Camperreisverhalen Fotosite Gastenboek
!!! Klik op de foto's of op de links voor meer foto's !!!
Klik hier
voor overzicht en meer info over bezochte camperplaatsen en campings
Zuid Frankrijk
|
Camperplaats Clamecy |
Dinsdag, 4 september - Van Veerle tot Clamecy 9.00 u: Start richting Frankrijk. Bij de Carrefour in Witry-lès-Reims gooien we onze tank vol en rijden verder tot Reims. Terwijl we in de stad rondtoeren, op zoek naar de camperplaats, passeren we een paar keer de prachtige kathedraal. De camperplaats vinden we niet, een plaats om te parkeren evenmin.Na een tijdje is Willy het beu. We vergeten Reims en bollen verder tot Clamecy om er te overnachten. Er zijn zes plaatsen, maar er staan al negen campers. Toch vinden we, tussen de picknicktafels, nog een plekje . Zoals gewoonlijk maken we langs het water nog een avondwandeling wat ons de nodige beweging en frisse lucht bezorgt. Dag 1: 574 km |
Woensdag, 5 september - Van Veerle via Le Cheix-sur-Morge naar Saint-Flour Begeleid door een warme septemberzon zetten we onze reis naar het zuiden verder. In Never, afrit 34, verlaten we de snelweg om er bij het warenhuis Leclerc betaalbaar te tanken. De aangeduide hoogte is 3 meter. Raar ... ondanks onze 3 meter hoogte kunnen we er heel goed onder. De dieselprijzen in Frankrijk vallen mee; ze liggen alleszins lager dan in België.Op de camperplaats in Le-Cheix-sur-Morge houden we een lange middagstop. Het is hier aangenaam. De plaatsen zijn gescheiden door gras. We kunnen gerust tafel en stoeltjes buitenzetten om te eten. De temperatuur is ondertussen gestegen tot 26°C. |
Saint-Flour: zicht vanaf Ville Haute Saint-Flour: zicht vanaf Ville Basse |
14.30 u: We verlaten de A75 bij afrit 28 richting Saint-Flour.
Van ver zien we de omwalde stad, op een hoogte van 800 meter, liggen. In de benedenstad volgen we de aanwijzingen naar de Carrefour en komen zo, voor we het beseffen, in de Ville Haute terecht, vlakbij een grote parkingplaats. We installeren ons op het deel voorzien voor campers vlakbij het plaatselijke jeu-de-boulespleintje. Een paar honderd meter verder beginnen de smalle straatjes die allemaal leiden naar de Place d'Armes, het hart van de oude stad met historische gebouwen: Via een doorgang naast het toeristenbureau komen we bij de vestingmuren en bij het Terrasse des Roches vanwaar we een schitterend uitzicht hebben over de vallei en de bruggen over de rivier de Ander. We zien zelfs de camperplaats in de benedenstad. Door de gezellige winkelwandelstraatjes keren we terug. Het is erg druk waar we nu geparkeerd staan. Eerst rijden we naar de Carrefour om onze voorraad aan te vullen en dan zakken we naar de Ville Basse om er te overnachten. Het is er veel rustiger. Er loopt een wandelpad langs de rivier en 's avonds zien we de verlichte bovenstad. Dag 2: 350 km |
Donderdag, 6 september - Van Saint-Flour via Lodève naar Lunas We volgen verder de A75. Bij afrit 42 houden we pauze op "aire de l'Aveyron" waar we een prachtig uitzicht hebben op de omgeving met in de verte Sévérac-le-Château. Zie foto hieronder. |
Lodève: Toegang stadhuis Camperplaats Lunas |
12.30 u: Net vóór de brug van Millau, bij afrit 45, verlaten we de A75. Pech!
Een sliert gigantische circuswagens zorgt er voor dat het hier stapvoets vordert.
Bij het warenhuis Le Géant profiteren we ervan om op de parking te wachten tot het verkeer weer vlot.
Het is middag. Net tijd om te lunchen. Dat valt mee. Na een uurtje zijn we weer op weg. In Lodève parkeren we op een mix-parking dicht bij het centrum. Het is ondertussen snikheet, 30°C! De stad is niet wat we hadden verwacht. De oude, 13de eeuwse kathedraal Saint-Fulcran en het voormalig bisschoppelijk paleis, wat nu het stadhuis is, zijn wel interessant. Maar verder valt hier niet veel te beleven. Integendeel, wij vinden Lodève niet zo'n nette stad. Dus, is ons bezoek nogal kort. 17.30 u: We bollen naar Lunas om er te overnachten. De camperplaats ligt midden in de natuur op wandelafstand van het centrum. Hoewel er 75 plaatsen zijn, mogen we van geluk spreken dat we nog een plaatsje hebben. Sommigen zitten buiten te genieten, anderen hebben een schaduwplekje gecreëerd. Het is hier veel gezelliger dan in Lodève. Dag 3: 208 km |
La Candela Minerve: rotspad langs de kloof |
Vrijdag, 7 september - Van Lunas via Minerve naar Valras-Plage De weg naar Minerve loopt door het ruwe maar indrukwekkende kalkrotsgebied van de Minervois. Na ongeveer 80 kilometer arriveren we in het Katharendorp Minerve, dat op een landtong tussen de Gorges de la Cesse en de Gorges du Brian ligt. Wegwijzers loodsen ons naar de centrale parking waar iedereen verplicht de auto moet achterlaten. Vanaf hier hebben we een imposant uitzicht over het dorp en de grote brug over de kloof. Een pad langs de gorges leidt ons tot "la Candela" ("de kandelaar"), een verticaal stuk muur, het enige wat overblijft van het vroegere kasteel.We zouden nu het dorp kunnen inlopen. Maar we hebben de kans om samen met twee Franse koppels een geleide wandeling te maken in de kloof die rondom Minerve loopt. Een rotspad buiten de omwalling volgt de rivierbedding waar het water grotten en natuurlijke bruggen heeft uitgesleten. Ondanks de 30°C is de temperatuur in de schaduw van de rotsen aangenaam. De natuur is hier machtig. Het ene moment stroomt het water, dat in bepaalde perioden tot 3 meter hoog komt te staan,door de bedding; even verder staat de bedding droog. Op onze terugweg komen we bij een replica van de Malvoisine, de katapult die in 1210 de enige waterput en de omwalling bombardeerde. |
Kalkrotsgebied van de Minervois
Sérignan: gezien langs het fietspad |
Zaterdag, 8 september - Van Valras-Plage naar Sérignan-Plage Ongeveer 9.00 uur boeken we in bij camping Le Sérignan-Plage en settelen ons voor een paar dagen om vakantie te vieren, om te genieten van de zon en de zee.Naast een wit zandstrand zijn er ook een balneao met zwembad; tennisvelden; en er is mogelijkheid om te fietsen. Er lopen fietspaden naar Sérignan, Villeneuve-lès-Béziers, Béziers, Valras-Plage, ... Dag 5: 10 km |
Frontignan |
Donderdag, 20 september - Van Sérignan-Plage naar Frontignan-Plage Het was een fijne tijd hier in Sérignan-Plage maar we zijn aan een andere omgeving toe. Op aanraden van onze Nederlandse buren verkassen we naar een camping in Frontignan-Plage. Eerst stoppen we bij de Hyper-U in Sérignan om voorraad in te slaan en te tanken en dan ... zijn we op weg.14.00 u, zon en 24°C: We installeren ons in camping Les Tamaris. Ook deze camping ligt direct aan een zandstrand. Aan de overkant ligt een natuur- en vogelreservaat waar reigers en een kolonie flamingo's hun thuisbasis hebben. Een groot verwarmd zwembad ligt uitnodigend op ons te wachten. Er staat genoteerd dat de watertemperatuur 26°C is. Dat valt tegen. Het is naar mijn gevoel amper 20°C. Maar we laten ons niet kennen en trekken de geplande baantjes. Nadien voelt het zonnetje op onze natte huid zalig aan. Tijdens een wandeling op het strand kan ik mijn hart ophalen. Ik kan nog eens mijn schelpenverzameling aanvullen. Dat is lang geleden! Dag 17: 61 km |
Vrijdag, 21 september - Van Frontignan-Plage naar Frontignan Een grijze, bewolkte lucht belet ons niet om na de middag naar Frontignan-Port te fietsen en vandaar verder tot Frontignan. Morgen willen we naar Sète. Volgens de receptioniste van de camping is dat levensgevaarlijk. Toch vraag ik het nog eens in het toeristenbureau. En ja ... de lieve dame stippelt voor ons uit hoe we langs een niet zo drukke weg door Frontignan naar la Peyrade kunnen fietsen. Daar begint een fietspad dat langs het kanaal tot in Sète loopt.Dit traject proberen we onmiddellijk uit. Aan de rotonde in La Peyrade is het nogal gevaarlijk en we vinden niet direct het fietspad. Een behulpzame man wijst ons hoe we veilig voorbij de rotonde en bij het fietspad geraken. We weten genoeg om morgen tot in Sète te fietsen en we hebben ondertussen vandaag 25 kilometer in de benen. Een zacht, warm briesje maakte het, ondanks de bewolking, heerlijk fietsen. Dag 18 - Overnachting: Frontignan- Plage, Camping Les Tamaris |
Sète: zicht over het Grand Canal |
Zaterdag, 22 september - Van Frontignan-Plage naar Sète 10.00 uur en volop zon: Het fietsen naar Sète vlot goed. Na een uurtje staan we aan de rand van de stad bij een zestig jaar oude ijzeren brug. Over de brug, langs het Grand Canal, door het centrum komen we bij het Théâtre de la mer. Dit is inderdaad een gevaarlijke weg voor zwakke weggebruikers, voor fietsers. Van bij het theater volgen we een fietspad tot het einde van La Corniche.12.00 u: Uitrusten op één van de vele terrasjes met een hapje en een drankje. We maken rechtsomkeer en rijden naar de oude vissershaven waar we een tijdje rondhangen, iets wat Willy en ik heel graag doen. Het is zó tijd om aan de terugtocht te beginnen. Vlakbij zien we de oude ijzeren brug. Onze terugweg langs de kust en de haven is heel eenvoudig en absoluut niet gevaarlijk! 17.00 u: Weer thuis. Wat een ervaring! We legden 36 kilometer af. Op een paar bruggen na waren de wegen vlak. Dag 19 - Overnachting: Frontignan- Plage, Camping Les Tamaris |
Frontignan-Plage: Flamingo's |
Zondag, 23 september - Van Frontignan-Plage naar Vic-la-Gardiole Het wordt een bewolkte dag met een graadje minder. We fietsen langs de lagunes tot Vic-la-Gardiole. Het is zondag. Bij een cafeetje zitten een paar oudere mensen buiten. Voor de rest is alles gesloten in dit dorpje. Hier valt niets te beleven. We keren terug en volgen het fietspad dat vlak langs het natuurreservaat tot Frontignan-Port loopt. Bij een groep flamingo's stoppen we om een fotoke te schieten. Ze vliegen niet weg, zoals ik verwachtte, maar draaien zich om en stappen langzaam verder weg. Mooie foto's maken, kan ik vergeten.Uiteindelijk werd het toch nog een fijne tocht. Dag 20 - Overnachting: Frontignan- Plage, Camping Les Tamaris |
Maandag, 24 september - Van Frontignan-Plage via Villeveyrac naar Lattes Deze nacht stond er een hevige wind. We hoorden de zee wild tekeer gaan.8.00 u en al 22°C: De wind is gaan liggen. Vóór we de camping verlaten, lopen we nog even naar de zee. Wit schuimende, hoogopslaande golven beuken tegen de golfbrekers. Wat een "plaatje"! Jammer genoeg is dit natuurgeweld niet digitaal vast te leggen. |
Abdij van Valmagne: Kerk als wijnopslagplaats Abdij van Valmagne: Achthoekige fontein |
10.00 u: Op weg naar Villeveyrac, naar de Abdij van Valmagne. De cisterciënzerabdij staat midden in de wijnstreek van de Languedoc. Bij de ingang, langs de weg, ligt een opnieuw aangelegde middeleeuwse tuin met originele, bijna vergeten planten. Een toegangsticket voor de abdij kost 7,80 euro per persoon. Een rondleiding is inbegrepen maar wij verkiezen op eigen houtje en in eigen tempo de abdij te bezoeken. De abdij is gesticht in de 12de eeuw en ging ten onder aan oorlog en decadentie. Ze werd verwoest en verkocht. Sinds 1838 is het complex privé-eigendom en omgebouwd tot wijnbouwbedrijf. Op die manier werd de abdij gespaard van verval tot ruïne. In de zijkapellen van de grote kerk staan 18 enorme wijnvaten uit de periode dat de kerk werd gebruikt als wijnopslagplaats. Dé trekpleister van de kloosterhof is een achthoekige fontein met prieel erboven. Ook de kapittelzaal is bijzonder. De marmeren zuilen zijn hergebruikte zuilen uit de Romeinse tijd. In de zomer worden hier regelmatig concerten gehouden. Om af te ronden kunnen we wijn proeven en kopen natuurlijk. Valmagne produceert de Grés de Montpellier, een van de betere AOC’s van de Coteaux du Languedoc, maar ook een assortiment eenvoudige wijnen en een mousserende wijn. |
13.00 u: Onze volgende bestemming is camping Le Parc in Lattes.
Omdat we absoluut naar Montpellier willen, zocht ik op internet naar een camping in de omgeving.
Er is wel een camperplaats in de stad maar sinds er ingebroken is in onze camper zijn we voorzichtiger geworden.
In een grote stad opteren we tegenwoordig voor een camping. Camping Le Parc ligt op amper 5 kilometer van Montpellier. Er rijdt een tram naar de stad en er loopt ook een fietspad. Ideaal toch. Tijdens de middagpauze kunnen we niet inchecken. We hebben dus alle tijd en stoppen onderweg bij de Carrefour om onze voorraad aan te spekken en te lunchen. |
Montpellier: Fietspad langs de Lez |
15.00 u: De camper staat geïnstalleerd en ... we trekken alvast op verkenning met de fiets naar Montpellier.
Bij de rand van de stad staat een massa mensen luid scanderend met spandoeken te zwaaien.
De politie is talrijk aanwezig en probeert de orde te handhaven.
Een omstaander vertelt ons dat er gecontesteerd wordt omdat een of andere bank sluit en
daardoor 2500 mensen hun baan kwijt zijn. De man wijst ons hoe we veilig voorbij het tumult geraken en naar het centrum.
Bij het toeristenbureau bekomen we een stadsplan en de nodige uitleg om morgen de oude stad te bezoeken. 19.00 u: We zijn terug en zitten gezellig bij ons campertje uit te rusten van een geweldige dag. Dag 21: 65 km |
Dinsdag, 25 september - Van Lattes naar montpellier 10.00 u: We zijn op weg naar Montpellier. Montpellier is een jonge, moderne stad. We fietsen tot de rivier de Lez en volgen het fietspad tot aan het Corum in het centrum. Voorbij een erg druk kruispunt komen we door het park Esplanade Charles De Gaulle op de Place de la Comédie, het hart van de stad.Op dit enorme, autovrij plein met de fontein "De Drie Gratiën" en het imposante operagebouw "Opera Comédie" heerst een gezellige sfeer. |
Montpellier: Hôtel Saint-Côme |
Met de fiets aan de hand doorkruisen we de smalle, middeleeuwse straatjes in de
historische stad en arriveren bij:
|
Montpellier: Arc de Triomphe |
Het is ondertussen hoog tijd voor een middagpauze. De prijzen vallen nogal tegen.
Dus, zakken we af naar het studentenkwartier voor een etentje aan studentenprijzen.
Het is hier trouwens veel rustiger. We trekken naar Place Royale du Peyrou. In de Rue Foch zien we al van ver de Arc de Triomph die in de 17de opgericht is ter eren van Lodewijk XIV. Net ervoor licht het Palais du Justice, een neoklassiek gerechtshof dat gebouwd is in 1853. We passeren de triomfboog, steken de straat over en zijn op de Place Royale du Peyrou. In het midden staat een ruiterbeeld van Lodewijk XIV. Vanaf het plein hebben we een schitterend zicht over de stad, de bergen en de zee. Tegenover de triomfboog staat het 18de eeuwse Château d'Eau met het waterreservoir dat in die tijd de watervoorraad van de stad bevatte. Het waterreservoir is gelijktijdig met het aquaduct gebouwd dat het water van de bron Saint-Clément naar de stad bracht. Place Royale du Peyrou moet je gezien hebben als je in Montpellier bent. |
Montpellier |
Op weg naar de kathedraal Saint-Pierre passeren we l'École de Médicine die ontstond in de 13de eeuw en nog altijd functioneert.
De fortachtige kathedraal staat in de steigers en is gesloten. Gevolg, geen bezoek en ook geen foto's.
We verlaten de historische stad langs de Tour des Pins,
de tweede toren die overgebleven is van de vestingmuur die oorspronkelijk 25 torens telde. Aan de overkant van de boulevard ligt de Jardin des Plantes, de oudste botanische tuin van Frankrijk. Hij werd in 1593 aangelegd voor de studie van geneeskrachtige planten. In de 19de eeuw is hij opengesteld voor het publiek. We maken een wandeling in deze groene oase en sluiten daarmee ons bezoek aan de oude stad af. Van het Corum peddelen we langs de Lez terug richting Lattes. Op een terras aan de rand van de rivier, tussen ultra moderne gebouwen, nemen we afscheid van een bijzondere stad. Dag 22 - Overnachting: Lattes, Camping Le Parc |
Saint-Jean-de-Fos: Gorges de l'Hérault |
12.00 u: Na onze picknick snorren we naar Saint-Jean-de-Fos.
We parkeren op de grote parking bij de Pont du Diable. Er is een aparte plaats voorzien voor campers.
In het seizoen kost dit 4 euro, de navette die pendelt naar Saint-Guilhem-le-Désert inbegrepen. Klik hier voor uitgebreide info over de Site en parking. Vandaag 26 september valt buiten het seizoen. Daardoor staan we hier gratis met het nadeel dat er ook geen pendelbus rijdt. We zouden bus 308 kunnen nemen, maar de laatste is zopas voorbijgereden. Er zit maar één ding op en dat is fietsen. Eerst stappen we naar de Pont du Diable. Het panorama over de Gorges de l'Hérault is grandioos. |
Abdij St.Guilhem-le-Désert |
De weg naar Saint-Guilhem-le-Désert
is licht stijgend. Ik heb het vooral moeilijk door de sterke tegenwind.
Goed dat het maar 5 kilometer is. Saint-Guilhem-le-Désert loont de moeite. Het is een klein middeleeuws dorp, eigenlijk één langgerekte straat, met een romaanse abdij uit de 11de eeuw. Zoals veel abdijen heeft ook deze een lange geschiedenis. Van het oorspronkelijke kloosterhof blijft niet veel over. Een groot deel van de galerijen bevindt zich tegenwoordig, samen met de sculpturen, in het "Cloisters Museum" in New York. We kunnen de kerk en kloosterhof gratis bezichtigen. |
Ineens wordt het vrij donker. Er hangt regen in de lucht. Er is geen tijd voor een terrasje op het gezellige pleintje vóór de kerk.
We snellen terug naar de camper. Met de wind in de rug en meestal bergaf gaat het in ijltempo.
Na tien minuten zitten we binnen, net voor de regen met bakken neerplenst. Het is nog vroeg. Toch blijven we hier om te overnachten. Morgen hebben we een lange rit voor de boeg want we starten onze terugreis. Dag 23: 56 km |
Camperplaats Saint-Pourcain-sur-Sioule |
Donderdag, 27 september - Van Saint-Jean-de-Fos naar Saint-Pourcain-sur-Sioule Met de A75 rijden we tot afrit 47 en rijden naar Millau. Bij Le Géant, net voor oprit 45, houden we pauze, tanken vol, doen inkopen en zijn weer op weg.Ongeveer 17.00 uur komen we aan op de camperplaats "de la Motte" in Saint-Pourcain-sur-Sioule. Er zijn 60 plaatsen en toch, hoewel het nog tamelijk vroeg is, zijn er maar een paar plekjes meer vrij. Om 18.00 uur is het hier al volzet! Dag 24: 393 km |
Camperplaats Charleville-Mézières |
Vrijdag, 28 september - Van Saint-Pourcain-sur-Sioule via La-Charité-sur-Loire naar Charleville-Mézières Mooi weertje vandaag. We passeren bij de plaatselijke Super-U om te tanken en zetten onze terugreis verder. In La-Charité-sur-Loire stoppen we op de camperplaats. Eigenlijk wilden we op verkenning in dit mooie dorp, maar dat zal voor een andere keer zijn. Onderweg tanken we nog eens in Sommesous en sjezen dan naar Charleville-Mézières.Om 17.30 uur komen we aan op de camperplaats. De 8 plaatsen zijn volzet. Meer nog, er staan al 4 campers buiten de voorziene plaatsen en ... gelukkig vinden we ook nog een plaatsje. Campers die na ons komen, kunnen rechtsomkeer maken. Dat weten we nu. Hier niet vroeg toekomen is geen plaats hebben! Dag 25: 518 km |
Zaterdag, 29 september Van Charleville-Mézières naar huis is nog een 200 kilometer. En, geloof het of niet, in België beginnen de verkeersmoeilijkheden. Ondanks komen, we tegen de middag, veilig en wel thuis.Na een fijne vakantie terug thuiskomen is zalig! Groetjes van Willy en Andrea Veel leesgenot!!! |
Camperreisverhalen Fotosite Gastenboek