Camperreisverhalen Fotosite Gastenboek
!!! Klik op de foto's voor vergrote foto's en op de links voor meer foto's !!!
Op alle foto's is een copyright van toepassing.
Gebruik van één of meerdere foto's mag mits naamvermelding.
Woensdag, 10 mei - Van Nozay via Hédé-Bazouges naar Combourg 13°C en buien. Van Nozay trekken we naar Hédé-Bazouges. Het regent de hele tijd.In Hédé-Bazouges is een parkeerplaats voor campers bij La Madeleine 12. Gewapend met een paraplu stappen we naar het kanaal. We slagen er in om, beschermd door de paraplu, een paar foto's te nemen. Een groepje wandelaars schuilt onder het afdakje aan het kanaal. We kunnen er nog net bij. Het blijft regenen. Er zit niets anders op dan terug naar de camper te gaan. Het was onze bedoeling om langs het kanaal te fietsen. Het moet interessant zijn om te zien hoe het kanaal door middel van 11 sluizen, over een traject van 2 km, een hoogteverschil van 27 meter overbrugt. Fietsen langs het kanaal van Ille-et-Rance zal, jammer genoeg, niet voor vandaag zijn. 13.00: Op weg naar Combourg dat 12 km verder ligt. Camping Municipal le Vieux Châtel is pas open om 14.30 uur. We lunchen op de parking terwijl we wachten. Ondertussen is het, gelukkig, gestopt met regenen. 14.30 u: De receptie is open. We kunnen registreren en informatie bekomen over de stad. Een verblijf in de camping kost 16,40 euro per dag (all in, ook wifi). 16.00 u: Langs het meer, het Lac Tranquille, wandelen we naar de stad. Al van ver zien we het imposante Chateau de Combourg met zijn 4 massieve torens. De dichter en schrijver Chateaubriand is hier geboren en leefde in het ouderlijke kasteel. Zijn standbeeld pronkt op het plein. Het is het eerste wat we zien als we in de stad aankomen. Verder verkennen we de stad aan de hand van een folder. We passeren het vakwerkhuis van de Tempeliers; de ingang van het kasteel; het granieten herenhuis "Maison de la Lanterne"; het vakwerkhuis "Relais des Princes" en eindigen bij de huidige kerk. Eerlijk gezegd hadden we meer verwacht van de stad zelf. De aanblik vanaf het meer is wel indrukwekkend en het landschap is rustig en groen. Dag 26 - 105 km |
Sluis - kanaal van Ille-et-Rance Kasteel van Combourg gezien vanaf het meer |
Vrijdag, 12 mei - Van Combourg naar Cap Fréhel Eindelijk naar de kust! Na 70 km zijn we bij Camping du Cap Fréhel. De camping is van 8 april tot 26 mei alleen geopend voor campers (behalve lozen geen services). Verblijven kost 3 euro. Dit bedrag wordt 's avonds opgehaald. Buiten die data betaal je 12,5 euro en kan je gebruik maken van alle service.We staan op een bebost terrein op 3,3 km van Cap Fréhel. Aan de overkant van de straat leidt een trap naar een baai met zandstrand en rotsen. Daar loopt ook het wandelpad, de GR34, naar de Cap en de vuurtoren. Na de middag gaan we van start met het kustpad, de GR34, naar Cap Féhel. Het is niet zomaar een wandelpad. Het wordt klimmenen dalen, over en tussen rotsen, ... . Het loopt boven op de kliffen, tussen de brem en heide, met prachtige uitzichten op baaien en grillige rotsen. Tussendoor doen we een poging om al dit moois digitaal vast te leggen. Uiteindelijk bereiken we vermoeid de Cap en de vuurtoren. Na een verdiende rustpauze stappen we terug naar de camping maar nemen wijselijk de gewone weg. Het was een uitputtende "avonturentocht" maar de moeite waard. Info: GR34 Le Sentier des Douaniers (GR34) is het wandelpad dat werd aangelegd door de douane om het smokkelen tegen te gaan. Tot aan het begin van de twintigste eeuw liepen douaniers in alle weersomstandigheden, dag en nacht, over dit kustpad om elke verdachte handeling te kunnen onderscheppen. Tegenwoordig is de route uitsluitend bestemd voor wandelaars. Het wandelpad GR34 volgt de hele lengte van de Bretoense kust. Het wordt in beide richtingen aangeduid met rode en witte banden. Dag 28 - 70 km |
Cap Fréhel met de Vuurtoren |
Startplaats voor de Ballade en Barque Wasplaats - Lavoir |
Zaterdag, 13 mei - Van Cap Fréhel naar Pontrieux In Pontrieux belanden we op Camping Traou-Mélédern. Het is een kleine, oude camping. Alles is oud maar proper. We betalen er 17,20 euro, all in, cash te betalen. De plaatsen zijn zompig doordat het de laatste tijd veel geregend heeft. Er staan maar een paar campers. We kunnen kiezen welke plaats best is om eventueel vastrijden te voorkomen.14.00 u, 14°C en droog. We gaan op verkenning in Pontrieux, la Petite Venise du Trégor. Al na 100 meter zien we een bord met "Ballade en Barque". Dit is de plek waar bootjes vertrekken voor een rondvaart op de rivier Trieux. De rondvaart kost 4 euro per persoon en duurt amper 20 minuten. De gids die ons rondvaart geeft onderweg uitleg in het Frans en in het Engels. Het deel van de rivier waar we doorvaren is uniek. Langs de oever staan wel 50 wasplaatsen of Lavoirs. De meeste zijn privé eigendom. Slechts een paar zijn publiek en kunnen bezichtigd worden. We varen ook tot de houten brug die gebouwd is in de 18de eeuw en beide oevers van de rivier Trieux verbindt. Zo ontstond het stadje Pont-Rieux. Het boottochtje is bijzonder meegevallen. Wandelend door Pontrieux ontdekken we nog meer moois. We zien oude vakwerkhuizen, het gerestaureerde 16de-eeuws huis "Tour Eiffel" en een granieten fontein. Een verborgen steegje brengt ons bij een lange, houten brug over een stuw. Aan de overkant zien we een gebouw met een waterrad. Het geheel zorgt voor een uniek uitzicht. Ons verblijf in het kleine stadje Pontrieux was gezellig. Dag 29 - 91 km |
Tempel in Lanleff Plage Pors Hir |
Zondag, 14 mei - Van Pontrieux via Lanleff naar Plougrescant Voor we naar Plougrescant trekken, maken we een ommetje naar Lanleff om er de tempel te zien. Er is een grote parking waar overnachten toegelaten is. Een honderdtal meter verder zien we de tempel, of wat er van overblijft. Zoiets zie je niet dikwijls. Het is de omweg waard. We schieten een paar fotokes en zijn weer "en route".Onderweg stoppen we in Tréguier bij de Super U om er te tanken en onze voorraad aan te vullen. De supermarkt is niet open (zondag). Ook in Plougrescant zijn alle winkels gesloten. Pech! We hebben geen fruit meer. We zullen blikjes moeten opentrekken. 12.00 u: Geregistreerd bij Camping Le Varlen (kost 18 euro per dag, inclusief taks, wifi 1 euro per dag per toestel). We krijgen een plekje met zicht op zee. Er blaast een stevige noordenwind. Er op uit trekken met de fiets is niet aan te raden. Het wordt een rustdag of toch niet. De was vraagt en krijgt aandacht. Wassen kost 4,5 euro; drogen 3,5 euro. Tegen de avond maken we een wandeling tot aan Plage Pors Hir. Momenteel is het vloed. Het water staat tot tegen de dijk. De bootjes liggen aan anker te dobberen. Dag 30 - 46 km |
|
Maandag, 15 mei - Plougrescant Zoals gisteren blaast er een onaangename noordenwind. Na de lunch wandelen we langs de GR34 van Plage Pors Hir tot de Site du Gouffre. Ik schrijf wandelen, het is eerder zoals bij Cap Fréhel, klimmen en klouteren langs een smalle weg. Deze keer niet boven op de kliffen, wel dichter bij de zee. Grillig gevormde rotsen in het water domineren het landschap. We kunnen er niet genoeg van krijgen en maken enorm veel foto's.Bij de Site du Gouffre worden we beloond met een extreem mooi zicht. We zien hier ook een huis gekneld tussen twee rotsen. Onderweg zagen we geen huizen, laat staan een cafeetje of andere mogelijkheid om te rusten of onze dorst te lessen. Ook hier op het eindpunt is behalve een openbaar toilet geen accomodatie. Gelukkig hebben we drinken bij. We lassen een rustpauze in en starten de terugweg. Het was een spectaculaire, vermoeiende wandeling en de inspanning zeker waard. Op de teller: 6,6 km. Dag 31 - Overnachting: Plougrescant, Camping Le Varlen (Acsi). |
Woensdag, 17 mei - Trégastel - Ploumanac'h GR34 16°C en volle zon. Vandaag volgen wij de GR34 langs de kust van Ploumanac'h. Die kustlijn is, zoals overal in de Côte du Granit Rose, sterk gevarieerd met baaien, zandstranden, lage kliffen en bezaaid met roze granietblokken.We stappen de camping uit, de brug over en volgen het strand naar de andere kant van de Port de Ploumanac'h. Vanaf hier hoeven we maar de rood-witte markering van de GR34 te volgen. We passeren voorbij het strand van Bastille en het strand van St. Guirec. Al van in het begin zien we enorme, roze rotsblokken in de meest rare vormen. Tussen de rotsen in het water vraagt het Château de Costaérès om aandacht. We zagen het kasteel gisteren al vanaf de Plage de Tourony. Hier ligt het dichterbij en is beter te zien. Even later passeren we de, in roze graniet opgetrokken, vuurtoren. Blijkbaar is die in 1945 gebouwd door Gustave Eiffel (de man die in de 19de eeuw de Eiffeltoren bouwde). Er staat een lange rij aan te schuiven. Die moeite doen we niet. Zien vanaf het wandelpad is voor ons genoeg. Interessant is de post van de SNSM, Société Nationale de Sauvatage en Mer, die zich vlakbij bevindt. Er is een lange boothelling en in een hangar staat een reddingsboot. In het hoogseizoen ligt deze boot meestal buiten op de boothelling "klaar voor gebruik" , om snel redding te kunnen bieden. Vanaf een bepaald moment verlaten we de GR34 en stappen met de Boulevard de Sémaphore richting Trégastel. Na een tijd slaan we rechts af en volgen de Rue du Moulin tot aan de Port de Ploumanac'h. Hier wordt het even spannend. Het strand dat we deze middag volgden vanaf de brug lag toen droog. Nu, met hoogtij, is er maar een heel smalle reep droog zand over. We kunnen er amper door maar het lukt ons droog tot bij de brug te geraken. Nu nog de brug over en we zijn bij Camping Tourony. Het was een fijne dag en een bijzondere ervaring Op de teller: 8km. Dag 33 - Overnachting: Trégastel, Camping Tourony Trégastel (Acsi) |
Secours en Mer |
Donderdag, 18 mei - Trégastel - Presqu'Île de Renote 15°C, fris en bewolkt. We fietsen naar Presqu'Île de Renote. Op de parking laten we onze fietsen beveiligd achter en volgen het wandelpad rond het 2 km lange schiereiland. Zoals gisteren in Ploumanac'h lopen we overal tussen en rond roze granieten rotsblokken en nadien aan het strand idem dito.Aan het einde van de wandeling ligt het Aquarium Marin, dat geïnstalleerd is in natuurlijke grotten. Bovenop de rotsen staat het standbeeld van Père Éternel (Christus de Redder). We eindigen op de Plage du Coz-Pors. Ook hier op het strand en in de oceaan roze rotsblokken, roze rotsblokken, ... . Wat speciaal is op dit strand, is het Zeeforum. Het is een aquacomplex met onder andere een zwembad met op 30°C verwarmd zeewater dat het hele jaar open is. Het ligt onder de dijk met toegang langs het strand. Dag 34 - Overnachting: Trégastel, Camping Tourony Trégastel (Acsi) |
Plage du Coz-Pors |
Vrijdag, 19 mei - Trégastel Het wordt een fietsdag. Vanuit Camping Tourony volgen we een route die aangeduid wordt met een fietsembleem. Het eerste deel loopt via een gewone autoweg. Nadien bollen we door een golvend, groen landschap. Bij de Mégalithes van Kerguntuil stoppen we even, maken foto's en slaan een praatje met de jeugd die hier rondhangt.De weg is slecht aangeduid. Op bepaald ogenblik zien we geen "fietsemblemen" meer. Aan twee wandelende dames vragen we de weg. We zitten duidelijk fout. Rechtsomkeer maken en een eind terug. Weer verkeerd. We geraken niet terug op de "groene fietsroute". Maps raadplegen lukt niet want er is hier geen bereik. We fietsen door tot de eerstvolgende weg met plaatsaanduiding. Vanaf hier volgen we "Trégastel". Zo arriveren we mits een pak extra kilometers terug bij Camping Tourony. Op de teller: 21 km i.p.v. 9 km. Dag 35 - Overnachting: Trégastel, Camping Tourony Trégastel (Acsi) |
Het Hunebed van Kerguntuil |
Zaterdag, 20 mei - Trégastel 15°C en volle zon. Uitgebreid lunchen, plannen maken voor volgende dagen, gewoon genieten ... .Voor morgen staat een wandeling in La Vallée des Traouïéro op het programma. Maar is daar parkeermogelijkheid voor een camper? Het startpunt van de wandeling ligt amper 2 km van de camping. Dus kunnen we even tot daar fietsen en verkennen. Aan de overkant van de straat waar het startpunt van de wandeling ligt, is een kleine parking. Er is een grotere parking die, behalve op zon- en zaterdag voorbehouden is voor de schoolbus. Dag 36 - Overnachting: Trégastel, Camping Tourony Trégastel (Acsi) |
Zondag, 21 mei - Van Trégastel via La Vallée des Traouïéro naar Saint-Thégonnec Al vroeg op weg naar La Vallée des Traouïéro. Bij de parking aan de overkant is geen plaats meer voor een camper. We kunnen gerust op de parkeerplaats van de schoolbus staan want het is zondag. Toch verkiezen we in de straat, langs de weg te parkeren.Bij het toeristenbureau kregen we een plannetje van een lusvormige route rond de Traouïéro-vallei (3,7 km). Het wordt niet zo maar een wandeling. De wandeling loopt door een groen magisch bos. We moeten tussen rotsen, soms er onderdoor, over houten vlonderpaden, over kleine houten bruggetjes en soms over trappen gevormd door boomwortels. Soms is het pad nogal steil, soms nogal smal, ... . De wegaanduiding valt niet mee. Het draakje dat we moeten volgen is niet altijd te vinden. Uiteindelijk zitten we vast en zoeken onze eigen weg terug. De wandeling viel bijzonder mee maar is vermoeiend, zeker als je een dagje ouder wordt. Twee uur later en 60 km verder staan we op een camperplaats in Saint-Thégonnec waar we de rest van de dag acclimatiseren. Een bezoek aan het dorp moet wachten tot morgen. Dag 37 - 29 km |
Reisroute 2: Van Saint-Thégonnec naar Verneuil-sur-Avre |
Enclos Parroissial Saint-Thégonnec Enclos Parroissial Lampoul-Guimiliau |
maandag, 22 mei - Van Saint-Thégonnec via Guimiliau en Lampoul-Guimiliau naar Roscoff Saint-Thégonnec, Guimiliau en Lampaul-Guimiliau zijn drie dorpjes met een bijzonder "enclos paroissial". Een "enclos paroissial" is de Bretoense benaming voor een ommuurd domein met religieuze gebouwen zoals kerken, kerkhoven, knekelhuizen, calvaries, stenen kruisen met beelden.Zo'n "enclos" vindt zijn oorsprong is de late middeleeuwen in de streek tussen Morlais en Brest waar in die tijd grote welvaart was. De steden en dorpen wedijverden met elkaar om de meest luisterrijke enclos te bouwen. In Saint-Thégonnec zien we een rijkelijk versierde calvarie met drievoudige kruisen, pinakels op de kerk, en binnen een met bladgoud versierd altaar, doopvont en preekstoel. Na ons bezoek aan de enclos van Thégonnec rijden we 8 km verder naar Guimiliau. Het interieur van de kerk is soberder. De enclos onderscheidt zich door een indrukwekkende Calvarie met meer dan 200 personages. De derde enclos die we bezoeken is Lampaul-Guimiliau. Deze is minder prestigieus maar het interieur met zijn doopvont en zes altaarstukken zijn absoluut de moeite waard. In ieder plaatsje was een parkeerplaats dicht bij de "enclos paroissial". Zo kunnen we tussendoor eten en pauze nemen. Willy en ik vonden het heel boeiend. |
Dinsdag, 23 mei- Île de Batz - Roscoff Zonnig maar nijdige wind. Met de fiets naar Vieux Port want we willen naar Île-de-Batz. Tickets voor de overzet kosten 10 euro per persoon en 16 euro per fiets. De pier naar de boot is heel, heel lang! Een half uur later en 52 euro lichter varen we richting Île-de-Batz.We zijn de enigen die een fiets meenemen. Hoe dat komt, ervaren we direct. Bij de barcadère kan je een fiets huren en dat kost minder dan meenemen met de overzet. En dat is niet de enige reden. Met de fiets kan je niet op de wandelpaden langs de kust. De andere wegen leiden je ook overal waar je moet zijn maar ze zijn nogal heuvelachtig. Zonder elektrische fiets zou ik het niet halen. Het hele eiland is bedekt met exotische bloemen en planten wat te danken is aan het microklimmaat dat hier heerst. We beslissen om te beginnen met een bezoek aan de Jardin Georges Delaselle. Toegang kost 6 euro per persoon. De tuin is in 1897 gecreëerd door Georges Delaselle en telt meer dan 2500 planten, afkomstig uit alle continenten van de wereld. Het bijzondere aan deze botanische tuin is de ligging, namelijk op een eiland bevloeid door het zeewater en beïnvloed door de zeewinden. We volgen het aangeduide pad door de meest verschillende landschappen: een palmerie, een bamboetuin, een cactustuin, een kruidentuin, ... . We genieten van de wandeling. De tijd vliegt voorbij. De vuurtoren staat aan de andere kant van het eiland. Er naartoe fietsen vergt energie. Het gaat omhoog, omlaag, soms heel traag waar op smalle wegen de tractors de snelheid bepalen. Bij de vuurtoren nodigt het terras van een cafeetje uit om onze dorst te lessen. We nemen onze tijd en profiteren van een welverdiende pauze. En dan ... is er geen tijd meer voor capriolen als we de inscheping van 18.15 willen halen. Er is een massa volk. Sommigen moeten wachten op een tweede boot die 15 minuten later komt. Terug in Vieux Port eten we een bakje frieten bij een kraam, maken een toer door het centrum van Roscoff en peddelen terug naar de camper. Dag 39 - Overnachting: Roscoff, Camperpark Pass'Etapes |
Lange pier in Vieux Port voor inscheping naar Île-de-Batz In de tuin van Jardin Georges Delaselle |
Woensdag, 24 mei- Van Roscoff naar Kerlouan - Meneham We verkassen naar Kerlouan. Na 37 km arriveren we bij de Aire de Camping-car de Meneham. Bij de automaat staat de volledige uitleg om te registreren en te betalen. Het kost 9 euro per dag, 0,40 euro taks per persoon en 4 euro extra voor 24 uur stroom.De camperplaats valt goed mee. We kiezen een geschikt plekje, wat niet moeilijk is want er zijn 50 plaatsen en heel weinig campers. Door een poortje aan de achterzijde kunnen we met een trapje naar het strand. De fietsen worden van stal gehaald en we bollen al direct naar de Site de Meneham (650 m). De natuur is hier prachtig. Aan de ene kant zien we rotsachtige chaos in klaarhelder water, baaien met lange zandstranden en uitgestrekte duinen. Aan de andere kant grote granieten rotsblokken waartussen een stenen huisje gekneld zit. Dit huisje is het wachthuisje van waaruit, eeuwen geleden, de zee bewaakt werd om de kust te verdedigen en eventueel boten in nood te helpen. Anders dan bij de Site du Gouffre in Plougrescant, ligt dit wachthuis niet in het water maar op een duin tussen enorme rotsblokken. Achter de chaos ligt de Site de Meneham. Meneham, een gehucht van Kerlouan, is een schilderachtig vissersdorpje dat de charme van toen heeft weten te behouden met zijn oude gerestaureerde huisjes met rieten daken. Er is een infocentrum, een winkel met zelfgemaakte kunstwerken, een bistro, een restaurant, ... en er zijn veel toeristen. Er is een museum dat de geschiedenis van de streek en het dagelijks leven weergeeft aan de hand van film, foto's,... Interessante site in een bijzonder landschap! 19.00 u: We trekken naar het strand achter de camping. Het is een grote baai met een breed strand met fijn wit zand. In de verte zien we rotsen in het water en geankerde bootjes. Blootvoets maken we een wandeling door het water. Deugddoend in deze hitte! Zoals in Roscoff kunnen we ook hier, om ongeveer 22.00 uur, genieten van de zonsondergang. Eigenaardig, de zon zakt niet in de zee, zoals in het liedje. Ongeveer een halve meter boven het water, verkleurt de zon en verdwijnt. Dag 40 - 37 km |
Landschap in Meneham Sunset in Meneham |
Donderdag, 25 mei- Kerlouan - Meneham Stralende zon, hevige wind. Tegen de middag doen we een poging om naar de supermarkt in het dorp te fietsen (4 km). Er naartoe met de wind in de rug valt mee. Terug met tegenwing, stijgend en onverwachte windvlagen is behoorlijk lastig.De fietstocht die we deze namiddag planden wordt afgeschaft. Het wordt gezellig thuisblijven. Misschien kunnen we bij de camper, uit de wind, in het zonnetje genieten van "niets doen". Dag 41 - Overnachting: Kerlouan, Aire de Camping-Car de Meneham |
Zaterdag, 27 mei - Pont-Croix - Audierne 26°C, wind 15 km per uur, ideaal weer om een fietstocht te maken. Vanaf de camping volgen we een fietsroute grotendeels langs het jaagpad van de rivier Goyen. In Audierne moeten we de brug over en volgen de rivier langs de andere oever tot aan de zee. Vanaf hier wordt de fietsroute aangeduid door een groene pijl op de grond en moeten we de weg delen met auto's. Gelukkig is hier weinig verkeer. We fietsen evenwijdig met de zee en de GR34, door een heuvelachtig duinengebied en hebben een spectaculair uitzicht op zee. Bij een prachtige baai met een tafel en banken willen we picknicken. We moeten de plaats delen met een Frans koppeltje dat net hetzelfde idee had. Het werd een plezante pauze.Na nog zo'n 5 km stellen vast de we geen groene pijlen meer zien en dat de weg drukker wordt. Ergens is het fout gelopen. Bij het eerste cafeetje dat we tegenkomen houden we pauze, lessen onze dorst en vragen we de weg. We zijn inderdaad verkeerd gereden. De vriendelijk dame legt ons uit hoe we zo snel mogelijk terug op de groene fietsweg langs de zee geraken. Op onze teller lezen we 16 km. We besluiten om terug te rijden naar Pont-Croix. Het was een toffe fietsdag. Jammer dat ik al rijdend zo weinig van de omgeving zie. Ik ben niet zo'n goede fietser en moet alle aandacht op de weg houden. Volgende keer lassen we meer stops in en nemen tijd om foto's te schieten. Dag 43 - Overnachting: Pont-Croix, Camping Lizoé - Entre pierres et mer (Acsi) |
|
Zondag, 28 mei - Pont-Croix 24°C en harde wind. Bij de camping wordt ons uitgelegd hoe we met een fietsweg via Beuzec-Cap-Sizun naar Pointe dd Milier en de Moulin de Keriolet kunnen. Ondanks de harde wind starten we de fietstocht. Geen goed idee. Na een paar kilometer hebben we er genoeg van. De wind blaast harder dan verwacht. Het moet aangenaam blijven. We keren terug naar de camping.We zullen ons niet vervelen. Toevallig is het vandaag de jaarlijks Old Timersmeeting in Pont Croix. Er zijn 800 verhikels ingeschreven. We wandelen naar het dorp. Wat een bedrijvigheid. Wat een organisatie. Er komen nog altijd Old Timers aangereden. Die worden dan een parkeerplaats aangewezen. Op elk plaatsje in het dorp staan auto's ... op de parking van de supermarkt, in het park in het centrum, alle plaatsjes worden benut. Meer dan een rondje langs die auto's kunnen we niet doen. Alle café's, bistro's, resto's, zijn overvol. Geen zitplaatsen meer, wachten op bediening, drukte en lawaai... . Dag 44 - Overnachting: Pont Croix, Camping Lizoé - Entre pierres et mer (Acsi) |
Start luswandeling van kasteel naar uitkijkpunt. |
Dinsdag, 30 mei - Van Mayenne naar Sainte-Suzanne-et-Chammes Al vroeg arriveren we op de Aire de camping-cars d'Étapes in Sainte-Suzanne-et-Chammes.Het middeleeuwse dorpje ligt in een natuurlijke omgeving. Aan de hand van een plan maken we een wandeling door het dorp, door smalle bloemrijke steegjes naar het kasteel. Het kasteel is gebouwd op een rots en heeft een grote binnenplaats, 11 torens en een gracht waardoor het gescheiden is van het dorp. Door middel van een metalen trap bereiken we de 3de verdieping vanwaar we een mooi uitzicht hebben op de omgeving. Ons bezoek aan Sainte-Suzanne sluiten we af met een luswandeling van het kasteel naar een prachtig uitkijkpunt. Dag 46 - 35 km |
Woensdag, 31 mei - Van Sainte-Suzanne-et-Chammes naar Breteuil-sur-Iton Onze volgende stop is Camping Les Berges de l'Iton in Breteuil-sur-Iton,.Eerst trakteren we ons zelf op een zwempartijtje in het kleine, overdekte zwembad. Nadien willen we op verkenning naar Breteuil. Bij de receptie vernemen we dat in het dorp niet veel te beleven is maar het park wordt sterk aangeraden. In het dorp leidt een smal, groene padje ons naar de openbare tuin, wat een zeer mooi openbaar park blijkt te zijn. Op weg naar de vijver zien we terpen, een toren en overblijfselen van muren die ooit tot het oude kasteel behoorden. Paden en bruggetjes loodsen ons rond de enorme vijver door een groene oase van rust. Wie had kunnen vermoeden dat we dit in Breteuil zouden beleven. Dag 47 - 146 km |
Openbaar park |
Donderdag, 1 juni - Van Breteuil-sur-Iton via Verneuils-sur-Avre naar Martigné-sur-Mayenne. We ontvangen een positief bericht van het thuisfront. Het is niet nodig om dit weekend thuis te zijn! Dat betekent dat we nog tot eind juni mogen rondtrekken. We passen stante pede onze reisroute aan. Om te beginnen rijden we straks al naar Verneuil-sur-Avre dat is 11 km terug.In Verneuil-sur-Avre parkeren we op de gratis camperplaats op Avenue Maarschalk Foch. Er zijn 3 plaatsen en er is mogelijkheid om te lozen en water te nemen. Vanaf hier is het een paar honderd meter wandelen naar het centrum. Op het grote plein zien we de kathedraal, veel horecazaken en het Bureau de Tourisme. Daar bekomen we een "Circuit Historique", een plan voor een wandeling van 3 km door de historische plaatsen van Verneuil. We gaan al direct van start. We wandelen langs oude vakwerkhuizen, de grijze toren, overblijfselen van de vesting en de Abdij Saint Nicolas. Via een brug en een waterweg komen we in het Park van André Faugère waar we een rustpauze inlassen. In een lieflijke straat met vakwerkhuizen waar een riviertje vóór de huizen loopt, heeft iedereen een eigen bruggetje nodig om in huis te geraken. Ik vraag aan één van de bewoners of dit de rivier l'Avre is. Ze antwoordt: "Neen, het is l'Iton". En dan hoor ik de hele uitleg. Het is niet de rivier l'Avre die door Verneuil stroomt, wel l'Iton. Bij de oprichting van de stad, door Henri I Beauclerc, liet hij de stroming van de rivier veranderen om Verneuil van water te voorzien. In die tijd, in de middeleeuwen, waren de kanalen van de Iton van levensbelang voor de inwoners van Verneuil. |
Brugje vóór eigen huis De rivier l'Iton en niet l'Avre |
Reisroute 3: Van Verneuil-sur-Avre tot Guidel |
Morgen willen we naar Rennes. Dat is ongeveer 250 km en 3 uur rijden. Daarom vertrekken we nu al naar Matigné-sur-Mayenne.
Op die manier zijn we al halverwege Rennes. Dat maakt het morgen aangenamer en we zijn vlugger op onze bestemming. In Matigné overnachten we gratis op een camperplaats met alle service, behalve stroom. Dag 48 - 160 km |
Vrijdag, 2 juni - Van Martigné-sur-Mayenne naar Rennes. Vakantieweertje, 23°C en noordoostenwind. Om ongeveer 12.00 uur komen we aan bij de Acsi-camping Les Gayeulles in Rennes. Installeren, uitgebreid koken, de was verzorgen, info verzamelen over de stad ... de dag is zó om.Dag 49 - 96 km |
Zaterdag, 3 juni - Rennes. Rennes is de hoofdstad van Bretagne én van het departement Ille-et-Vilaine. Willy en ik zijn geen liefhebbers van grote steden en willen alleen het oude centrum bezoeken.De fietsweg loopt door een stuk ongerepte natuur en langs de rivier de Vilaine tot vlakbij het historisch hart van Vieux Rennes. We zijn al direct bij de kathedraal. De kathedraal Saint-Pierre heeft grote orgels, kleurrijke glas-in-loodramen en prachtige houtsnijwerken. Het meesterwerk in dit interieur is een Antwerps Vlaams altaarstuk uit de 16e eeuw, versierd met 80 figuren. Vanaf de kerk wandelen we door een straatje dat uitloopt op de achterzijde van de Mordelaise poort. Een constructie die bestaat uit een grote karpoort en een klein voetgangerspoort. Aan de andere kant, de voorkant, zien we de Mordelaise poort een toegangspoort en een overblijfsel van de wallen. Vieux Rennes zelf is een doolhof met geplaveide straatjes, vakwerkhuizen en levendige pleinen. Voor we terugfietsen, installeren we ons met een koffie op een terras en geraken er aan de praat met een paar oudere Françaises. Ze houden blijkbaar veel van hun land en van de Franse taal en vragen ons waarom wij van hun taal houden. Ik leg hen uit dat het niet zozeer "houden van" is, maar eerder om pracktische redenen dat we proberen Frans te spreken. Zelf zijn ze zo trots op hun taal dat ze weigeren een andere taal te leren of te gebruiken. Franse "hoogmoed"? Toffe uitstap. Op de teller 14 km Dag 50 - Overnachting: Rennes, Camping des Gayeulles (Acsi) |
Kathedraal Saint-Pierre Straatje dat eindigt bij de achterzijde van de Mordelaise poort |
Zondag,4 juni - Van Rennes naar Pontivy De camping ligt in een groen landschap bij de rivier Blavet. Met het fietspad langs het water komen we bij het toeristenbureau dat zich in een peniche op de rivier bevindt. Het bureau is momenteel gesloten.We bezoeken de stad dan maar zonder info. Al direct worden we geïmponeerd door het grootse Château des Rohans. Ook het kasteel is gesloten en in de week alleen in groep te bezoeken. We houden het bij foto's maken. We fietsen naar de oude wijk, door kronkelige straatjes met vakwerkhuizen uit de 15de en 17de eeuw. Dit middeleeuwse deel van de stad vormt een sterk contrast met de Place Aristide Briand, de vroegere Place Napoléon Le Grand. Daar staan hoge gebouwen met strakke, rechtlijnige gevels uit de Napoleontische tijd zoals het stadhuis, het Justitiepaleis dat nu in de steigers staat, de cavaleriekazerne, ... . Pontivy was ooit een van de grote stedelijke projecten van de keizer en heette zelfs 10 jaar lang Napoleonville. Dag 51 - 116 km
Overnachting: Frankrijk, Regio Bretagne, Departement Morbihan, 56300 Pontivy , Chemin de halage du Canal de Nantes à Brest, Camping du Douric |
Pontivy: Kasteel van de Rohans |
Maandag, 5 juni - Pontivy - Fietstocht langs de Blavet Info: Het Kanaal Nantes-Brest is 361 km lang. Het grootste deel van het kanaal bestaat uit natuurlijke waterlopen, waaronder de Blavet, en verbindt deze met zo'n 73 km aan gegraven stukken. Het Kanaal Nantes-Brest is slechts 20% artificieel.Vandaag volgen we een fietsroute langs de gekanaliseerde Blavet met om de 2 km een sluis. Bij iedere sluis hoort een schilderachtig sluishuisje waarop het nummer van de sluis staat aangegeven, de afstand tot de vorige en de volgende sluis. Vroeger, toen de sluizen nog niet geautomatiseerd waren, woonden hier de sluiswachters. We volgen het jaagpad en houden af toe halt om te genieten van de omgeving, foto's te schieten en te ontspannen. Na 18 km stoppen we in Saint-Nicolas-des-Eaux bij een café aan de oever van de Blavet, rechtover sluis nummer 9. Een unieke plaats om uit te rusten in een mooi natuurlandschap, langs het water met op de promenade een prachtig, stalen Venusbeeld. We willen naar de Chapelle Saint-Gildas. De cafébaas legt ons uit dat het nog 3 km is en over een steile, slechte weg. Moeilijk maar ook slecht voor de fietsbanden. Volgens hem is het beter en gemakkelijker om de rivier te volgen, nog één sluis en één km verder. Daar kunnen we de kapel op de andere oever in de rotsen zien. Een super alternatief! We volgen het jaagpad tot sluis nummer 10, dan nog ongeveer 1 km en belanden op de aangegeven plek. Vanaf hier hebben we inderdaad een perfect zicht op de Kapel Sint-Gildas, de in de rots uitgehouwen kluizenaarskapel. Hier eindigt onze fietstocht. We volgen de zelfde weg terug en staan om 19.00 uur terug bij de camper. Op de teller: 44 km Dag 51 - Overnachting: Pontivy, Camping du Douric |
Één van de sluizen langs de Blavet. Venusbeeld van beeldhouwer Christophe Milcent |
|
13.00u: Onderweg naar de Gorges du Corong. De weg er naartoe is nogal smal. Gelukkig hebben we geen tegenliggers. Op de parkeerplaats Corong staan we helemaal alleen. Waar begint de wandeling door de Gorges du Corong? We volgen een padje dat naar beneden loopt en komen terecht op de wandelweg. Er staat niets aangeduid. Starten we rechts of links? Op goed geluk af starten we langs de rechterkant. De natuur is geweldig met bomen, rotsblokken, het water dat zijn weg zoekt tussen de kloven, ... . We genieten, maken foto's en vragen ons af waar de markering blijft. De weg valt mee tot het pad splitst. Hoe moet het verder? Links zien we de rivier bezaaid met stapels rotsen. Middenin op de rotsen zit een familie gezellig te picknicken. We stappen over de stenen door het water naar hen toe en vragen of zij de weg weten. Ze hebben een plan en leggen ons uit dat we in de verkeerde richting begonnen zijn. Zelf staan zij geparkeerd op parkeerplaats Quélennec. Daar staan de te volgen richting en de te volgen markering, in de vorm van een kiekendief, aangeduid. De man legt uit dat we over de rotsen in het water naar de andere oever moeten en daar de markering omgekeerd volgen. Hij stelt vast dat we niet van de jongsten meer zijn en oppert dat dit stukje niet gemakkelijk is. We zouden gewoon kunnen terugkeren. Dat zien we niet zitten. Hij begeleidt ons naar de andere oever en geeft ons zelfs zijn routeplan. Wat een charmante Franse man! We vervolgen onze wandeling. Na een tijdje verandert het landschap in een heideveld bestrooid met rotsen. Picknicken doen we op een rotssteen in de zon, zonder enige schaduw. Dit laatste stuk is werkelijk het minder aangename deel van de omloop. In alle geval was het beter om te parkeren op Parking du Quélennec waar het parcour begint en goed aangeduid is. De parking zelf is ook beter bereikbaar voor campers. Info: Parking du Corong, Saint-Nicodème, coördinaten N 48.344306 W 3.378446 Parking du Quélenec, coördinaten N 48.333445 W 3.367043 |
Woensdag, 7 juni - Van La Vallée des Saints naar Concarneau Van La Vallée des Saintes rijden we naar Camping Les Sables Blancs in Concarneau. Onderweg wordt getankt en de voorraad aangevuld. We weten uit ervaring dat dit nuttig is als er in de buurt van de camping geen winkel of supermarkt is. Vorig jaar verbleven we een hele week in deze camping. Nu plannen we vijf dagen te blijven. Er zijn de Voie Verte Concarneau-Roscoff en een wandelpad door het bos naar het centrum van de stad. De camping ligt aan zee en heeft een verwarmd zwembad en jacuzzi. Ons vervelen zullen we niet. Onze fototoestellen gunnen we ook een rustperiode.Dag 54 - 106 km |
Pointe de Raguénez |
Maandag, 12 juni - Van Concarneau naar Nevez Ons verblijf in Camping les Sables Blancs was een verademing. Zo'n rustperiode tussendoor is welkom. We zetten koers naar Nevez.11.30 u: Geïnstalleerd op Camping du Vieux Verger. Bij de receptie ontvangen we info over de streek. Er loopt een fietsroute, de Névezienne. Het is een lus-route van 28 km in en rond Nevez. Dat plannen we voor morgen. Nu fietsen we op verkenning in de omgeving. Van de camping fietsen we door landelijke weggetjes naar Kercanic, een dorp met "chaumières" of huisjes of met rieten dak en muren van rechthoekige stukken graniet. Het is hier rustig of eerder verlaten. In heel dit dorpje zien we maar één vrouwtje dat in de tuin aan het werk is. We dalen af naar de oceaan, naar de Pointe de Raguénez en naar de Plage Raguénez. Langs de oceaan is het landschap een beetje exotisch omwille van het blauwe water en het witte zandstrand. Daarom hebben de bewoners het over de Plage Tahiti als ze de Plage de Raguenez bedoelen. Dag 59 - 18 km |
Kerascoët: Chaumière |
Dinsdag, 13 juni - Névez Fietsdag: We volgen de fietsroute, la Névézienne. We kunnen beginnen dichtbij de camping. De tocht gaat door en rond Névez. Eerst komen we in Kerascoët, een gehucht met Chaumières, zoals we gisteren in Kercanic zagen, maar veel groter. Dan passeren we bij de baai van Rospico. Dit is werkelijk een mooie plaats en de moeite om een tijdje te pauzeren. Nadien gaat het naar Port Manec'h. We moeten sterk naar beneden en dan weer steil omhoog om onze weg verder te zetten. Door beboste wegen volgt het circuit de rivier de Aven en wijkt uit naar de kleine haven Kerdruc.Stoppen in de haven Kerdruc houdt in dat we weer sterk naar beneden en steil omhoog terug moeten, zoals bij Port Manec'h maar nog erger. Dit vinden we niet aangenaam. We haken af voor de rest van de Névézienne en volgen een weg die ons rechtstreeks naar de stad Névez leidt en van daar naar de camping. Fijne fietstocht tot we naar die havens moesten. Dat was er teveel aan. Op de teller 22 km Dag 60 - Névez, Camping Camping du Vieux Verger (Acsi) |
Woensdag, 14 juni - Van Névez naar Pont-Aven 27°C: We sjezen naar Pont-Aven. Eerst in de Intermarché in Névez de voorraad aanvullen en dan "en route".11.00 u: Gesetteld op de camperplaats d'Étapes. Na de middag dalen we af naar het centrum (650 m). Pont-Aven ligt in de grillige riviermonding van de Aven wat zorgt voor schilderachtige plekjes. Het toeristenbureau is gesloten tot 14u30. Tot dan wandelen we langs de rivier. Als uiteindelijk het toeristenbureau opent, bekomen we genoeg info om optimaal te kunnen genieten van het idyllisch stadje. De Xavier Grall-route begint vlakbij en brengt ons met loopbruggen van de ene oever naar de andere, tussen stenen bebloemde huisjes, langs sluizen en overblijfselen van de watermolens. Bij de wandeling Xavier Grall begint ook de wandeling door het Bois d'Amour (2,5 km) naar de Kapel van Trémalo. Momenteel is die weg afgesloten en moet je een hele omweg doen. Een koppel locals die hier komt wandelen, neemt ons mee langs, wat volgens hen, het mooiste deel van de rivier is. Tot de Kapel van Trémalo zijn we niet geraakt. Het is behoorlijk warm maar hier in de schaduw van de bomen is het aangenaam wandelen. We nemen afscheid van de sympathieke mensen die ons gidsten, steken de brug over en komen in de hoofdstraat. Vanaf hier stappen we tot de haven in de hoop nog een actieve molen te zien. Tevergeefs. Op terugweg naar het centrum installeren we op het mooiste terras van de stad, het terras van Moulin du Grand Poulguin. Dit café-restaurant ligt aan de rivier en heeft een waterrad. De enige molen die we in Pont-Aven zagen, hoewel iedereen het heeft over 14 nog actieve watermolens. Meestal is het hier heel druk en moet je binnen zitten. Gelukkig nu niet. We zaten prima op het terras met zicht op de rivier, waar het water kabbelend door de grote keien loopt en watervalletjes produceert. Uitgerust stappen, klimmen, we terug naar de camperplaats. Ons bezoek aan het charmante Pont-Aven was een aangename beleving! Op de camperplaats is geen schaduw. In de camper is het bloedheet. Alle vensters worden open gezet, in de hoop dat de avond koelte brengt, en we installeren ons buiten (hoewel dat niet de norm is). Op de teller 12.000 stappen. Dag 61 - 14 km |
|
Donderdag, 15 juni - Van Pont-Aven naar Guidel De camping heeft een verwarmd binnen en een buitenzwembad, ligt op 2 km van de plage en aan de andere kant op 2 km van de stad. Er is een Voie Verte tot in Lorient. Wat willen we nog meer? Hier nestelen we ons voor een paar dagen.Vandaag blijft het bij de omgeving verkennen, genieten van het zwembad en verder rustig "niks" doen. Dag 62 - 34 km |
Vrijdag, 16 juni - Guidel Fietstocht: In de buurt van de camping sluiten we aan op de "Voie Verte" die ons naar de Plage van Guidel leidt (2 km). De route volgt de kust, vlak naast en soms door duinen. Hier en daar, vooral bij doorgang naar de zee, heeft de wind zand over het fietspad geblazen. Dat betekent gevaar voor vallen! Daar moeten we rekening mee houden.Zo'n 5 km verder ligt het Fort Bloqué op een eilandje in zee met er naast een kleine haven. Het uitzicht is geweldig. Momenteel is het laagtij en kan je er naartoe wandelen. Bij hoogtij is het Fort een eiland. We bollen nog 7 km verder tot de Plage de Ploumeur. Hier verlaten we de kust. Tot Ploemeur en zelfs verder tot Lorient rijden we door een groen landschap, zonder verkeer en zonder huizen. Het is zalig en rustig fietsen. Op een eenzame fietser of wandelaar na is de weg voor ons alleen. Na 5 km arriveren we in Ploemeur. Nu nog 7 km er bij en we zijn in Lorient. Dit is ons eindpunt. We keren terug tot Ploemeur, verlaten het groene fietspad en bollen naar het centrum waar we een lange pauze inlassen. Op een gezellig pleintje picknicken we op één van de banken. Dan zoeken we een terrasje in de schaduw en bestellen een welverdiend drankje. We nemen dezelfde route terug. 16.00 uur: Terug bij de camping met op de teller 45 km. Het bevalt ons hier. We blijven nog een paar dagen om te fietsen, zwemmen, gewoon vakantie te vieren. Dag 63 -64 - 65: Overnachting: Guidel, Camping Les Jardins de Lorient Kergal (Acsi) |
Ploumeur: Fort Bloqué |
Reisroute 4: Van Guidel tot Veerle |
Maandag, 19 juni - Van Guidel naar Port-Louis 12.00 u: We staan geparkeerd op de camperplaats aan de wallen, dichtbij de zee en langs de andere kant dichtbij de citadel.Willy is bijzonder geïnteresseerd in de citadel en net daarom zijn we naar Port-Louis gekomen 14.00 u: We wandelen naar de citadel van Port-Louis. Het zicht alleen al is de moeite. Info: De citadel van Port-Louis werd in de 16de eeuw gebouwd door de Spanjaarden. In de 17de eeuw werd ze voltooid door Louis XIII en kreeg de stad de naam Port-Louis. Toen de Indische Compagnie zich in Port-Louis vestigde, kende de stad een welvarende periode tot de Indische Compagnie naar Lorient verhuisde. Na de verhuizing van de Compagnie naar Lorient schakelde de stad over op visserij en toerisme. De Cctadel bleef wel een militair terrein tot 2007 en zelfs tegenwoordig controleren diensten het maritieme verkeer in de haven en bij Lorient. Een toegangsticket voor de citadel en het Nationaal Maritiem Museum kost 10 euro, audioguide inbegrepen. Gelukkig zijn er audioguides in het Nederlands! Vooral voor het bezoek aan het museum is dit belangrijk. We beginnen met een rondgang op de vestingmuren waar we een schitterend uitzicht hebben op baai van Lorient en zijn duikbootbasis. Langs de borstwering staan nog altijd kanonnen gericht op Ile de Groix. Binnen de vestingsmuren bevinden zich het Nationaal Maritiem Museum en het Museum van de Indische Compagnie. Er zijn een grote collectie wapens, maquettes van boten, navigatie-instrumenten., ... . We horen verhalen over de ladingen die op de route naar Indië opgeslokt zijn door de zee en over in de oceanen gevonden schatten. We zien er stoffen, specerijen, porselein, ... alles wat te maken heeft met de handel via oosterse vaarroutes. We komen er alles te weten over de navigatie op de oude route naar India en over reddingsacties op zee, vroeger en nu. We zien er onder andere een model van het gezonken koopvaardijschip "Le Soleil de l'Orient". Het was de eerste grote boot die gebouwd werd op de scheepswerf van Lorient voor de Franse Oost-Indische Compagnie. Een schip van 1000 ton met 60 kanonnen. Het is gezonken op zijn terugkeer van Gabon in 1609 met aan boord een lading peper, zink en chinees porselein. Het wrak is in 1986 ontdekt en geïdentificeerd dankzij zijn bronzen klok. Die bronzen klok staat hier in het museum. De rondleiding is zo meeslepend dat we de tijd vergeten tot we ineens via een luidspreker horen dat het museum binnen tien minuten sluit. Jammer, want ik had nog wel een paar uur willen blijven. . Door een deur die in de vestingmuur is aangebracht komen we bij het strand Grand Sables. Vanop het terras van de enige bar-resto die hier is, hebben we een bijzonder uitzicht op de buitenkant van de citadel, de zee, de haven en de zeilboten in de baai. Een perfecte afsluiter van ons bezoek aan de citadel. Dag 66 - 35 km |
Deur in de vestingmuur naar het Strand Grand Sables Duikbootbasis van Lorient gezien vanaf de vestingmuren Langs de borstwering staan nog altijd kanonnen gericht op Ile de Groix. |
We weten dat op het schiereiland Quiberon veel meer te zien en te beleven valt.
Toch beslissen we om vanaf dit punt terug te fietsen naar de camping. Op de teller 48 km. We zijn vast besloten om terug te komen om de fietstocht over te doen. Dag 67 - 21 km |
Schilderen op Plage de la Mine d'Or |
Woensdag, 21 juni - Van Erdeven naar Pénestin Camping les Îles in Pénestin ligt aan zee. De wandelroute GR34 passeert hier en er zijn ook fietsroutes. Bij de receptie bekomen we een plan van de Voie Vertes.14.00 u: We vertrekken voor een fietstocht naar Port Tréhiguier. Na 5 km zijn we bij de Plage de la Mine d'Or. De fietsen stallen we bij de parking en dalen af naar de Plage. De baai ligt ingesloten tussen goudkleurige rotsen. Er is een schildersclubje neergestreken op de plage. Ze zijn ijverig bezig het landschap op doek vast te leggen. Het is er vrij rustig. Op weg naar de Pointe de Halguen. De fietsweg is niet goed en slecht aangeduid. Op de koop toe zien we niemand om uitleg te vragen. Uiteindelijk arriveren we bij de Pointe en stellen vast dat het uitzicht niets bijzonder is. Dan maar verder naar Port Tréhiguier. Maar ... Willy heeft een platte band. Wat nu? Oppompen! Oké, we kunnen verder. Of toch niet. Na een paar meter is het weer hetzelfde. We beslissen niet verder te rijden maar de kortste weg naar de camping te nemen. Ver geraken we niet. De band is weer plat. We zitten hier in de middle of nowhere. Er zit niets anders op dan onderweg te pompen te rijden, pompen, rijden, ... dat hou je niet vol. Dan maar met platte band verder "fietsen?" tot de camping. Dit is niet goed voor de band, ook niet voor de velg. Voorlopig gedaan met fietsen! Gelukkig zijn het de laatste dagen van onze reis. Dag 68 - 86 km |
Plage de Kérandré - Wingsurfen |
Donderdag, 22 juni - Pénestin - Plage des Îles We blijven nog een dagje in Pénestin.Vanaf de camping kunnen we, door een poortje aan de achterzijde, recht naar Plage des Îles. Het verwondert ons. Dit strand met kliffen en rotsen, met in zee oesterbedden is het mooiste strand van Pénestin. Het ligt vlakbij de camping en we hadden het nog niet gezien! Nu, bij laagtij, ligt het strand vrij en kunnen we een wandeling maken langs en tussen rotsen door. Na de middag willen we een wandeling maken in de andere richting. Dat valt tegen want het is ondertussen hoogtij en het water staat tot tegen de kliffen. We geraken niet tot bij de Pointe du Bile. Langs de gewone weg wandelen we tot Plage Kérandré. Hier maken we kennis met een nieuw fenomeen, het wingsurfen. We kennen al het windsurfen, het kitesurfen, het wavesurfen en nu ook het wingsurfen. Er zijn een paar wingsurfers op het water. Op het strand staat een vrouw klaar om te starten. Willy en ik zijn ook watersporters geweest en erg geïnteresseerd in het hoe en waarom. Volgens haar zal het wingsurfen vlug populairder zijn dan het kitesurfen. Het is minder gevaarlijk, neemt minder plaats in en je hebt minder wind nodig. Wngsurfen heeft het voordeel dat het net als wingsuppen ook laagdrempelig is. Zonder fietsen kan een vakantiedag ook heel plezant zijn. 's Avonds stappen we nog eens naar de Plage des Îles in de hoop er de zonsondergang te zien. Jammer, we zijn net te laat en zien nog alleen de verkleurde lucht. Dag 69 - Overnachting: Pénestin, Camping les Îles (Acsi 19 euro) |
Brug met sluis over de rivier de Aff |
Vrijdag, 23 juni - Van Pénestin via La Gacilly naar Fougères De camperplaats in La Gacilly is niet vrij omwille van werken. Vlak er naast is een grote weide gratis ter beschikking als parking voor Campers. Het servicestation is bereikbaar.We willen vooral naar het jaarlijks Fotofestival naar La Gacilly . 11.00 u: Het is al behoorlijk warm en er is geen schaduw. Langs de rivier de Aff stappen we naar het Office de Tourisme van La Gacilly. We worden er bijzonder vriendelijk ontvangen. Voor info over het "Festival van de Fotografie" moeten we buiten bij een kraampje zijn waar de organisatoren alles in goede banen leiden. In het toeristenbureau zelf worden we uitgenodigd om gratis een bijzonder mooie tentoonstelling van sculpturen te bezichtigen. We zien er beelden gemaakt van marmer, schist, onyx,... . De moeite waard! Het is niet zozeer La Gacilly, de "Ville Fleurie" die toeristen lokt. Het dorp is oorspronkelijk bekend geworden dankzij Yves Rocher die er werd geboren. Hij stichtte er zijn cosmeticabedrijf, legde een botanische tuin aan en opende een ecologisch spahotel. Wat tegenwoordig een massa volk naar La Gacilly trekt, is het jaarlijks "Festival van de Fotografie". Dan verandert het dorp in één grote openluchtgalerie. Dit jaar is de 20e editie en heeft als thema "Natuur als erfgoed", waarbij de kwetsbaarheid van de aarde en de bescherming van het milieu centraal staat. Er worden werken geëxposeerd van 20 kunstenaars uit Frankrijk en daarbuiten, waaronder uit Brazilië, Ivoorkust, Iran, Japan, Italië en de Verenigde Staten. Het hele dorp dient als decor. De foto's zijn aantrekkelijk opgesteld. Meer dan 1000 immense foto's van de meest talentvolle fotografen, bekleden de oude muren, gevels, straatjes en tuinen. We kunnen overal gratis rondlopen en op eigen ritme. Fotografie is een gezamenlijke hobby van ons. We zijn dus uiterst geïnteresseerd. De foto's zijn opgesteld per thema, zoals natuur, oorlog, personen, cultuur, exotische beelden, bewerkte oude foto's, ... . Sommige foto's zijn grappig of vertederend, andere diepmenselijk, gruwelijk, fascinerend of hartverscheurend. Foto's kijken is vermoeiend. We blijven staan bij foto's, lezen uitleg, nemen foto's , ... en dat in de brandende zon. We lassen een adempauze in, gaan naar de camper, maken het zo fris mogelijk en lunchen buiten onder de luifel. Terug bij de openlucht tentoonstelling doen we het rustig aan. We slenteren van de ene foto naar de andere, doen tussendoor een terrasje, ... We eindigen bij de bebloemde brug die ons naar de botanische tuin van Yves Rocher loodst waar we vooral schaduw zoeken. Het is ondertussen broeiend heet met 30°C. Afgepeigerd komen we bij de camper, douchen en trekken een frisse outfit aan. Op de teller 14.000 stappen. Hier op de camperplaats is geen schaduw. Als we een beetje bekomen zijn, rijden we een stuk verder in de richting van onze volgende bestemming. Anderhalf uur later en 118 km verder staan we op de camperplaats in Fougères. Het wordt onze laatste overnachting in Bretagne. Dag 70 - 65 km |
Neo-Byzantijnse kerk Sait-Julien |
Zaterdag, 24 juni - Van Fougères naar Domfront en Poiraie Domfront en Poiraie is onze eerste stop op weg naar huis. Het dorpje heeft slechts 3500 inwoners.Om de middeleeuws stad te bezoeken, moeten we 800 meter hogerop. Het wordt weer heet. Omdat het 's morgens koeler is, stappen we al om 10.00 uur naar boven. Het eerste wat we zien is de ruïne van het 12de-eeuwse kasteel van Domfront. Sinds 1875 is het beschermd als historisch monument. Wat overblijft zijn de donjon, de kapel en de wallen. Op de Place de la Roirie ligt het Office de Tourisme. We hebben geluk. Het is open en we bekomen een plan met rondwandeling en uitleg. Op dit plein ligt ook het Stadhuis. Het plan gidst ons door het dorp met zijn torens, smalle steegjes met vakwerkhuizen, geplaveide binnenplaatsen en langs twee kerken. De kerk Notre-Dame sur l'eau is een oude Normandische kerk. De kerk Saint-Julien is een merkwaardige neo-Byzantijnse kerk gebouwd in 1924. Er is een souvenirwinkeltje waar je ook een ijsje kan eten of een drankje bestellen. We zoeken er verfrissing en bestellen een koele schweppes met fruitsap. Ik laat me verleiden om er een grote, lichte sjaal te kopen die ik al direct kan gebruiken als bescherming tegen de middagzon. Moe stappen we terug naar de camping. Op de teller 12.000 stappen. Dag 71 - 59 km |
Zondag, 25 juni - Van Domfront en Poiraie naar Forges-les-Eaux Na 3,5 uur rijden belanden we in Forges-les-Eaux op Camping la Minière. De camping heeft weinig plaatsen met schaduw en die plaatsen zijn allemaal gereserveerd. Met een temperatuur va 31°C hadden we toch graag wat schaduw gehad. Na wat palaver en nadat de receptionist hoort dat we op doorreis zijn en slechts één dag blijven, krijgen we toch en plaats onder bomen toegewezen.Forges-les-Eaux is voor ons weer een stapje dichter bij de heimat. Hier zal wel een en ander te beleven zijn maar, zeker in deze hitte, zijn wij niet van plan om iets te ondernemen. Het wordt ontspannen en zalig niks doen. Op weg naar de camping zagen we een wegwijzer "Avenue Verte". Een "Voie Verte" kennen we maar een "Avenue"? Als antwoord op onze vraag wordt ons uitgelegd dat die Avenue Verte een fietsweg is die loopt van Parijs naar Londen (465 km). Die fietsweg loopt door Forges-les-Eaux en leidt langs de ene kant tot Dieppe en langs de andere tot Parijs. Dat onthouden we voor een volgende reis. Een deel van die Avenue willen we ooit wel fietsen. Dag 72 - 232 km |
Avenue Verte: Fietsroute Parijs-Londen |
Maandag, 26 juni - Van Forges-les-Eaux via Arras naar Veerle "En route" naar Arras. Na 171 km en twee en een half uur later bereiken we de camperplaats in Arras. Dit was ook de eerste stop van onze reis.Deze keer loopt het wel fout. De automaat om te registreren en betalen is deze nacht door vandalen stuk geslagen. We kunnen niet op de camperplaats. Een telefoontje naar de firma (= de stad) helpt niet. De automaat kan ten vroegste morgen gerepareerd worden. We parkeren voorlopig op de stoep bij de ingang en lunchen. Een half uur later staan we hier met een Brit, 2 Nederlanders en 2 Belgen. We overleggen. Niemand weet een goede oplossing. Willy wel, voor ons toch. Hij wil, ondanks onze eigen regel om de ritten kort te houden, doorrijden naar huis. Dat wordt nog 217 km rijden. Gelukkig is het zondag en zijn er weinig vrachtwagens op de weg. Drie uur later parkeert Willy de camper voor onze deur. We zijn veilig thuis! Dag 73 - 388 km In totaal legden we 5.652 km af. Het was een geslaagde reis met veel variatie. In juli en augustus, het hoogseizoen, laten we een kans aan jonge mensen en kinderen om vakantie te vieren. Wij plannen een volgende reis in september. |
FOTOSITE REISVERHALEN Reacties welkom in ons GASTENBOEK
P.S.: Alle gegevens die je hier vindt zoals adressen, prijzen, links naar andere sites, coördinaten, enz. zijn louter ter informatie.
Ik ben niet verantwoordelijk voor gegevens die gewijzigd of fout zijn.
free counter | |