!!! Klik op de foto's of op de links voor meer foto's !!!
SPANJE 2013DEEL II: Extremadura en Castilla-La ManchaOp alle foto's is een copyright van toepassing.Gebruik van één of meerdere foto's mag mits vermelding van mijn naam als fotograaf. |
|
Adios Costa del sol. We trekken het binnenland in, naar Extremadura. |
|
 Onderweg naar Alcalá de Los Gazules |
Zondag, 10 maart - Van Marbella naar Alcalá de los Gazules We trekken het binnenland in. Na 130 kilometer door een groen landschap verlaten we de autoweg. Nog 9 kilometer en we zijn op onze bestemming, camping Los Gazules. Onderweg passeren we het witte dorp, Alcalá de los Gazules, dat hoog op een heuvel ligt. De camping ligt nog een eind verder, midden in een natuurgebied. Boven ons cirkelen gieren. De laatste 5 à 6 kilometer wordt de weg smaller en loopt stijgend - dalend door een verlaten gebied. Als we eindelijk op de camping toekomen, zijn we nogal ontgoocheld. Aan de kust heeft het de hele week geregend, maar hier was het blijkbaar erger, een echte stortvloed. Alle percelen staan blank. Om niet weg te zakken en vast te zitten in het zompige gras, stelt de eigenaar voor om op de weg te blijven staan. Ook zonder deze perikelen raad ik deze camping niet aan. Ze ligt te ver van de autoweg om even onderweg te overnachten. We maken er het beste van. Het is toch maar een tussenstop. Morgen reizen we verder.Dag 23 : 239 km |
 Mérida: Onderweg naar Cáceres |
Maandag, 11 maart - Van Alcalá de los Gazules via Mérida naar Cáceres in Extremadura. Met de A381 snorren we tot Jerez de la Frontera. Nadien volgen we de E5-AP-4 tot Sevilla. De AIV en de A66 brengen ons tot Mérida.16.00 u: De camping in Mérida ziet er nog natter uit dan die in Alcalà de los Gazules. Dat wordt verzuipen. Ze ligt ook nog op 6 kilometer van het oude centrum en er is geen bus. Alternatief is een taxi nemen. Dit is niets voor ons. We rijden naar de camperplaats in het centrum. Pech! Zelfs met GPS is die niet te vinden. Het regent. De lucht ziet donker en grauw. We zetten koers naar Cáceres. Dat betekent nog ongeveer 70 kilometer te doen. 17.00 u: Camping Cáceres is super. Het is een terrassencamping en iedere plaats heeft een privé sanitaire cabine met douche, wc en lavabo. Er is ook privé water- en elektriciteitsaansluiting. Ieder half uur is er een bus naar de historische stad Cáceres. Eindelijk goed gesetteld. Hier blijven we een paar dagen. Dag 24 : 395 km |
 Cáceres: Arabische citernes onder het Museum de Cáceres |
Dinsdag, 12 maart - Cáceres 10.00 u, donkere wolken en 14°C: We nemen de bus naar de stad en stappen naar de oude ommuurde stadskern dat sinds 1985 door de Unesco op de lijst van werelderfgoed geplaatst is. In het Palacio Carvajal, waar tegenwoordig het Toeristenbureau gehuisvest is, bekomen we een stadsplan. We wandelen rond, bezoeken het Museum de Cáceres, bezoeken kerken, maken foto's van de met wapenschilden versierde, middeleeuwse familiepaleizen en genieten van de rustige sfeer.14.00 u: Op de mooie Plaza Mayor, in een net restaurantje, bestellen we de menu van 10 euro (aperitief met tapas, groene gegrilde asperges met dipsaus, gegrilde kip met groentjes en frietjes, dessert naar keuze en koffie en dat allemaal prima geserveerd). Heerlijk gegeten! 17.00 u: We wandelen door de moderne winkelstraten. Het blijft bij "window shopping" want alle winkels zijn op dit uur gesloten. Door de Plaza de Canoes stappen we tot bij het bus/ treinstation. We willen er info bekomen om morgen eventueel met openbaar vervoer naar Trujillo te reizen. Dat wordt een lastige, drukke bedoening. Dan maar niet naar Trujillo. We beslissen morgen te verkassen naar Guadalupe. Dag 25 - Overnachting: Camping Cáceres |
|
Woensdag, 13 maart - Van Cáceres naar Guadalupe 10.00 u en 13°C, koud maar zonnig. Na 130 kilometer door het prachtig landschap van de provincie Cáceres arriveren we bij Camping Las Villuercas. We zien al direct dat er iets loos is. Het kampeerterrein staat onder water. De baas komt aangelopen en vertelt met veel gebaren dat de zaak gesloten is en hij wijst naar het overstroomde terrein.Wat nu? De man beweert dat er ongeveer 2 kilometer verder, in het centrum van Guadalupe een grote parking is vanwaar we het Monasterio kunnen bezoeken. Eventueel kunnen we er overnachten. Inderdaad er is een heel grote parking en er staat niemand geparkeerd. Na enige twijfel parkeren we onze camper. Eerst nemen we een welverdiende middagpauze. Dan stappen we richting toeristisch centrum. We passeren de Parador de Guadalupe, een hotel in Mudéjarstijl. Jammer genoeg kunnen we als toerist niet zo maar binnen een kijkje nemen. Het Real Monasterio de Santa Maria de Guadalupe opent pas om 15.30 uur. Een bezoek kan enkel in groep met gids en er moeten minstens 10 personen deelnemen. De voorgevel is imposant. We lopen even binnen in de bijhorende kerk en slenteren door de smalle straatjes terug naar de camper. Om 15.30 uur zijn we terug bij de ingang van het Monasterio. De rondleiding, enkel in het Spaans, is bijzonder interessant en wat we zien is onovertroffen. Van de musea voor manuscripten en liturgische gewaden gaat het naar de scaristie, de "Spaanse Sixtijnse Kapel". Op het einde komen we achter het altaar in de Camarín de la Virgen (kamer van de maagd), het allerheiligste vertrek in het klooster. Een oude monnik vertelt hier de legende van De Maagd en dan is er mogelijkheid om het jurkje van de maagd aan te raken of te kussen, iets waar veel mensen speciaal voor naar hier komen. Er zijn twee claustros, één in gotische en één in mudéjarstijl. We mogen er vrij rondslenteren. Binnen mochten we geen foto's nemen, hier wel en dat doen we dan ook volop. Als we terug op de parkeerplaats aankomen, zien we dat we gezelschap gekregen hebben. Naast ons staat een tweede camper die hier ook wil overnachten. Dag 26: 131 km |
 Onderweg naar Guadalupe  Monasterio de Guadalupe: Claustrum in Mudéjarstijl |
|
Donderdag, 14 maart - Van Guadalupe naar Malpartide de Plasencia We rijden naar het Parque Natural de Monfragüe. Langs de kleinere ex-wegen duurt het langer maar de natuur onderweg compenseert dit rijkelijk. Het laatste deel van onze weg loopt door het park. We stoppen bij een "mirador". Het uitzicht hier, tussen de rotsen met beneden de Taag, is schitterend.Er staat een Nederlandse camper, een omgebouwde brandweerwagen. De eigenaars, echte vogelspotters, staan hier al geruime tijd. Ze zijn voorzien van fototoestellen met mega lenzen om de gieren, die hier nestelen en rondvliegen, digitaal vast te leggen. Zelf doen we ook verwoede pogingen. Het resultaat is maar matig. De gieren zweven te hoog. Onze lenzen reiken niet ver genoeg. Pech! Een paar kilometer verder ligt Villareal de San Carlos, de enige nederzetting in het natuurpark en tegelijk informatiepunt. We bekomen hier een plannetje met uitgestippelde wegen die we, zoals zij beweren, zelfs met de camper kunnen doen. We volgen één van de vele routes. Onderweg stoppen we bij voorziene parkings waar, als het meevalt, roofvogels te zien zijn. Het wordt een spannende rit want de weg is smal en er volgen vast moeilijkheden als er een tegenligger zou zijn. De natuur is mooi, roofvogels zien we niet en we hebben gelukkig geen tegenliggers. Eens terug op de normale baan, rijden we eerst tot het dichtst bijgelegen tankstation en naar een supermarkt om voorraad in te slaan. Nadien gaat het eindelijk richting Camping Parque Natural de Monfragüe. De camping is super (net sanitair, gratis Wifi in de bar, tennis gratis). Dag 27 : 174 km |
 Uitzicht op de Taag in Parque Natural de Monfragüe  Villareal de San Carlos Nederzetting in het Parque Natural |
|
Vrijdag, 15 maart - Malpartide de Plasencia - Camping Parque Natural de Monfragüe Zon en 15°C: We willen inschrijven voor een "jeepsafari". Een Nederlandse groep, die samen met ons aankwam, is ons voor. Alle excursies zijn voor een paar dagen volgeboekt. We boeken meteen voor maandag.De camping ligt op 14 kilometer van het natuurpark. Met de fiets is het niet te doen. Dus maken we een uitstap met de camper. Onder, bij de weg naar het Castillo, is een grote parkeerplaats waar we de camper achterlaten. Na 40 minuten flink stappen, bereiken we de hogerop liggende ruïnes van het kasteel. Het uitzicht is prachtig! Twee uur later zijn we terug bij de camper. Het was vermoeiend maar de moeite. Willy zorgt voor een hartige hap en we genieten van een lange middagpauze. Op de terugweg stoppen we, zoals gisteren, tussen de rotsen bij het mooiste uitzichtpunt langs de weg. Vandaag hebben we meer succes. De gieren zweven lager. Opeens cirkelt een groep vlak boven ons. We hebben niet de juiste lenzen maar het lukt ons toch een paar "iets betere" foto's te schieten. Onze dag kan niet meer stuk! Dag 28 - Overnachting: Camping Parque Natural de Monfragüe |
 Ruïne 12de eeuws Castillo de Monfragüe |
|
Zaterdag, 15 maart - Malpartide de Plasencia - Camping Parque Natural de Monfragüe 13°C en zoals verwacht regen, regen, ...Het wordt een verplichte rustdag met lezen, foto's bijwerken, filmpje zien, internetten, een wasje plegen, ... De dag is zo om. Zondag, 16 maart Idem gisterenDag 29 en 30 - Overnachting: Camping Parque Natural de Monfragüe |
|
Maandag, 18 maart - Malpartide de Plasencia, Camping Parque Natural de Monfragüe 8.00 uur, zon, 15°C en gure wind: We hebben geluk want een jeepsafari in de regen zien we niet zitten.9.30 u: Gids Alberto rijdt ons, samen met een Duits koppel, richting Parque Natural. Er was beloofd dat de tour door het natuurpark zou lopen, naar plaatsen waarvoor de gids speciale toelating heeft. Door de hevige regen van de laatste dagen is dit onmogelijk. We volgen één van de uitgestippelde routes. Alberto geeft uitgebreid info over de gieren, arenden, zwarte ooievaars, blauwe eksters, ... die hier nestelen en te zien zijn. We hebben elk een verrekijker ter beschikking. Met zijn telescoop zoekt Alberto de rotsen af. Hij is er uiterst bedreven in. Zodra hij een interessante vogel of nest gevonden heeft, kunnen wij kijken en fotograferen (voor zover dat lukt). De tijd vliegt, de safari is zo voorbij. Het was een ideale afsluiter van ons bezoek aan het Natuurpark van Monfragüe. Dag 31 - Overnachting: Camping Parque Natural de Monfragüe |
 Groepje gieren |
 Het Alcázar - Museo del Ejército  Catedral Primada  Mezquita del Cristo de la Luz  Puerto de Bisagra & Alfonso VI (10de eeuws) |
Dinsdag, 19 maart - Van Malpartide de Plasencia naar Toledo Het wordt weer een regendag. Vandaag verlaten we Extremadura en zetten koers naar Toledo in Castilla-La Mancha. Tegen 13.00 uur komen we aan op de camping El Greco. Deze keer geen ACSI- of PASARcamping wat betekent dat we een pak meer betalen dan we gewoon zijn. We betalen 30,30 euro per dag. De camping is prima in orde en we kunnen met de bus, zelfs te voet naar de stad.Om 15.00 uur bussen we, voorzien van anorak en paraplu, naar het centrum. We stappen uit op Plaza Socodover. Vlakbij ligt het Alcázar. Het fort werd in de derde eeuw door de Romeinen gebouwd. Later werd het door Alfonso VI, Alfonso X en ook door Franco gerestaureerd, waardoor het opmerkelijke, vierkante Alcázar er vrij nieuw uitziet. Tegenwoordig is het Museo del Ejército, een legermuseum, er gehuisvest. Willy is geïnteresseerd en nu het toch regent, komt een bezoek aan het museum goed uit. Rugzak, fototoestel, uurwerk, ... het moet allemaal door de veiligheidsdetector. Pas nadien kunnen we een ticket kopen. Normaal kost een toegang 5 euro. Voor 65-plussers en EU-burgers is de toegang gratis. Zelf ben ik meer onder de indruk van het gebouw dan van de legertoestanden die hier getoond worden. Ons volgende doel is de Catedral Primada, één van de belangrijkste kerken van Spanje. De wegwijzers zijn schaars. Af en toe vragen we de weg en zo komen we toch bij de kathedraal terecht, bij een ingangspoort. Raar, de poort staat open en toch kunnen we de kathedraal niet binnen. We doen de hele ronde van de monumentale kerk en komen uiteindelijk bij een ingang. Nu moeten we eerst nog aan de overkant van de straat ticketten kopen. Het kost 8 euro en 11 euro voor een volledig bezoek. Er is blijkbaar een monstrans van 3 meter hoog te zien en een bijzonder altaarretabel en ... Toch hebben we ineens geen zin meer om de kathedraal te bezoeken. We zagen de laatste tijd al zoveel mooie kerken. De regen sijpelt van onze paraplu's. We vinden het niet gezellig in deze stad. We hadden zoveel verwacht van Toledo. In plaats van terug te keren naar de Plaza Socodover stappen we naar de Mezquita del Cristo de la Luz, wat dichterbij is en waar we volgens ons plannetje ook de bus terug kunnen nemen. Bij de kassa kopen we voor 8 euro een ticket waarmee we zes belangrijke monumenten kunnen bezoeken. Het ticket is meerdere dagen geldig. Vandaag beperken we ons tot de Mezquita, een kleine voormalige moskee uit de 10de eeuw, een juweeltje van Mudéjar architectuur. Bij de Mezquita is een tuintje van waar we een uitgelezen uitzicht hebben over de stadsmuren en de Puerta del Sol, een van de vele stadspoorten. Het blijft regenen. We laten de moed niet zakken en wandelen langs de stadsomwalling van de Puerto del Sol tot de Puerto Nuevo de Bisagra en verder tot de Puerto Alfonso VI, een originele poort uit de 10de eeuw. Hier kunnen we de bus nemen. We zijn nu toch al verzopen en verkiezen om die 2 kilometer naar de camping te wandelen. We plannen morgen de Joodse wijk te doorkruisen. Hopelijk blijft het dan droog en krijgen we een meer positieve indruk van Toledo. Dag 32 : 209 km |
|
Woensdag, 20 maart - Toledo Eindelijk droog en de zon komt er al door. Om 10.00 uur nemen we de bus tot aan de Iglesia de Santiago del Arrabal. We schieten een paar foto's van deze prachtige kerk in Mudéjarstijl en stappen via de Puerto de Bisagra tot de "Escaleros Mecánicas". Deze zes lange roltrappen brengen ons naar het hoger gelegen joodse deel van de stad.In de middeleeuwen leefden in Toledo Joden, Moren en christenen in tolerantie samen. De invloed van die verschillende culturen is in alle monumenten van de stad te zien. Met het ticket dat we gisteren kochten, kunnen we de meest interessante monumenten bezoeken. We starten bij het Monasterio de San Juan de los Reyes. Het monumentale klooster is rijkversierd. Vooral de kloostergang is de moeite. Onze fototoestellen draaien op volle toeren. Niet ver van het klooster ligt de Sinagoga de Santa Maria la Blanca, een synagoge uit de 12de eeuw, een juweeltje in Mudéjar stijl. Ze werd in 1405 heringericht tot Christelijke kerk waarbij men trachtte de originele staat zo goed mogelijk te herstellen. Dan bezoeken we de Sinagoga del Tránsito, een synagoge met een eenvoudige gevel maar met een bijzonder rijk Moors interieur. In hetzelfde gebouw kunnen we het Museo Sefardi bezoeken. Op de Plaza del Conde prijkt het standbeeld van El Greco, een kunstschilder die geboren is in Kreta maar die in Toledo jaren gewoond en gewerkt heeft. In de Iglesia Santa Tomé hangt een meesterwerk van hem "De begrafenis van de Graaf van Orgaz". Er staat een lange rij wachtenden bij de ingang. De middagzon brandt. Willy noch ik hebben zin om hier aan te schuiven. We nestelen ons op het terras van Petit-Café El Greco er vlak naast en genieten rustig van onze lunchpauze. Iglesia de San Ildefonso (Iglesia de los Jesuitas) staat in de steigers. Met ons ticket kunnen we de kerk bezichtigen en ook de toren op, waar we een fantastisch zicht over de stad hebben. We slenteren nog wat door de straten en met een etentje, in een Moors aandoend restaurant met een overdekte patio, sluiten we ons bezoek aan Toledo af. Nadien wandelen we langzaam naar beneden langs de Puerta de Cambrón tot aan de Puente de San Martin over de rivier de Taag en verder tot de camping. Vandaag kregen we een ander beeld van Toledo te zien. De stad beantwoordde toch nog aan onze verwachtingen. Dag 33: Overnachting: Camping El Greco, Toledo |
 Plafond in Monasterio de San Juan de Los Reyes  Sinagoga Santa Maria la Blanca  Sinagoga del Tránsito |
|
Donderdag, 20 maart - Van Toledo naar Aranjuez Zonnig, 19°C en weinig wind.13.00 u: Gesetteld in Camping Internacional de Aranjuez en op stap naar het centrum van Aranjuez. We zouden ook kunnen fietsen maar het probleem is dat we die fiets in het centrum nergens veilig kunnen achterlaten en in de tuinen is fietsen verboden. Door de Jardin del Principe komen we na ongeveer 1,5 kilometer bij het Palacio Real de Aranjuez. Het paleis ligt aan de rivier de Taag en is omgeven door grote Koninklijke tuinen. De Jardin de Isabel II is versierd met fonteinen en beeldhouwwerken van goden uit de klassieke mythologie. Er groeien torenhoge oude olmen, eiken, ceders en linden. Tot het paleis opent voor bezichtiging, kuieren we rond in de tuinen. 15.00 u: Toevallig is net vandaag de toegang tot het paleis gratis voor EU-inwoners. Een gids neemt ons mee door de talrijke zalen. Erg speciaal zijn de porseleinzaal, de spiegelzaal en de rookzaal. Wat een rijkdom! Logisch dat hier zo'n strenge bewaking is. We mogen onder geen beding foto's nemen. We keren terug naar de camping langs de Jardin del Principe, de Tuin van de Prins, en passeren het Museo de Falúas Reales. Hier zien we een opmerkelijke collectie boten die de koningen van Spanje in de 17de eeuw gebruikten om te navigeren. Er staat een schuit die toebehoorde aan Karel IV en de oude gondel van Felipe V. Ook schilderijen en navigatiemiddelen uit die tijd staan ten toon. 19.00 u: Terug bij de camper. Het was een aangename namiddag maar na die stevige wandeling willen we nu toch wat "uitrusten". Dag 34 : 50 km |
 Palacio Real de Aranjuez |
|
Vrijdag, 22 maart - Van Aranjuez via Consuegra naar Alcázar de San Juan. Bewolkt en veel wind. In Aranjuez kunnen we uren wandelen in parken en tuinen maar in dit weer is dat niet aangenaam. We besluiten verder te reizen en de Ruta de Don Quijote te volgen. Bij het naderen van Consuegra zien we al van ver, hoog op een heuvelrug, de elf karakteristieke Spaanse windmolens en de ruïnes van het kasteel. We parkeren dicht bij de ruïnes. Wat we te zien krijgen in het kasteel is geen vier euro toegang waard maar iemand moet toch de zaak sponsoren.Een nijdige wind maakt het hierboven bitter koud. Donkere wolken beloven regen. Na onze lunch kleden we ons extra aan en wandelen tot de laatste windmolen, genietend van het landschap en fotokes schietend. Één van de windmolens doet dienst als toeristenbureau. In een andere wordt pittige schapenkaas, Manchego, en saffraan te koop aangeboden. Nogal logisch. Consuegra is de stad van de saffraan. Hier wordt de grootste hoeveelheid saffraan van de wereld geplukt en geproduceerd. Ongeveer 19.00 uur arriveren we op de camperplaats in Alcázar de San Juan. Het is de enige camperplaats in de omgeving en er is camperservice. Gelukkig is het niet volzet. Van de 16 plaatsen zijn er al 10 ingenomen door Spaanse campers. We vreesden dat er geen plaats meer zou zijn want het weekend staat voor de deur en alle locals zijn dan onderweg. Dag 35 : 141 km |
 Consuegra  Camperplaats in Alcázar de San Juan |
|
Zaterdag, 23 maart - Van Alcázar de San Juan via Campo de Criptana naar de Middellandse Zee. We trekken verder en stoppen in Campo de Criptana. Ook hier staan oude, witte windmolens waartegen Don Quichotte ten strijde trok. Het lijkt een herhaling van ons bezoek aan Consuegra maar dan minder interessant. Willy heeft er genoeg van. Hij wil geen molens meer zien. |
 Campo de Criptana: Don Quichotte en zijn knecht Sancho Panza |
|
Maar onderweg komen we niet alleen nog veel oude molens tegen
maar ook een massa moderne windmolens die elektriciteit opwekken. We verlaten Castilla-La Mancha en gaan op zoek naar hogere temperaturen aan de kust, aan de Middellandse Zee. Hoewel, we mogen niet klagen. Het is hier altijd nog 15°C warmer dan in België waar het momenteel uitzonderlijk koud is. |
 Moderne windmolens in Castilla-La Mancha |
EINDE DEEL 2
Groetjes van Willy en Andrea
Veel leesgenot !!!
DEEL 3: TERUG naar de MIDDELLANSDE ZEE
FOTOSITE REISVERHALEN Reacties welkom in ons GASTENBOEK
| P.S.: Alle gegevens die je hier vindt zoals adressen, prijzen, links naar andere sites, coördinaten, enz. zijn louter ter informatie. Ik ben niet verantwoordelijk voor gegevens die gewijzigd of fout zijn. |