!!! Klik op de foto's voor vergrote foto's en op de links voor meer foto's !!!
 Reisroute 3: Van Comillas tot Luarca |
 Landschap San Vicente de la Barquera  Zicht op San Vicente de la Barquera vanaf de andere oever van de rivier Escudo |
Vrijdag, 20 september - Van Comillas naar San Vicente de la Barquera Van Comillas rijden we twaalf kilometer verder naar San Vicente de la Barquera. Bij het naderen van de stad zien we links een groot meer met daarachter een wijds, groen begroeid berglandschap.San Vicente de la Barquera ligt aan beiden kanten van de rivier Escudo die hier als een estuarium in de oceaan uitmondt. De haven met zijn jachten en vissersboten ligt in dit estuarium. Over de rivier ligt de oude brug la Maza uit de 16de eeuw. Ze heeft 28 bogen en is een halve kilometer lang. Steken we die brug over dan komen we in het oude stadsdeel. Maar, daar willen we nu niet naartoe, wel naar Camping El Rosal. We slaan vóór de brug rechts af en rijden evenwijdig aan de rivier tot de straat doodloopt op een grote parking aan de duinen en de zee. Er staan heel wat campers hoewel er duidelijk aangeduid staat dat "campers verboden" zijn. De camping ligt vlakbij, links van de parking aan de riviermonding. Er zijn grote en kleine plaatsen onder de dennenbomen. We opteren voor een plaats aan de riviermonding met een mooi uitzicht op de stad op de andere oever én met satelliet- en wifiontvangst. Na de middag trekken we op verkenning naar het oude centrum. We volgen de rivier, steken de lange oude brug over en fietsen aan de overkant verder tot de haven. De vissershaven is afgesloten wat betekent dat we niet bij de boten kunnen. Het interessantste om te bezoeken zijn het middeleeuwse Castillo del Rey en de kerk van Santa Maria degli Angeli die beide op een hoogplateau liggen. Het is te warm om met onze fietsen naar boven te klimmen en op de koop toe te riskeren dat de monumenten gesloten zijn. Vanaf de andere oever is de skyline van San Vicente de la Barquera bijzonder met de haven aan de rivier, het kasteel en de kerk die boven de stad uitsteken en de Picos van Europa op de achtergrond. We fietsen verder tot aan de zee. Dat is toch onze bedoeling. De weg draait terug landinwaarts. We zien geen monding meer en geen zee. Saai! We keren terug, slenteren door de winkelstraten en rusten uit met een ijsje op een bank aan het water. Ongeveer 18.00 uur zijn we terug bij de camper met op de teller 12 km. Dag 20: 12 km |
|
Zaterdag, 21 september - San Vicente de la Barquera Vandaag wordt een strandwandeldag. We wandelen langs en in het zeewater van het havenhoofd tot de kaap helemaal aan de andere kant van de baai. Lekker ergens uitrusten op een bank, laat staan een terras zit er niet in. We zien alleen de oceaan, het strand en de duinen. Gelukkig hebben we water en zonnecrème mee.Einde van onze uitstap na 11.775 stappen of 7,78 km. Ongeveer 23.00 uur raast, geheel onverwacht, een stormachtige wind over de camping en dat duurt een uur lang. Er is heel wat gedoe op de camping. Luifels worden in allerhaast binnengedraaid. Tenten, stoelen, tafeltjes, ... worden vastgemaakt. Achteraf wordt heel wat schade vastgesteld. Wij bleven gelukkig gespaard van de ellende. Dag 21: - Overnachting: 39540 San Vicente de la Barquera, Camping el Rosal |
 Playa de Guadamia  Blowhole |
Zondag, 22 september - Van San Vicente de la Barquera naar de Bufones de Pria in Garaña Op weg naar de Bufones de Pria en de Playa de Guadamia volgen we de E-70, nemen afrit 312 en rijden verder met de AS-263. Na een paar kilometer zien we rechts een wegwijzer naar de Bufones de Pria. We vragen ons af of de weg niet te smal is voor een camper. Als we zien dat er een lijnbus naar de Bufones rijdt, zijn we gerustgesteld. Regelmatig tonen borden met het embleem van de Bufones de weg. Na twee kilometer komen we bij een parking, Aparcamiento Garaña. Vanaf hier moeten we nog 1,7 kilometer te voet verder naar de Playa de Guadamía en Bufones de Pria.Zondag in september en 23°C, een excellente dag voor een uitstap. Je zou hier een massa volk verwachten. Aan de parking te zien is dat niet zo. Op weg naar de Bufones passeren we de Playa de Guadamía, bekend als één van de mooiste stranden van Asturië. Het is de rivierbedding van de rivier Guadamía die tussen de hoge kliffen ligt. Bij eb staat die droog, bij vloed stroomt de zee in de rivier. Van de ingang van het strand kun je naar de zee lopen. Even verder zijn we bij de Bufones de Pria. De zee is hier erg ruig. Het water slaat met een enorme kracht tegen de uitgesleten rotsen. Bij stormachtig weer spuit het water als een soort geiser omhoog door de gaten in de rotsen. Hoe stormachtiger hoe hoger het water spuit. Om dat te zien zijn we naar hier gekomen. De zee is momenteel relatief rustig en het is eb. We zien geen "geisers" , wel de "blowholes" waaruit het gebrul van het klotsende water klinkt. Maar ook zonder geisers te zien, genieten we van de donkerblauwe wilde zee, de grillig gevormde rotsen, de hemelsblauwe lucht bezaaid met witte wolken, ... van dit uniek landschap. Na een fikse wandeling over de rotsen en heel wat fotoshots keren we terug naar de camper. We staan hier rustig. Naast de parking ligt Bar La Puente. Als later op de avond de gasten van het restaurant weg zijn, staan we hier helemaal alleen. Toch hebben we geen onveilig gevoel en blijven hier overnachten. Dag 22: 56 km - Overnachting: Spanje, regio Asturië, provincie Asturië, 33591 Garaña, Parcamiento Garaña |
|
Maandag, 23 september - Van Garaña naar Ribadesella Het regent! We verkassen naar Ribadesella. Na twintig minuten staan we op Camping Playa Sauces, een groene camping op 700 meter van de zee. Met Acsi-kaart betalen we 17 euro per nacht. Het onthaal is heel vriendelijk en we ontvangen tegelijk info over de stad.Zo gauw als het stopt met regenen fietsen we naar zee. Na zo'n honderd meter fietst Willy terug want hij vergat zijn regenjas. Terwijl ik op hem wacht, wordt ik in het Nederlands aangesproken door een dame, door Rosi. Ze woonde jaren in Nederland. Sinds enkele tijd woont ze terug in haar geboortedorp Ribadesella en kent de streek heel goed. "Hebben we al gehoord van de La Cuevona de Cuevas del Agua?" La Cuevona, een natuurlijke grot waar je met de auto kan doorrijden, is de enige weg om in het dorpje Cuevas del Agua komen. Het ligt ongeveer tien kilometer van hier. De weg is mogelijk niet te doen met een camper. Rosi wil ons absoluut met haar auto naar La Cuevona brengen. Onze fietsen kunnen we bij haar huisje achterlaten. De weg er naartoe is inderdaad erg smal, bochtig en met hoogteverschil. Een half uur later arriveren we bij La Cuevona. Er is een parking maar Rosi kent het hier en rijdt door de grot. Ze weet dat aan de andere kant in Cuevas del Agua een kleine parking is. Eerst maken we een ommetje in het dorp. Nadien wandelen we door de 250 meter lange grot, voorzien van lampjes zodat we gezien worden door eventuele auto's. We zijn onder de indruk van de druipsteenformaties en kleurschakeringen. Rosi had gelijk, dit moeten we gezien hebben. Op weg terug naar Ribadesella willen we trakteren om haar te bedanken en vragen om naar een geschikt cafeetje of bistro te rijden. We belanden in het oude centrum, in haar stamcafé, hebben een gezellige babbel en krijgen nog veel meer informatie over Ribadesella. Het havenstadje Ribadesella ligt aan de Rio Sella. Ieder jaar in augustus vindt hier de Internationale kanoafdaling van de Sella plaats. Roeiers uit de hele wereld doen dan een poging om in een recordtijd de rivier af te dalen. De finish is bij de brug over de rivier, net voor de monding. Ook interessant zijn de "Indianohuizen" langs de Playa Santa Marina, romantische herenhuizen in modernistische stijl die eind 19de eeuw gebouwd werden door "Indianos". Indianos, zo werden de Spanjaarden genoemd die in de 19de eeuw emigreerden naar de oude kolonies van Amerika, met een fortuin terugkeerden en een chique woning bouwden als symbool van hun nieuwe status. Rosi bezorgde ons een bijzondere dag, meer nog, door haar toeristische info weten we wat doen tijdens ons verblijf in Ribadesella. Dag 23: 21 km |
 La Cuevona  Cuevas del Agua  Indiano-huizen gezien vanaf de Playa San Marino |
|
Dinsdag, 24 september - Ribadesella Het regent de hele morgen. Na de middag is het droog maar de lucht voorspelt nog nattigheid. Ondanks riskeren we een fietstocht. We pedaleren naar Playa Santa Marina, een mooi groot zandstrand met een boulevard, hotels, mooie herenhuizen en de bekende Indiano-huizen. We volgen de baai tot de Ponte del Sella, de brug over de rivier waardoor Ribadesella in twee wordt gedeeld. Aan de overkant passeren we de haven en volgen de Paseo Marítimo del Puerto tot het einde. Hier maken we onze fietsen vast. Met een wegje naar de top van de heuvel komen we bij de Ermita de la virgen de Guia en een uitkijkpunt over de baai en de stad.Met 12 kilometer op de teller hebben we voldoende beweging gehad, genoten van de zeelucht en een portie jodium en vitamine D-opgedaan. Meer hebben we niet nodig. Dag 24 - Overnachting: 33560 Ribadesella, Camping Playa Sauces |
 Weg naar de Ermita de la virgen de Guia aan het einde van de Paseo Marítimo del Puerto |
 Gijón: Parking El Rinonin  Skyline van Gijón  El árbol de botellas de sidra |
Woensd, 24 september - Van Ribadesella naar Gijón Van Ribadesella trekken we naar Gijón of Xixón in het Asturisch. Parking El Rinconin is een mix-parking die we moeten delen met de lokale bevolking. Er is geen service voor campers, wel een openbaar toilet. Vroeg aankomen is aan de orde. Wij komen aan om 11.00 uur en hebben nog een klein plaatsje vrij. Met de achterkant over het gras lukt het te parkeren zonder anderen te storen. Voor campers groter dan 7 meter zijn geen plaatsen voorzien daardoor parkeren die in de andere richting en beslaan 3-4-5 plaatsen.De camperplaats is wel gunstig gelegen, dicht bij de zee met wandel-fietspad naar de Paseo de San Lorenze en het centrum van de stad. Daarom zijn we hier beland. 23°C en bewolkt: Na de lunch fietsen we door het palmenpark naar de zee. Het fiets- wandelpad loopt evenwijdig aan zee tot de Baiha de San Lorenzo. Bij het naderen van de Playa de San Lorenzo kijken we uit op de mooie skyline van Gijón met over het water de gekleurde appartementsblokken. Op het einde van de 1,5 kilometer lange boulevard liggen de Termas Romanas de Campo Valdés, het museum van de Romeinse baden, en de Iglesia San Pedro. Aan de andere kant van de visserswijk ligt nog een 500 meter lang strand "Playa de Poniente". We rijden het oude stadsgedeelte in, de wijk Cimadevilla, die grotensdeels verkeersvrij is en waar we aan het Plaza del Marqués enkele historische gebouwen zien zoals het Palacio de Revillagigedo en het stadhuis. Bij de jachthaven zien we een paar "kunstwerken". Er staat een rood frame met de naam van de stad "Gijón". Dit is hét fotoshoot plekje voor toeristen. Op hetzelfde plein staat "El árbol de botellas de sidra" of de "Ciderboom". In 2013, ter gelegenheid van het "Ciderfeest", werd deze boom geïnstalleerd om het recycleren van glas aan te moedigen. Hiervoor waren 3200 groene flessen nodig die samen ongeveer 8 ton wegen. Dit komt overeen met het jaarlijks verbruik van glas door 100 families. We keren terug naar de zeepromenade, maken een lange strandwandeling en observeren de wavesurfers. We doen een poging om mooie foto's te schieten. De "ideale" shot lukt niet want de lucht is bewolkt en grijs waardoor het water ook kleurloos grijs is. Toch hebben we een paar spectaculaire acties kunnen vastleggen. Gijón valt mee. We houden van fietsen en wandelen aan zee. We blijven nog een dag. Dag 25: 58 km |
 Uitzicht vanaf de camping  De Vuurtoren |
Vrijdag, 26 september - Van Gijón naar Luarca Van Gijón naar Luarca gaat vlot met de snelweg E70/A8. Na een uurtje staan we op Camping Los Cantilles. De camping ligt boven op de kliffen met op enkele plaatsen een mooi uitzicht. Het sanitair is oud maar proper.Het centrum van Luarca ligt in een nauw dal aan de vissershaven waar de Rio Negro uitmondt in de Golf van Biskaje. Van de camping naar het dorp is een flinke wandeling. Na een paar kilometer staan we bij een schitterend uitkijkpunt met zicht op de zee en de haven. Hier moeten we een keuze maken. We kunnen afdalen met een reeks steile trappen of een voetgangersweg volgen die ons langs de rand van de kliffen geleidelijk naar beneden leidt. We verkiezen de lange weg en genieten op die manier van de prachtige omgeving. Op de top van de rots zien we een opmerkelijke begraafplaats, de Capilla de la Atalaya en de vuurtoren die tegelijk een uitkijktoren is. Vanaf dit punt zien we de haven en de straat er rond met de goed vertegenwoordigde horeca. Ondertussen heeft de zon voor iets té veel warmte gezorgd. We doen het rustig aan. Beneden vinden we afkoeling op een terras met zicht op zee en observeren de activiteiten rondom. We bestellen een frisse pint en een paar tapas en betalen er een belachelijk lage prijs voor. Uitgerust beginnen we de terugtocht. Deze keer opteren we voor de steile trappen, de korte weg maar niet de gemakkelijkste. Het is net of er geen einde aan die trappen komt. Boven gekomen pauzeren we een beetje voor we de laatste kilometers naar de camping aanvatten en genieten terwijl nog eens van het geweldig uitzicht. Luarca is het verste punt van onze reis. Morgen rijden we terug richting huis maar met veeeel tussenstops. Dag 27: 90 km |
EINDE DEEL III
DEEL IV: Van Luarca in de Costa Verde tot Capbreton in Frankrijk
FOTOSITE REISVERHALEN Reacties welkom in ons GASTENBOEK
| P.S.: Alle gegevens die je hier vindt zoals adressen, prijzen, links naar andere sites, coördinaten, enz. zijn louter ter informatie. Ik ben niet verantwoordelijk voor gegevens die gewijzigd of fout zijn. |