Camperreisverhalen Fotosite Gastenboek
!!! Klik op de foto's voor vergrote foto's en op de links voor meer foto's !!!
Op alle foto's is een copyright van toepassing.
Gebruik van één of meerdere foto's mag mits naamvermelding.
Foto's gemaakt door Willy Horions en Andrea Brewée met Nikon D7200 en Sony HW10V
Omwille van het Coronavirus kunnen we nog altijd niet naar de warmte in het buitenland. Hier in België was de maand april dit jaar uitzonderlijk koud. Ondanks de nog steeds lage temperatuur en de ijzige noordenwind vertrekken we naar de Ardennen voor een wandelvakantie. |
|
Rivier Viroin met op de achtergrond het Kasteel Licot dat momenteel in gebruik is als Gemeentehuis Jardins de Viroinval |
Vrijdag, 23 april - Van Veerle-Laakdal naar Nismes-Viroinval in de provincie Namen. Rond 12 uur komen we aan op de camperplaats. Er zijn 7 plaatsen voor campers voorzien en die zijn momenteel allemaal volzet. Maar we hebben geluk want net nu vertrekt er eentje. Voor 5 euro kan je hier 24 uur staan, stroom en lozen cassettetoilet en water inbegrepen. We staan hier mooi bij de Virion, een zijrivier van de Maas.Een uurtje later staan er al twee campers op de plaatsen van de bussen. Dat wordt zeker nog drukker want het is vrijdag en het weekend begint. 13.00 u: Het toeristenbureau ligt vlakbij. Voor info over de wandelingen worden we naar de overkant van de rivier verwezen. Bij de kerk beginnen en eindigen alle wandelingen. Er staat een plaat met de afstanden en de bewegwijzering. We kiezen voor "La Roche aux Faucons", een wandeling van 7 km die ook passeert bij de "Fondry des Chiens". De zon schijnt volop. De gele rechthoeken leiden ons door een bos met een kronkelend, sterk stijgend en dalend pad. Op gegeven ogenblik vinden we geen "gele rechthoek" meer. We stappen verder en zien na een tijdje een "rode rechthoek". Dat symbool volgend, komen we na een paar kilometer bij de Fondry des Chiens. De kloof is wel 20 meter diep. Een jonge kerel is tot beneden geraakt en doet een poging om de rots te beklimmen. We genieten van het schouwspel, schieten foto's en vervolgen de weg terug naar het centrum van Viroinval. Na een paar uurtjes zijn we uitgerust en maken een avondwandeling naar de prachtige "Jardins d'O van Nismes-Viroinval". Alvast een geslaagde eerste dag! Dag 1 - 173 km |
La Roche-en-Ardenne: Bij het "Museum van de Slag om de Ardennen" |
Zaterdag, 24 april - Van Nismes-Viroinval naar La Roche-en-Ardenne. Omdat we niet door Frankrijk kunnen rijden omwille van Covid-19, rijden we via Philippeville en Dinant naar La Roche-en-Ardennen, naar camping Benelux. Vorig jaar verbleven we hier een weekje. Toen verkenden we de La Roche, het Parc Rompré en de omgeving (zie foto's reis Ardennen 2020). De streek is werkelijk de moeite waard om nog eens te bezoeken.Na de lunch maken we een wandeling (een lus van 5,8km) aan de hand van een plannetje dat we in de camping meekregen. De natuur is prachtig. Als we een paar kilometer evenwijdig met de Ourthe gelopen hebben, stellen we vast dat er iets niet klopt. Er is niemand om enige uitleg aan te vragen. Na een tijdje treffen we tegenliggende wandelaars. En, inderdaad, we lopen al enige tijd de verkeerde richting uit. We zijn ongeveer in het dorpje Cielle wat niet de bedoeling was. Dat wordt rechtsomkeer maken en terug zoals we gekomen zijn. Zo werd het een iets langere (8 km) maar niet minder aangename wandeling. Dag 2 - 105 km |
Zondag, 25 april - La Roche-en-Ardenne. We blijven nog een dagje genieten van dit mooie plekje. Vandaag wandelen we naar het Wildpark van La Roche. Het restaurant is niet open omwille van Covid-19 maar afhalen is toegelaten. We zijn content met een "takeaway koffie" en een "croque uit het vuistje".De terugweg loopt via het Arboretum van De Deister en de Belvédère vanwaar we een panoramisch uitzicht hebben over de vallei van La Roche, de Ourthe en de weide omgeving. Vorig jaar liepen we dezelfde wandeling. Het blijft interessant. Dag 3 - Overnachting: La Roche-en-Ardenne, Camping Benelux (Acsi) |
Maandag, 26 april - Van La Roche-en-Ardenne via Achouffe naar Houffalize. Na 19 kilometer staan we op de parking van de Brouwerij Achouffe. De brouwerij is momenteel niet te bezoeken maar de shop is open. We kopen een paar Achouffe-biertjes en krijgen er info over de wandelingen. De verkoopster raadt ons "Vallee des fées" aan, een wandeling van 6 kilometer. Ze start en eindigt bij de parking van Achouffe en is aangeduid met nummer 27 en een blauw/wit symbool.Eerst flaneren we wat rond in het centrum van Achouffe. We zijn vlug terug want behalve de brouwerij en de Taverne van Achouffe valt er weinig te zien in het dorpje. Willy zorgt voor een hartige hap zodat we er een tijdje tegenkunnen. En dan ... en route. We volgen het blauw/witte symbool. De weg loopt langs een beekje dat bezaaid is met beverdammen. Die constructies van takken en boomstammen houden het water tegen en zetten soms het pad er naast onder water. Het gevolg is dat we regelmatig moeten uitwijken voor modderpoelen. Overal zien we doorgeknaagde takken en boomstammen. De ijverige beestjes zelf krijgen we niet te zien. Die zijn vooral 's nachts actief zodat ze niet gestoord worden. Het pad loodst ons over bruggetjes, over kronkelende boomwortels en tussen rotsblokken. Verderop wordt het grilliger en steiler en dan weer sterk dalend tussen met mos begroeide bomen. Zo komen we van de Feeënvallei in de ongerepte vallei van de Martin-Moulin. Vanaf hier begint de terugweg en moeten we de rivier volgen. Het pad is drassig, modderig en bezaaid met wortels, stenen en takken. Gedaan met foto's nemen. Mijn toestel wordt veilig opgeborgen in de rugzak. Steunend op al wat boven de modder uitsteekt, banen we ons een weg. Uitglijden betekent natte, modderige voeten en dat willen we vermijden. Ineens wordt het ons te gevaarlijk. We proberen hogerop te komen om zo met een ommetje terug bij de beek uit te komen. Geen goed idee. We staan hier boven en kunnen niet verder. Er zit niets anders op dan weer af te zakken naar het water. Net op dat ogenblik komen er twee jonge mannen aan die hetzelfde parcours volgen. Ze stellen voor om ons (oudjes) verder te helpen. Eén van hen gaat voorop en zoekt de veiligste manier om verder te komen. De andere wordt de hekkensluiter. Willy en ik lopen tussenin. Het vordert vrij vlot tot op een bepaald moment mijn korte beentjes, de grote pas die ik moet nemen, niet halen. Ik glijd uit maar ... Hans, de hekkensluiter, heeft me beet bij mijn arm en sleurt me recht en op het droge. Nadien loopt alles gesmeerd. Een eindje verder verlaten we de beek en wordt het pad droog en begaanbaar. We passeren de forelvijvers en arriveren terug bij de parking van Achouffe. Nadat we op de parking onze dorst gelest hebben, met een welverdiend biertje, nemen we afscheid van onze redders in nood. Oef! Een avontuurlijke uitstap die goed afliep dankzij deze twee Gentlemen. Bij deze allebei nog eens hartelijk bedankt!!! 17.00 u: Hier op de parking overnachten zint ons niet. We verkassen naar een camperplaats in Houffalize die slechts 7 kilometer verder ligt. Voor 15 euro all in, zelfs Wifi, staan we veilig en op een nette plaats vlakbij het centrum. Wat een super plek. Zo moesten er meer zijn. Dag 4 - 27 km |
Brouwerij Achouffe Eén van de vele beverdammen Met mos begroeide bomen in Feeënvallei |
Camperplaats in Houffalize Parking bij Restaurant Le Belvédère |
Dinsdag, 27 april - Van Houffalize naar Nadrin en terug. 's Morgens stappen we eerst naar het toeristenbureau voor info en nadien naar De Spar om onze voorraad aan te vullen. Gemakkelijk dat alles wat we nodig hebben, op wandelafstand ligt. Er is ook een bakker, een restaurant om "frietjes" af te halen, ...Na de middag snorren we naar Nadrin. Twintig minuten later en 14 kilometer verder staan we op de parkeerplaats bij Restaurant Le Belvédère. Volgens internet beginnen hier meerdere wandelingen o.a. de spectaculaire wandeling over de rotsen van Le Hérou met afdaling langs een ketting. Dat is niet aan ons besteed (leeftijd 79 en 76). We willen iets minder gevaarlijk. Op de infoborden vinden we geen uitleg over de wandelingen. Tegen een boom staan twee symbolen. Eentje, rood/wit, leidt naar de rotsen van Le Hérou (3,5 km); de andere (blauwe golf op witte rechthoek) leidt naar Le cheslé (5 km). We volgen de "blauwe golf". Het eerste deel is best pittig. Via een rotsig pad dalen we af naar de Ourthe. Vanaf hier wandelen we, met de Ourthe links, door een prachtig stuk natuur. Na een tijdje wordt het moeilijker. Net als gisteren moeten we over boomwortels en rotsstenen. Hoe verder we komen, hoe lastiger het wordt. Een herhaling van gisteren willen we voorkomen en spelen op safe. We maken rechtsomkeer stappen tot de plek waar we afgedaald zijn en volgen de rivier in de andere richting De natuur is hier net zo mooi en het pad aangenamer. Het is onze bedoeling om bij de samenvloeiing van de "2 Ourthes" te geraken. Dat lukt ons niet. Het blijkt verder dan we dachten. We beslissen terug te keren. Het laatste stuk, het klim- en klauterpad terug naar de parking, valt beter mee dan de afdaling. Veel kilometers legden we niet af maar we hebben wel veel energie verbruikt en we hebben genoten! Wat ons opviel vandaag en ook gisteren is dat er zo weinig wandelaars zijn. We hadden vaak het hele natuurgebied voor ons alleen. We rijden naar de camperplaats. Morgen blijven we een dagje in Houffalize. Dag 5 - 28 km |
Langs de rand van een bos |
Woensdag, 28 april - Wandeling in Houffalize Ook in Houffalize zijn meerdere uitgestippelde luswandelingen. Onze keuze valt op "La Roche Plate". Het wordt een mooie natuurwandeling van 5 km die start en eindigt bij het Hôtel du Commerce in de Rue du Pont. De weg leidt ons met kronkelende wegen langs de rand van een bos, door weiden, langs de vallei van de Ourthe en passeert op het einde bij het monumentaal complex van Vayamundo met vlakbij de "Watermolen Lemaire".Deze keer geen klauter- of moddertoestanden, wel een aangename, ontspannende uitstap. We overnachten een laatste keer in Houffalize. Morgen trekken we verder. Dag 6 - Overnachting: Houffalize, Place de l'Église 2, camperplaats |
Donderdag, 29 april - Van Houffalize via Bastenaken en Martelange naar Han-sur-Lesse Tot gisteren viel het weer mee. Het was de hele tijd al koud voor de tijd van het jaar maar het bleef droog en om te wandelen hoeft het niet zo warm te zijn.Vandaag ziet de hemel donker. Al vroeg worden we getrakteerd op een hevige plensbui met hagelstenen. We blijven knus in de camper. Tegen de middag maakt Willy een lekkere, warme maaltijd. Het regent nog altijd en er staat een fikse noordenwind. 15.00 u: Op weg naar het War Museum in Bastenaken. Ondertussen is het wel droog maar een nijdige noordenwind nodigt niet uit. De grote parking is zo goed als leeg. Willy heeft geen zin om het Museum te bezoeken. We houden het bij een toer rond het Mardasson Memorial, maken wat foto's en dat was het. Nu we toch in de buurt van de Luxemburgse grens zijn (23 km) sjezen we naar Martelange om er goedkoop vol te tanken. En dan ... rijden we richting Han-sur-Lesse om te overnachten. Dag 7 - 119 km |
Het Mardasson Memorial |
Vrijdag, 30 april - Wandeling van Han-sur-Lesse naar Domaine du Vieux Moulin in Éprave Al vroeg stappen we naar het dorp om in de mini-markt broodjes en voorraad te kopen. Bij het toeristenbureau halen we info over wandelingen en fietsroutes in de buurt. Hoewel de noordenwind afgenomen is tot 2 Bft lijkt het ons niet gezellig om te fietsen. We opteren voor een wandeling naar de "Vieux Moulin d'Éprave" wat 2,6 kilometer van Han-sur-Lesse ligt.Na de middag gaan we op stap. Vanaf de camperplaats moeten we eerst tot het water. Dan volgen we een gewone autobaan die door een weids landschap richting Éprave loopt. Na een paar kilometer arriveren we aan de rand van het dorpje Éprave en zien al direct de oude watermolens. DOMAINE DU VIEUX MOULIN: Ooit stonden hier een plattelandswoning en drie oude watermolens met daar tegenover de eeuwenoude dorpsherberg. Maar ... die hadden dringend een opknapbeurt nodig. De renovatie duurde 20 jaar. De eigenaar probeerde het authentieke karakter te bewaren en er toch een eigentijdse toets aan te geven. Het resultaat is dit "Domein van de Oude Molen" met twee hotels, een restaurant en een vroegere brouwerij. Als wij hier aankomen is er in de hele omtrek niemand te zien. De hotels en het restaurant zijn gesloten omwille van covid-19. We slenteren rond, genieten van het prachtig natuurlijk landschap en de romantische omgeving die we digitaal proberen vast te leggen. De drie watermolens zijn niet meer actief maar binnen zien we een draaiende molen. Zouden ze daarmee hun eigen elektriciteit opwekken? Voor we onze terugweg beginnen, maken we een rondje in het dorp. Het is hier eigenaardig stil. Hebben ze hier allemaal huisarrest? Een uurtje later zijn we terug bij de camper. We hebben genoten van ons bezoek aan het "Domaine du Vieux Moulin" in Éprave. Dag 8 - Overnachting: Han-sur-Lesse, camperplaats |
Éprave Éprave |
Han-sur-Lesse |
Zaterdag, 1 mei - Van Han-sur-Lesse naar Veerle-Laakdal Het wordt onze laatste dag. Eerst maken we nog een wandeling.. We stappen naar het Dierenpark. Daar volgen we de Lesse en de evenwijdig lopende sporen van het Toeristisch Treintje. En dan... kunnen we niet meer verder. Vanaf hier heeft het "treintje" alleenrecht om rechtdoor te rijden. We kunnen niet anders dan rechts afslaan. Hier ligt een camping met alleen grote punttenten. Te huur? De campinghouder is blijkbaar een artiest. Eén van zijn kunstwerken, een reuzenmier, staat midden in het plein. We hadden graag wat meer gezien, maar de man was momenteel niet aanwezig.De straat volgend, komen we in het centrum en bij de camperplaats. Willy zorgt voor een "laatste etentje" in de camper en dan snorren we naar Veerle-Laakdal. Drie uur later zijn we na 161 kilometer thuis. Einde van een korte maar fantastisch wandelvakantie in de Ardennen. Dag 9 - Overnachting: Thuis |
FOTOSITE REISVERHALEN Reacties welkom in ons GASTENBOEK
P.S.: Alle gegevens die je hier vindt zoals adressen, prijzen, links naar andere sites, coördinaten, enz. zijn louter ter informatie. Ik ben niet verantwoordelijk voor gegevens die gewijzigd of fout zijn. |