!!! Klik op de foto's of op de links voor meer foto's !!!
SPANJE 201613 februari - 2 aprilDEEL I: Naar ZUID-SPANJE tot ROQUETAS-de-MARFoto's gemaakt door Willy Horions en Andrea Brewée met Nikon D7100 en Sony HW10V |
|
Zaterdag, 13 februari - Van Veerle-Laakdal naar Clamecy Zoals meestal in deze periode van het jaar ontvluchten we de regen en de kou en trekken voor een tijdje naar het warmere zuiden.Met alternatieve wegen rijden we via Luik, Charleville-Mézières, Reims en Auxerre naar de camperplaats in Clamecy. Hier overnachtten we al dikwijls. Dat er geen service is, vinden we niet erg. De afstand van thuis tot hier komt ons goed uit en dat is belangrijker. Het regent en is bar koud! Dus blijven we lekker binnen en gaan vroeg naar bed want morgen hebben we nog een lange rit voor de boeg. Het wordt vannacht amper -4°C. Willen we geen problemen krijgen, zullen we vannacht moeten verwarmen! Dag 1: 566 km |
Collioure |
Dinsdag, 16 februari - Collioure We blijven nog een dagje want we willen de pittoreske kustplaats Collioure, die slechts 7 kilometer van hier ligt, bezoeken. De nog altijd gure wind belet ons niet om er naartoe te bussen.De stad is een juweeltje met: We wandelen de heuvel op tot aan de molen waar we een prachtig uitzicht hebben over de hele stad. Hogerop, boven de wijngaarden, ligt nog een fort-kasteel. Of dit nog bij Collioure hoort, weten we niet. Het is een geslaagde uitstap geworden. Dag 4 - Overnachting: Argelès-sur-Mer, parking, Avenue de Catalogne |
Woensdag, 17 februari - Van Argelès-sur-Mer via Castellfollit de la Roca naar Tortosa 3°C - 15°C, weinig wind. Na afscheid van onze vrienden snorren we naar Castellfolit de la Roca. Onderweg tanken we heel voordelig bij Esclat Oil in Figueres. We passeren het prachtig, middeleeuwse Besalú (klik hier voor foto's van een eerder bezoek aan Besalú). We wilden er nog eens stoppen maar stelden vast dat er net bij de toegang, aan de brug, werkzaamheden zijn. Jammer, dit is niet gezellig, dus rijden we maar door.In Castellfollit de la Roca aangekomen is het probleem dat we geen parkeerplaats vinden. Volgens internet zou er kans zijn bij de kerk. En ja daar kunnen we even staan om een fotoke te schieten. Misschien als we wachten tot hier of daar een auto weg rijdt, kunnen we ons verplaatsen en naar het plaatsje boven op de basaltrots wandelen. Zoveel geduld hebben we niet. We keren terug naar de A26. Nu hebben we meer geluk. Onderweg vinden we een uitgelezen plek om de hoge basaltrots met bovenop de huizen te fotograferen. Castellfollit de la Roca heeft een oppervlakte van 1 km² en telt ongeveer 1000 inwoners. Het ligt boven op een 50 meter hoge basalt rots en is bijna een kilometer lang. |
We zetten onze tocht verder en rijden met de A26 naar Olot, met de C37 tot Vic, nadien met de C25 via Manrese richting LLeida en van hier met de C12 naar de camperplaats in Tortosa om er te overnachten. Dag 5: 409 km |
Donderdag, 18 februari - Van Tortosa naar Camping Coll Vert in Pinedo, Valencia 6°C - 15°C, zon! We waren ooit in Camping Coll Vert om Valencia te bezoeken. (klik hier voor foto's van ons bezoek aan Valencia.) Vandaag willen we met de fiets op verkenning naar Valencia. Langs de zee en verder langs de haven volgen we het fietspad tot we bij een enorme ijzeren brug komen. Die brug moeten we, met de fiets aan de hand, te voet over om aan de andere kant van een drukke baan te geraken en uit te komen bij de "Nieuwe Stad" of "de Stad van de Kunst en Wetenschappen". Geen peulschilletje!We pedaleren naar het enorme Commercieel Centrum en keren terug naar de camping. Dag 6: 207 km |
Valencia - Stad van de Kunst en de Wetenschappen : Palau de les Arts - L'Hemisfèric |
Vrijdag, 19 februari - Pinedo, Valencia 6°C - 16°C, zon! Fietsen naar Valencia was leuk. Toch verkiezen we om vandaag de bus te nemen. Niet om de stad nog eens te bezoeken, wel omdat we naar de Jardin del Real en de Jardi Botanici Universitat Valencia willen.De bus stopt vóór de camping en brengt ons in twintig minuten naar het centrum. In het toeristenbureau bekomen we een plan van de stad en komen we ook te weten hoe we het best naar die botanische tuinen kunnen. De Jardin del Real ligt een paar honderd meter verder aan de groene ring. Die groene ring om de oude stad werd aangelegd in de droge rivierbedding van de oude Turia, die na een overstroming in 1957 verlegd werd naar een ander deel van de stad. Dit negen kilometer lange, prachtige pad is eigenlijk een park met sportterreinen, een looppiste en een fietsroute. Het is de groene long van Valencia! Wat jammer dat we niet per fiets kwamen! De Jardi Botanici Universitat bevindt zich aan het ander eind van deze groene ring, vlak bij de Torres de Quart, de poort die ooit de hoofdingang van de stad was. Het wordt een flinke, maar toch aangename wandeling. We zien de oude stad en Torres, die nog resten van het ooit ommuurde Valencia, van de buitenkant. Tijdens onze wandeling worden we begeleid door het typische geluid (geschreeuw) van groene papegaaien. In Andalusië zaten die vogels hoog in de bomen, tussen groene bladeren en het was onmogelijk om ze te fotograferen. Hier zitten ze in lage bomen en door het kleurcontrast lukt het aardig. Uiteindelijk komen we bij de Botanische Tuin van de Universiteit van Valencia. De tuin werd opgericht in 1567. Meer dan 200 jaar was het een tuin met geneeskrachtige planten, gekoppeld aan medische studies. Tegenwoordig wordt er onderzoek gedaan naar plantendiversiteit en het behoud van zeldzame, inheemse en exotische planten en bomen. Om te beginnen rusten we even uit en genieten van een drankje want daar zijn we echt aan toe. We zouden hier uren kunnen rondlopen. Lokale bewoners met een abonnement komen hier dagelijks genieten van de tuin, de planten en de rust. Na een uurtje stappen we terug naar het busstation. We nemen de kortste weg, dwars door het oude centrum van de stad. Onze uitstap was absoluut de moeite. Dag 7 - Overnachting: Camping Coll Vert, Pinedo-Valencia (ACSI) |
Valencia: Jardin del Real Chorisia Speciosa - Silk Floss Tree Valencia: Groenwang Amazone papegaaien Valencia: Jardi Botanici Universitat Valencia |
Zaterdag, 20 februari - Pinedo, Valencia 6°C - 17°C, zon. Op onze laatste dag fietsen we ontspannen langs de zee en de haven richting Valencia en sluiten af met een terras aan het water.Echt vakantiesfeer! Dag 8: 207 km |
Pou Clar Covetes Dels Moros - De Moorse grotten Bocairent: Stierenvechtarena |
Zondag, 21 februari - Van Camping Coll Vert in Pinedo via Pou Clar en Bocairent naar Camping Bahia in Santa Pola 12°C - 20°C: We verlaten de kust en trekken een eindje het binnenland in. Van Pinedo rijden we met de A7 richting Ontinyent. Hier volgen we de CV81 tot El Pou Clar dat ongeveer twee kilometer voorbij Ontinyent ligt, aan het kruispunt van de CV81 met de weg naar Fontanars del Alfonrins.Locals komen hier graag om te wandelen langs de rivier, te picknicken, te zwemmen en af te koelen. Er is een kleine parking. In de weekends, zeker in de zomer, zal het hier lastig zijn om te parkeren, zeker voor een camper. Zelfs in dit seizoen en op dit vroege uur zijn de locals al van de partij. Gelukkig waren we hier al om 10.30 uur en was er nog een plaatsje vrij. Pou Clar is een natuurlijke rivier met kristalhelder water. De vissen zijn tot op de bodem zichtbaar. Langs het water loopt een wandelpad. Het is het mooiste natuurgebied in de streek. Een deel van het water komt door riviertjes naar beneden vanaf Bocairent en de Sierra Mariola. Een ander deel komt bij Pou Clar uit de grond geborreld vanuit ondergrondse riviertjes. Van de parking komen we met een trap beneden bij een soort bassins die door de rotsten uitgeslepen zijn. Ze worden afgesloten door een stuwdam vanwaar het water naar lager gelegen delen stroomt en op het einde is er een klein meertje. Hier stoppen maakt onze dag alvast goed. We volgen de CV81 verder tot Bocairent. Het stadje ligt op een rotsformatie, omringd door een groene vallei en een bijzonder berglandschap. Het is een oase van rust, ver van de toeristische kuststeden. Buiten de oude stad zoeken we een parkeerplaats en stappen dan naar het historisch stadje. Om te beginnen dalen we af naar de nabij gelegen Covetes Dels Moros (Moorse grotten), een groep oude grotten uit de 10de of 11de eeuw, die in de verticale wand van een rots liggen. Er zijn vijftig kamers onderling verbonden door openingen in de muur en verdeeld over vier verdiepingen. Wat de functie van deze grotten was is onduidelijk. Waarschijnlijk dienden ze als schuilplaatsen, opslagplaatsen, of ??? Bij het aanschuiven om tickets te kopen, worden we aangesproken door een groepje mensen. Een van hen probeert ons in het Engels uit te leggen dat we de grotten beter niet bezoeken. Het blijkt nogal moeilijk te zijn voor "iets oudere mensen". Van de ene kamer naar de andere moet je door nauwe gangen, soms kruipend en je moet je opduwen om in de hoger gelegen grotten te geraken. We houden het dus bij een fotoke van de grotten buitenaf. Op onze weg terug zien we hoog op de berg de Ermita, het oude klooster, liggen. We kunnen er naartoe met een pad, de weg van Golgotha, via een kruisweg met veertien staties en met daarboven als beloning een prachtig uitzicht op Bocairent en omgeving. Voor ons is dit iets té lastig. Ook hier blijft het bij een fotoke. Vóór we naar het middeleeuws centrum wandelen, bezoeken we de stierenvechtarena die volledig uit een rots gehouwen is. Ze dateert uit 1843 en is de oudste van Vanlencia. En dan ... stappen we eindelijk naar het oude centrum van het stadje. Door een stadspoort komen we op een charmant pleintje. We wandelen door de steile, smalle trapstraatjes met fonteintjes. Een hele familie zit gezellig en met veel lawaai samen voor hun huisje. Zij wijzen ons hoe we bij de Romeinse brug komen van waar we een spectaculair uitzicht hebben op de hooggelegen oude stad Bocairent. |
Terug in de camper maakt Willy een lekker etentje en dan zijn we weer "op weg". We sjezen met de CV81 en de A7 naar de kust om er te overnachten in Camperpark Campello Beach. Mis poes! Het camperpark is volzet. De dichtbij gelegen Camping El Jardin en Camping Costa Blanca zijn ook volgeboekt. Normaal zouden we dan ergens vrij staan. We overnachtten al vijf keer op camperplaatsen zonder elektriciteit en moesten telkens verwarmen want 's nachts daalde de temperatuur onder de 4°C. Één van onze twee gasflessen is al halfleeg. We moeten dus zuinig zijn met de gas want we willen nog zes weken rondtoeren. In Spanje kan "gas" een probleem zijn. Dus kiezen we voor campings of camperparken tot het 's nachts warmer wordt. Ooit stonden we in El Campello bij Bar-Restaurant OVNI Coveto Fuma. Het was toen gratis inclusief stroom en WiFi. Ook daar kunnen we niet overnachten. Er staan al zes campers. We rijden nog een 40 km verder langs de kust naar Santa Pola. In Camping Bahia kunnen we uiteindelijk terecht. Er is net een plaats vrijgekomen. Oef! Hoe zou het toch komen dat alles zo overvol is? We noteren half februari. Dit hebben we nog nooit meegemaakt. Volgens onze buren zouden veel camperisten, die normaal in Marokko overwinteren, door de huidige sociaal-economische toestanden nu in Zuid-Spanje blijven hangen. Dag 9: 293 km |
Maandag- 22 februari - Santa Pola 11°C - 22°C: Het wordt warmer de eerstvolgende dagen. Door de koude wind is de gevoelstemperatuur slechts 17°C. We besluiten hier een paar dagen te blijven. In Santa Pola is het aangenaam fietsen. Het fietspad loopt langs de zee tot bijna in Alicante (18km). Meer is voor ons niet nodig om te ontspannen en te genieten. Na zo'n tien kilometer zien we aan zee (Platja del Carabassi, Elche) vrij in de natuur overal campers staan met ligstoelen buiten en sommige zelfs met luifel open. Er staat wel "verboden voor campers" maar de politie die voorbij rijdt, reageert niet. Dit plekje onthouden we alvast.Dag 10, 11 en 12 - Overnachting: Santa Pola, Camping Bahia (ACSI) |
Santa Pola: La Torre de Tamarit |
Donderdag - 25 februari - Van Santa Pola naar Isla Plana We zakken nog meer af naar het zuiden, naar Los Alcázares. We zijn niet verwonderd om te horen dat het camperpark volzet is. Geen nood we vinden wel een andere stek aan zee. Het wordt Camping Los Madriles in Isla Plana. De laatste 12 kilometer naar Isla Plana is bijzonder mooi maar wel spannend. De weg slingert, tien procent dalend, tussen de bergen naar zee, ons trakterend op een schitterend panorama.De camping is mooi aangelegd met zuiderse planten maar vrij duur (19 euro - Acsi). Dat komt waarschijnlijk omdat er een zwembad is, zowel buiten als binnen verwarmd tot 28°C. WiFi is duur (9 euro voor twee dagen!). In de bibliotheek en het restaurant is WiFi gratis. Na de lunch fietsen we op verkenning richting Mazarrón. Het natuur is hier prachtig. De hemelsblauwe lucht met witte wolkjes weerspiegelt in de zee die nogal wild tegen de rotsen klotst. De zeepromenade is nogal kort. We fietsen de andere richting in langs het strand tot we bij een watertje komen dat uitmondt in zee. Willen we niet nat worden dan moeten we terugkeren. We zoeken en vinden de fietsweg naar La Azohia die evenwijdig loopt aan zee, door een palmenbos. Na vijf kilometer zijn we in het vissersdorp La Azohia. We fietsen tot de haven. Hier wordt nog altijd op tonijn gevist met de Almadraba, een zeer oude methode om te vissen. (klik hier voor uitleg over de Almadraba visvangst methode). In dit seizoen is het dorp doods. Alle vakantiehuizen en -appartementen staan leeg. Het dorpje wordt wel overspoeld door vrij staande campers wat blijkbaar gedoogd wordt. Dag 13: 117 km |
Weg naar Isla Plana Isla Plana |
Mix-Parking San José, Calle del Ancla |
Zaterdag - 27 februari: Van Isla Plana naar San José 16°C en véél wind: We rijden grotendeels door een droog berglandschap, bezaaid met de ons reeds bekende plastieken serres, op weg naar San José. In San José, Calle del Ancla, parkeren we op een mix-parking. Campers zijn toegelaten. Parkeren mag, kamperen niet.San José is een wit stadje aan zee in het Natuurgebied Cabo de Gata. Het voormalige vissersdorp is tegenwoordig een badplaats. We maken een wandeling tot bij het strand en de kleine jachthaven die omgeven is door visrestaurantjes. We laten ons verleiden en bestellen een visschotel. Het eten is wel goedkoop maar wat op ons bord komt, valt sterk tegen. We zijn weer een ervaring rijker. 17.00 u: Terug bij de camper. De wind wakkert aan. Hier overnachten is geen optie. We rijden acht kilometer terug naar camperpark "Cabo de Gata". We betalen er 7 euro plus 3 euro voor stroom (16 amp) en WiFi gratis. De hele avond en nacht wordt de camper heen en weer geschud door krachtige windrukken. Dag 15: 209 km |
Cabo de Gata: Wachttoren San Miguel Arrecife las Sirenas Cabo de Gata - Het meerminnenrif |
Zondag - 28 februari: Van San José naar de Faro Cabo de Gata en terug 17°C, een graadje meer, iets minder wind en de zon is van de partij. We beslissen om naar de Vuurtoren van Cabo de Gata te rijden. Van het stadje Cabo de Gata rijden we langs de zee, passeren de Iglesias de Las Salinas, de salinas en arriveren in La Fabriquilla. Het parkeerplein aan zee staat vol campers. We zouden er kunnen overnachten. Vanaf hier te voet naar de Faro lijkt ons niet te doen. Het is ongeveer 3,7 kilometer maar de weg kronkelt en stijgt tien procent. Willy stelt voor om met de camper te rijden.Het wordt een spannende rit. De weg is smal zonder ruimte voor wandelaars of fietsers. Het landschap is fantastisch. In de verte zien we, op de punt van de kaap, op een zwarte rots de Faro de Cabo de Gata uit 1803. Of we daar kunnen parkeren zien we wel. Het was een goede beslissing. Doordat er in dit seizoen nog geen toeloop van toeristen is, kunnen we vlakbij de Faro onze camper stallen. De vuurtoren zelf is voor mij niet bijzonder maar het uitzicht er rond is overweldigend. Beneden rijzen zwarte, scherp gekartelde, vulkanische kliffen op uit het zeewater dat er hoog tegenaan klotst. Achter ons ligt een dor heuvellandschap. Ondanks de gure wind genieten we volop van onze uitstap. Op terugweg stoppen we nog even bij de Salinas en bij de Wachttoren San Miguel in Cabo de Gata. De vissersbootjes liggen er verlaten bij en door de nijdige wind zijn geen wandelaars te zien. 17.00 u: Terug in het Camperpark. Willy zorgt voor een lekker etentje waar zelfs onze buren van watertanden als ze het ruiken. Dag 16: 44 km |
Maandag - 29 februari: Naar Playa de Los Genoveses 10°C - 17°C en zon: We willen naar Playa de Los Genoveses en Playa del Mónsul. De baas van het camperpark geeft ons de raad om de camper in het dorp op de parking te laten en verder te wandelen. De mooie stranden liggen amper twee kilometer buiten het dorp. We stappen tot aan de windmolen. Vanaf hier loopt een wegje (± 2 km) door een woestijnachtig gebied met cactussen, agaven, yucca's en olijfbomen naar Playa de Los Genoveses. Het is werkelijk een paradijsje. Het grote strand ligt in een enorme baai tussen rotsen. Vandaag is het hier verlaten, stil en rustig. In de zomer blijkt het hier overvol te zijn met Spanjaarden uit de steden en toeristen. In de verte, aan de andere kant van de baai zien we Playa del Mónsul, het populairste van de twee stranden. Willen we er heen dan moeten we terug naar de windmolen, nog een paar kilometer langs de weg en dan weer door een ruige natuur naar het strand. Dat lijkt ons té ver.De zon brandt maar de wind maakt het koud. We zakken af terug naar het centrum van San José, naar onze camper. We hebben onze beweging wel gehad vandaag. Vóór we naar het camperpark rijden, zorgen we voor een volle tank zodat we klaar zijn om morgen verder te trekken. De rest van de dag hangen we rond bij de camper. Uit de wind valt het best mee. Dag 17: 18 km |
San José: Playa de Los Genoveses |
Dinsdag - 1 maart: Van San José naar Roquetas de Mar Onze volgende bestemming is Roquetas de Mar. Een groot deel rijden we via de AP7-E15. Bij het binnenrijden van Roquetas doen we en stop bij de Carrefour om onze voorraad eens flink aan te vullen want onze schapraai is ongeveer leeg.De camping valt mee. In het laagseizoen krijgt iedereen twee staanplaatsen wat lekker veel ruimte betekent. Het sanitair is oké, tennissen is gratis, WiFi is gratis in de receptie en in het restaurant. Langs een poortje kunnen we op een pad dat rechtstreeks naar zee loopt. Na de middag fietsen we langs de zee, geflankeerd door palmbomen en zuiderse planten, naar Aguadulce. Heerlijk! Bij de haven rusten we even op een terras. En dan, terug op weg naar de camping, met de wind op kop. Dag 18: 55 km |
Aguadulce |
Woensdag - 2 maart: Roquetas de Mar Om tien uur staan we op het tennisterrein voor een eerst matchke. Nadien verfrissen, uitrusten in het zonnetje en buiten lunchen. Dat is pas vakantie. In de namiddag peddelen we met de "carril bici", een mooi aangelegd fietspad langs de zee, naar Roquetas de Mar. We passeren grote hotels, resto's en café's met terrasjes, de haven en stoppen bij het Castillo de Santa Ana. Terwijl ik zoals meestal fotokes maak, komt een groepje jongelui aangewandeld. Ze denken dat ik hen in beeld heb en beginnen te showen. Ik speel hun spelletje mee en maak enkele shots van hen. Het doet deugd te zien hoe jonge mensen gewoon genieten van zo'n kleine dingen zonder veel gedoe.Tussen het Castillo en de zee loopt het fietspad verder langs het strand, en verder ... Ik vermoed dat we tot Almerimar kunnen doorrijden, of toch tot het Natuurpark Punta Entinas-Sabinar. Na ongeveer 10 kilometer houden we het voor bekeken en maken rechtsomkeer. Op een terras bij de haven genieten we van een cerveza met gratis tapas en observeren de bedrijvigheid rondom. Er lopen net twee vissersboten binnen. Interessant hoe de vissers de vis (pladijs, rogvleugel,...) uit de netten halen, hun netten inspecteren en herstellen. Kleine zilverreigers (Egretta Garzetta), aalscholvers en meeuwen vechten als hen een stukje vis wordt toegeworpen. Zelf ben ik op fotojacht en met succes moet ik toegeven. Ik geniet honderd procent. Dag 19 - Overnachting: Roquetas de Mar, Camping Roquetas (Acsi) |
Roquetas de Mar Roquetas de Mar: Vissers in de haven |
Roquetas de Mar We hebben het naar onze zin in Roquetas de Mar en beslissen nog een tijdje te blijven.Het is onze bedoeling om volgende week de Caminito del Rey te gaan "lopen". We plannen om in B&B Dos Alamos in Alora te overnachten. Monica, de Nederlandse uitbaatster, wil voor onze tickets zorgen. Door de hevige wind is de Caminito momenteel gesloten en het is nu de vraag of onze tocht zal kunnen doorgaan. Zaterdag, 5 maart: Hoera! We ontvangen een mail van Monica. Ze heeft twee tickets voor ons. We kunnen naar de Caminito del Rey op donderdag, 10 maart om 11 uur. Dit houdt in dat we in Camping Roquetas blijven tot en met dinsdag. Op woensdag reizen we naar Alora om er te overnachten en klaar te zijn voor "het grote avontuur". Dag 20 tot25 - Overnachting: Roquetas de Mar, Camping Roquetas (Acsi) |
FOTOSITE REISVERHALEN Reacties welkom in ons GASTENBOEK
P.S.: Alle gegevens die je hier vindt zoals adressen, prijzen, links naar andere sites, coördinaten, enz. zijn louter ter informatie. Ik ben niet verantwoordelijk voor gegevens die gewijzigd of fout zijn. |