!!! Klik op de foto's of op de links voor meer foto's !!!
Klik hier
voor overzicht en meer info over bezochte camperplaatsen
|
DORDOGNE en ZUIDWEST FRANKRIJK27 augustus - 2 oktober 2016
DEEL 2 |
Regio Aquitaine met departementen
|
|
Reisroute 4: Van vitrac tot Les Eyzies-de-Tayac Reisroute 5: Van Les Eyzies-de-Tayac tot Limeuil |
 Kano afvaart van Vitrac tot Beynac  Zicht op La Roque Gageac |
Vrijdag, 9 september - Vitrac Het wordt 29°C: Camping La Bouysse ligt aan de rivier Dordogne en heeft een eigen kanoverhuur. De afdaling van de camping tot Beynac is vijftien kilometer, duurt ongeveer vier uur en kost 16 euro per persoon.De streek ontdekken vanaf het water, dat is echt iets voor ons. Het water is niet te wild voor een afvaart en de temperatuur is er perfect voor. 11.00 : We zijn paraat met aangepaste kleding, een petje, zonnecrème als bescherming tegen de zon en eten en drinken voor onderweg. Door vroeg te vertrekken, hebben we extra tijd om ergens te picknicken of een terrasje te doen. We krijgen een tonnetje mee om alles in te bergen en droog te houden. Rustig peddelend tussen het groene, bijna ongerepte landschap komen we al vlug bij de eerste van de vier bruggen waar we onderdoor moeten. Een paar kilometer verder zien we hoog boven ons twee plompe torens. Het is de toegangspoort tot het dorpje Domme dat honderdvijftig meter boven de rivier uitsteekt. Het kanoën valt super mee. We varen met een bocht om de eilandjes waar het ondiep is en het water wat wilder. Voorbij de tweede brug, ongeveer halfweg, lassen we een stop in om op een kiezelstrandje te picknicken. Bij het naderen van La Roque Gageac worden we getrakteerd op een prachtig uitzicht op het dorp dat geflankeerd ligt tussen de steile rotswanden en de rivier. Er liggen twee Gabarres aangemeerd te wachten op toeristen voor een rondvaart. We zagen zo'n traditionele boot ook in Beaulieu-sur-Dordogne. Hier zijn er veel en ze varen dezelfde koers als de kanos en kajaks maar dan veel sneller. Het is behoorlijk uitkijken om niet in hun kielzog meegesleurd te worden. We zijn wat blij dat we met een kano stroomafwaarts kunnen. Af en toe draaien we een rondje om de vaart te remmen zodat we een foto kunnen schieten van de voorbijschuivende kastelen. Château de La Roque Gageac, Château de Castelnaud, Château de Fayrac en Château de Beynac, allemaal kastelen die op ons lijstje stonden om te bezoeken. Het zicht vanaf het water is uitzonderlijk. Achter de vierde brug ligt ons eindpunt met voor ons, hoog op een heuvel, het Kasteel van Beynac. Zestien uur stipt worden we opgehaald en terug naar Camping La Bouysse in Vitrac gevoerd. We hebben genoten! 19.00 u: Met een duik in het zwembad en uitrusten in de avondzon sluiten we de dag af. Dag 14 - Overnachting: Departement Dordogne,
24200 Vitrac, Camping La Bouysse de Caudon, Caudron-Vitrac (ACSI) |
|
Zaterdag, 10 september - Vitrac 30°C: We nemen een extra dag vakantie en genieten van de omgeving, het zwembad, de rust, ...Dag 15 - Overnachting: Departement Dordogne, 24200 Vitrac, Camping La Bouysse de Caudon, Caudron-Vitrac (ACSI) |
 Jardins d'Eaux: Bij op lotusbloem |
Zondag, 11 september - Van Vitrac via Carsac-Aillac en Cabanes du Breuil naar Tursac 10.00 u: We staan als eerste bezoekers in "Les Jardins d'Eaux".Het is een bijzonder mooie watertuin met veel soorten lelies, lotussen en andere exotische waterplanten. Fonteinen en het geluid van stromend water versterken de sfeer van rust en ontspanning. We worden begeleid door een kwaakorkest van de kikkers die in de enorme bladeren van de lotusbloemen wonen. Bijen doen zich tegoed aan nectar en stuifmeel. Ik ben in de wolken want is zag nog nooit lotusbloemen in het echt. Het gedroogde hart gebruikte ik wel al bij het maken van bloemstukken. Onze fototoestellen draaien op volle toeren! |
 Cabanes gebouwd rond de boerderijwoning |
11.30 u: We snorren naar Sarlat-la-Canéda om voorraad in te slaan. Op zondag sluit de supermarkt om dertien uur dus we mogen niet treuzelen. 13.00 u: Onderweg naar Tursac slaan we een zijweg in en volgen de richtingaanwijzers naar Les Cabanes du Breuil in Saint-André-d'Allas. De weg is smal met hier en daar een breder stuk. Goed dat we geen tegenliggers hebben. De "Cabanes" of "Bories" zijn in de negentiende eeuw gebouwd rond een boerderij. Ze werden opgetrokken met droge stenen zonder bindmiddel en met een kegelvormig, leien dak. Vooral het dak is kunstig. Het geheel werd om zijn originaliteit geklasseerd als "historisch monument". Tegenwoordig is het een privé openluchtmuseum. Toen de grootouders van de huidige bewoners hier kwamen wonen, hebben ze de woning en de cabanes gerestaureerd zoals ze oorspronkelijk waren. Voor vijf euro kunnen we de boerderij en alles wat erbij hoort bezichtigen. Begeleid door eenden, kippen en pauwen lopen we door het erf en tussen de "cabanes". Hier en daar staan oude landbouwmachines. In een voormalige schapenhut zien we een videofilm waarin de hele geschiedenis getoond wordt. Er wordt uitgelegd hoe de cabanes gebouwd werden. De Cabanes du Breuil werden regelmatig gebruikt als decor voor films o.a. voor de film Les Misérables van Robert Hossein. Het zou zonde geweest zijn om dit "openlucht museum" over te slaan nu we toch in de buurt waren. |
 Parking van het "Maison Forte de Reignac" |
17.00 u: Van de Cabanes du Breuil rijden we naar Tursac, naar het "Maison Forte de Reignac". Van alle kastelen in de Perigord is Maison Forte de Reignac ongetwijfeld het meest sensationele. De toegang kost acht euro. Het versterkte kasteel werd gebouwd onder een rotsklif. Het lijkt ingekapseld in de rots. Binnen is het veel groter dan verwacht met drie verdiepingen die bemeubeld zijn zoals in de Middeleeuwen. In een folder, in het Nederlands, lezen we de hele geschiedenis. Een videofilm geeft meer uitgebreide uitleg. Op het einde is er nog een tentoonstelling over foltertechnieken. Allemaal heel boeiend. Vooral Willy geniet voor honderd percent. Dit interesseert hem werkelijk. Acht uur is sluitingstijd. We vinden het al laat om nog naar een camperplaats of camping te rijden. Samen met nog een Belgische camper blijven we op de parking overnachten. Dag 16 - 51 km |
 Monolithische trap met 32 treden  Les Eyzies-de-Tayac: Grotwoning |
Maandag, 12 september - Van Tursac via La Roque Saint-Christophe naar Les Eyzies-de-Tayac 17°C - 34°C: Op ons programma staat een bezoek aan La Roque Saint-Christophe dat drie kilometer verderop aan de Vézère ligt.La Roque Saint-Christophe, een kalkstenen rots van een kilometer lang en tachtig meter hoog is eeuwenlang uitgesleten door de rivier. Zo ontstonden honderden holen en terrassen die sinds de prehistorie door de mens gebruikt werden als schuilplaats en onderkomen. In de middeleeuwen zijn ze omgebouwd tot een fort en een troglodiete nederzetting. We betalen 8,50 euro toegang tot deze toeristische attractie. Het wordt een wandeling door het leven van de bewoners van de rots van in de prehistorie tot in de renaissance. Een videofilm toont de evolutie van de rots tot huisvesting van een heel dorp en dat van eeuwen geleden tot in de 16de eeuw toen godsdienstoorlogen alles vernielden. Maquettes van de vroegere site geven ons een beeld van hoe het er toen uitzag. Het is opmerkelijk hoeveel mensen hier ooit woonden. Er zijn gereedschappen, vazen en andere spullen tentoongesteld die overgebleven zijn uit die tijd. De rondleiding loopt langs de smederij, de wapenplaats, de keuken, ... . We zien zelfs een kerk met buiten aan de rotswand een klok. Wat het meest indruk maakt zijn de machines (nagebouwde) die toen gebruikt werden. Er is onder andere een "horizontale lier", een houten constructie waarmee men zonder moeite tot 150 kg kon laden en heffen. Willy en ik staan in bewondering voor de manier waarop die mensen hier leefden en vooral voor de bouwmeesters van toen. Na de middag rijden we naar een camperplaats in Les Eyzies-de-Tayac. Het is een heel grote camperplaats. De schaduwplaatsen zijn ingenomen wat normaal is in deze hitte. Doordat er net een camper wegrijdt, hebben we toch nog een geschikt plek. Zoals de meesten installeren we ons met alle vensters open en tafel en stoeltjes buiten. Er is geen beweging. Iedereen hangt lui in een stoel. 19.00u: We stappen naar het centrum. Les Eyzies is een mooi dorpje met nog bewoonde grotwoningen. Er is nog meer interessants te zien maar de zon brandt en de lucht is zwoel. Het is absoluut niet aangenaam om rond te slenteren. Het wordt dan ook een korte wandeling. Dag 17 - 19 km |
|
Dinsdag, 13 september - Van Les Eyzies-de-Tayac via Sarlat-de-Canéda naar Domme 20°C - 34°C: Het wordt weer puffen. Even warm als gisteren.9.00 u: Gesetteld op de camperplaats in Sarlat-la-Canéda in de Rue Général de Gaulle. Er zijn geen schaduwplaatsen en het terrein is sterk hellend. We staan toevallig op één van de weinige plaatsen waar geen keggen nodig zijn We willen het historische Sarlat-la-Canéda bezoeken nu de zon nog niet op haar hoogste punt staat. We stevenen al direct af op het toeristenbureau. Zonder stadsplan lopen we toch maar rondjes. De Cathédrale Saint-Sacerdos is hier vlakbij. De kathedraal kwam in de 16de eeuw op de plaats van een abdijkerk waarvan de prachtige toren en enkele romaanse onderdelen bewaard zijn. Een doorgang met een trap leidt naar de heuvel met de Lanterne des Morts, de Dodenlantaarn, een raadselachtige toren met kegelvormig dak. We volgen het plan maar verdwalen ondanks in die doolhof van nauwe steegjes, terrassen en pleinen. Rondslenteren in Sarlat is een echte belevenis met al die gotische- en renaissanceherenhuizen, met middeleeuwse gevels, oude portalen, torentjes, bogen en passages. De stad heeft veel van zijn oorspronkelijke karakter bewaard. Het lijkt of de tijd hier is blijven stilstaan en toch is er volop bedrijvigheid met winkels, restaurantjes, toeristen, ... . Nieuw in de stad sinds 2012 is de lift in de toren van de oude kerk van Sainte-Marie. De lift stijgt tot boven de nok van de oude kerktoren met als resultaat een magnifiek panoramisch zicht over de stad. Info en kaarten voor de lift zijn te koop bij het toeristenbureau. Ook heel bijzonder: Op diverse plaatsen staan glazen kasten waar boeken in liggen die je mag meenemen om te lezen. Er wordt verondersteld dat je in ruil gelezen boeken in de plaats legt. 14.00 u: We zijn terug van een ingekort stadsbezoek. Het is zwoel, drukkend! Zonder een zuchtje wind is de hitte ondraaglijk. Wachten tot het koeler is om terug naar het centrum te gaan, heeft geen zin. Hier op de camperplaats is absoluut geen schaduw. We verkassen naar een camping. |
  |
|
14.30 u: We staan geïnstalleerd op Camping Le Perpétuum aan de rivier Dordogne in Domme. Alle vensters vliegen open en zelf trekken we naar het zwembad om af te koelen. 19.00 u: Aan de wolken te zien mogen we onweer verwachten. Er steekt een sterke wind op en ... er volgt een fikse regenbui. Einde van de hitte periode. Dag 18 - 34 km |
|
Woensdag, 14 september - Domme Het heeft de hele nacht geregend. Het regent nog. De temperatuur heeft een depressie en zakt van 34°C naar 21°C.Dat vinden we niet erg. Tussendoor een dagje huisarrest is zelfs welkom. Dag 19 - Overnachting: Departement Dordogne, 24250 Domme, Camping Le Perpetuum (ACSI) |
|
Donderdag, 15 september - Domme 22°C: We willen naar Domme. Met de fiets is geen optie hoewel het maar drie kilometer ver is. Het vestingstadje ligt op een heuvel, honderdvijftig meter boven de rivier Dordogne wat inhoudt dat het de hele tijd duwen wordt. Het moet te voet.Na de middag stappen we op. Een groot deel volgen we een stijgend padje door een bos dat ons tot de parking net buiten het vestingstadje brengt. We doen vijfenveertig minuten over de "wandeling". Vóór ons ligt de imposante Porte des Tours, de toegangspoort tot de ommuurde vesting uit de 13de eeuw. In deze torens ligt de gevangenis met griffity van de Tempeliers. We volgen een smal straatje dat naar Place de la Rode leidt waar we op een terras even rusten en onze dorst lessen. Het centrum met het toeristenbureau, de kerk, de markthal, terrasjes en restaurants is op de Place de la Halle. We zien er oude huizen in natuursteen, winkeltjes met plaatselijke producten en prulletjes die toeristen moeten verleiden. Bij de 17de-eeuwse markthal ligt de ingang tot de grotten van Domme die letterlijk onder het dorp liggen. Een eindje verder is het uitkijkterras, hét reclamebord van Domme, met spectaculair uitzicht op de rivier Dordogne die beneden voorbij kronkelt. We volgen de wandelroute rond Domme en passeren het oude Couvent des Augustins; het Maison du Batteur de Monnaie du Roy waar in de Middeleeuwen geld werd geslagen; het voormalig huis van de bisschop; de Molen van de koning; ... . Onderweg slenteren we door de "Jardin Public" en eindigen met een wandeling over de wallen tussen de Porte del Bos en de Porte de la Combe, twee van de drie originele toegangspoorten. De terugweg is aangenamer want dalend. Deze keer doen we er slechts een half uur over. Ons bezoek aan Domme was vermoeiend maar de moeite waard. Dag 20 - Overnachting: Departement Dordogne, 24250 Domme, Camping Le Perpetuum (ACSI) |
 Domme: Porte des Tours één van de drie originelentoegangspoorten |
|
Vrijdag, 16 september - Van Domme naar Villefranche-du-Périgord Het wordt 21°C: We verkassen naar Villefranche-du-Périgord. Eerst stoppen we bij de Carrefour in Cénac om voorraad in te slaan, vooral drank want door die hitteperiode zitten we zonder.12.30 u: Geïnstalleerd en wel op camping La Bastide in Villefranche. Het is een ACSI camping waar we 13 euro betalen met extra per dag 0,55 euro toeristentaks. In veel landen is die toeristentaks inbegrepen maar in Frankrijk en Catalonië niet. Die taks verschilt ook van plaats tot plaats en varieert van 0,22 tot 0,61 cent. Het weer zit niet mee. De regen is spelbreker. Ondanks stappen we gewapend met regenjas en paraplu naar het oude centrum. Erg aangenaam is het niet. Zoals in de meeste van die "Plus beaux villages de France" zien we een kerk, een markthal en huizen met arcaden. Tussen de druppels door maken we foto's. Een uurtje later zijn we kletsnat terug bij de camper. Dag 21 - 41 km |
 Villefranches-du-Périgord: markthal |
|
Zaterdag, 17 september - Van Villefranche-du-Périgord naar Monpazier 21°C en bewolkt, hopelijk blijft het droog.11.00 u: De camperplaats in Monpazier is prima en ligt op amper een paar honderd meter van het oude centrum. Monpazier heeft het label van "Plus Beaux Villages de France" en wordt beschouwd als een 13de-eeuws modeldorp. Het is niet alleen het mooiste maar ook, ondanks alle oorlogen, het best bewaarde middeleeuws versterkt dorp van Zuidwest-Frankrijk. Het dorp heeft een rechthoekige plattegrond van 400 bij 220 meter. De straten lopen evenwijdig aan de lange zijde en worden gekruist door vier dwarsstraten. Het hele dorp bestaat uit rechthoekige blokken. Oorspronkelijk hadden alle huizen precies dezelfde grootte. Ze waren van elkaar gescheiden door smalle steegjes, brandgangen, om de verspreiding van brand te voorkomen. Dus geen nauwe straatjes en kronkelige steegjes zoals gewoonlijk in middeleeuwse dorpen maar strakke lijnen wat niet echt typisch is voor een Frans dorpje. Het dorp is dan ook niet gesticht door Fransen maar door een Engelse koning. Wij wandelen Monpazier binnen door één van de vele poorten in de omwalling. Rechtdoor wandelend komen voorbij de kerk, l'Église Saint-Dominique, die gebouwd werd in de dertiende eeuw en daarna nog een aantal keren verbouwd is. Vlakbij ligt het centrale plein, de Place des Cornières die volledig omringd is door middeleeuwse huizen met arcaden. In die arcaden zijn toeristische winkeltjes. De oude, houten markthal is nog intact. Rondom zijn gezellige terrasjes. We zijn onder de indruk. Het hele dorp is een architecturaal juweeltje met een eigen charme. We schieten dan ook meer foto's dan normaal. De sfeer die op dit plein hangt kan je natuurlijk niet digitaal vastleggen. Ik heb het gevoel dat veel toeristen naar het plein afzakken en er blijven hangen. Zelf doen we wel de hele rondgang. We sluiten af met een bezoek aan het Office du Tourisme waar een tentoonstelling ingericht is over de geschiedenis van de Bastides. Monpazier is, wat ons betreft "hét mooiste dorp" dat we in Frankrijk bezochten. Dag 22 - 21 km |
  |
 Ingang van het Castrum  Boomstronk waar men een nagel kan inkloppen en dan een donatie doen aan de kerk |
Zondag, 18 september - Van Monpazier via Belvès naar Limeuil 11.30 u: We staan geparkeerd op de camperplaats net buiten het centrum van Belvès.Belvès is een middeleeuwse, ommuurde stad met zeven torens gebouwd op een rotsachtige heuvel. Door nauwe straten met oude huizen, die herinneren aan vervlogen glorie, komen we op het marktplein. Op dit plein, de Place d'Armes, staat een vijfhonderd jaar oude overdekte markt. Één van de palen die het dak draagt, diende vroeger als schandpaal. Vanaf het plein zien we de Tour des Fillos, de Tour de l'Archevêque en de Tour de Guêt. Onder het marktplein bevinden zich een achttal grotwoningen die getuigen van het dagelijks leven in de Middeleeuwen. Sinds 1989 zijn ze toegankelijk gemaakt voor toeristen. Een bezoek kan na reservatie in het VVV. Voor vandaag is alles volzet. Het Castrum, de eerste versterking van het dorp in de 11de eeuw, is vlakbij. We lopen door de poort en passeren een huis in gotische stijl dat gebouwd werd voor Bertrand de Goth, die in 1305 Paus werd, Clément V. Een eindje verder stond vroeger de kapel van het Castrum. Die kapel verdween in de 18de eeuw door instorting van een deel van de stadsmuur. We zien hier ook nog de resten van de gemeenteverlichting die door de "aansteker van de lantaarns" via een luikje aangestoken werd. Aan het einde van het straatje ligt een plein, l'Esplanade de l'Auditeur, het hoogste punt van de stad met aan de ene kant een prachtig uitzicht over de vallei en aan de andere kant een fort. Via de Rue des Templiers komen we nog voorbij de Tour de l'Auditeur, de Tour Rastignac en de Tour des Prisons en uiteindelijk bij het Maison des Consuls met tegenwoordig het Office de Tourisme. Hoewel er nog veel meer te zien is in Belvès houdt ons bezoek hier op. Wat ons opviel zijn de mooie straatnamen zoals: "Rue du Bout du Monde" (straat aan het einde van de wereld) en "Rue de l'Oiseau qui Chante" (straat van de zingende vogel). Belvès is authentiek en heeft zijn charme maar bevalt ons toch minder dan Monpazier. |
 Samenvloeiing van de rivieren Dordogne en Vézère  Toegangspoortje aan de voet van het dorp |
13.00 u: Na de lunch bollen we naar Limeuil waar we om dertien uur aankomen op Camping Le Port de Limeuil. Limeuil staat op een rotsachtige punt aan de samenvloeiing van de rivieren Dordogne en Vézère. De camping was vroeger een haventje en een plaats om de rivier over te steken. Nu liggen over de rivieren bruggen die haaks op elkaar staan. Vanaf de camping hebben we een uitstekend zicht zowel op de plek waar de twee rivieren samenkomen als op het middeleeuwse dorp op de heuvel aan de overkant. We vrezen voor regen. Toch fietsen we over de twee bruggen naar de overkant om de oude stad te bezoeken. Onze fietsen laten we veilig achter, stappen door een boogvormige toegangspoort en klimmen door smalle, steile steegjes naar de bovenstad. Onderweg komen we nog twee versterkte toegangspoorten tegen (Récluzou en Marquisat). Boven zijn er een kerk, een oud kasteel waarvan alleen de donjon overblijft en vestingwerken. Op de site van het kasteel liggen de panoramische tuinen met een 360° panoramisch zicht op het landschap en op de samenvloeiing van de rivieren de Dordogne-Vézère. Om een of andere reden is de toegang dit weekend gratis. Dat valt mee. Er zijn een Engels park, een watertuin, een insectentuin, een educatieve tuin en andere thematuinen. 18.00 u: Terug bij de camper en ... er valt een miezerige motregen. Het was weer eens een drukke dag. We blijven een dagje langer in Limeuil om op adem te komen en te genieten van het "zalige niets doen" in een prachtige omgeving. Het wordt onze laatste dag in het Departement Dordogne. Morgen reizen we naar de kust, naar het Bassin d'Arcachon. Dag 23 - 37 km |
EINDE DEEL II
Groetjes van Willy en Andrea
Veel leesgenot !!!
DEEL 3: Van Limeuil tot thuis
Op alle foto's is een copyright van toepassing.Gebruik van één of meerdere foto's mag mits vermelding van mijn naam als fotograaf.
Alles wat ik hier neerschrijf zoals adressen, prijzen, coördinaten, links naar andere sites, enz. zijn louter ter informatie.
Ik ben niet verantwoordelijk voor gegevens die gewijzigd of fout zijn.
Niets mag worden gekopieerd zonder mijn toelating.
Camperreisverhalen Fotosite Gastenboek
|
|