrijf zoals adressen, prijzen, coördinaten, links naar andere sites, enz. zijn louter ter informatie.
Ik ben niet verantwoordelijk voor gegevens die gewijzigd of fout zijn. Niets mag worden gekopieerd zonder naamsvermelding.